Świadkowie Jehowy nie uważają się za protestantów. Dlaczego?

Protestantyzm pojawił się w szesnastowiecznej Europie w związku z reformacją — ruchem mającym doprowadzić do uzdrowienia Kościoła rzymskokatolickiego. W roku 1529 „protestantami” zostali nazwani zwolennicy Marcina Lutra podczas obrad sejmu w Spirze. Później nazwą tą objęto wszystkich zwolenników reformacji. Według Uniwersalnego słownika języka polskiego „protestantyzm” to „ogół wyznań i ugrupowań chrześcijańskich powstałych w XVI w. w wyniku reformacji, uznających Biblię za jedyne źródło objawienia, odrzucających hierarchię kościelną i prymat papieża”.

Świadkowie Jehowy też nie uznają prymatu papieża, a za jedyny autorytet uważają Biblię; różnią się jednak od religii protestanckich pod wieloma istotnymi względami. W pewnej encyklopedii religijnej powiedziano o nich, że „odróżniają się” od innych wyznań (The Encyclopedia of Religion). Weźmy pod uwagę trzy dziedziny, w których wyraźnie widać tę odrębność.

Po pierwsze, choć wyznania protestanckie odrzuciły pewne elementy katolicyzmu, jednak niektóre katolickie dogmaty — takie jak Trójca, piekło czy nieśmiertelność duszy ludzkiej — przetrwały okres reformacji i obowiązują w kościołach protestanckich do dziś. Natomiast Świadkowie Jehowy zdają sobie sprawę, że nauki te zaprzeczają Pismu Świętemu i stwarzają fałszywy obraz Boga (zobacz strony 4-7).

Po drugie, religia Świadków Jehowy nie zasadza się na negacji czy proteście, lecz na wpajaniu ludziom pozytywnych zasad. Świadkowie poważnie traktują biblijną radę: „Sługa (...) Pana nie powinien się spierać; ma być dla wszystkich uprzejmy, ma być przykładny i wyrozumiały. Powinien łagodnie przekonywać przeciwników” (2 Tymoteusza 2:24, 25, Biblia poznańska). Zdają sobie sprawę ze sprzeczności między tym, co mówi Pismo Święte, a tym, czego nauczają rozmaite religie. Nie stawiają sobie jednak za cel reformowania innych wyznań. Zwracają się natomiast do poszczególnych osób, żeby ludziom miłującym prawdę pomóc w zdobyciu dokładnej wiedzy o Bogu i poznaniu Jego Słowa, Biblii (Kolosan 1:9, 10). Gdy wyznawcy innych religii uparcie obstają przy swoich przekonaniach, Świadkowie nie prowadzą z nimi jałowych dysput (2 Tymoteusza 2:23).

I po trzecie, protestantyzm podzielony jest na setki odłamów, natomiast Świadkowie Jehowy tworzą zespoloną ogólnoświatową społeczność. Jeśli chodzi o wykładnię nauk biblijnych, to w przeszło 230 krajach stosują się oni do rady apostoła Pawła i ‛mówią zgodnie’. Nie ma wśród nich podziałów, gdyż są „zjednoczeni, mając ten sam umysł i ten sam tok myśli” (1 Koryntian 1:10). Usilnie starają się „zachować jedność ducha w jednoczącej więzi pokoju” (Efezjan 4:3).