1-3. Jakie korzyści płyną z czytania Biblii i stosowania jej nauk w życiu?

„KAŻDEGO ranka dziękuję Jehowie za to, że pomaga mi rozumieć Biblię”. Starsza wiekiem chrześcijanka, która to powiedziała, przeczytała tę Księgę już ponad 40 razy i dalej to robi. Pewna młodsza siostra napisała, że dzięki czytaniu Biblii Jehowa stał się dla niej kimś realnym. W rezultacie wciąż się do Niego przybliża. Stwierdziła: „Nigdy wcześniej nie czułam się szczęśliwsza!”.

² Apostoł Piotr zachęcał: „Rozwińcie gorące pragnienie nie sfałszowanego mleka mającego związek ze słowem” (1 Piotra 2:2). Osoby, które zaspokajają to pragnienie przez studiowanie Biblii i wprowadzają w czyn jej nauki, mają czyste sumienie i cel w życiu. Zawiązują trwałe przyjaźnie z tymi, którzy również kochają i wielbią prawdziwego Boga. Są to uzasadnione powody, żeby ‛rozkoszować się prawem Bożym’ (Rzym. 7:22). Ale to nie wszystko. Zwróćmy uwagę na jeszcze inne korzyści.

³ Im więcej się dowiadujesz o Jehowie i Jego Synu, tym większą miłością darzysz Ich oraz bliźnich. Dzięki dokładnej wiedzy z Pisma Świętego rozumiesz, jak Bóg już niebawem uratuje posłusznych ludzi z tego ginącego świata. Znasz krzepiącą, dobrą nowinę, którą możesz przekazywać innym w służbie kaznodziejskiej. Gdy będziesz dzielił się z nimi tym, czego się dowiadujesz ze Słowa Jehowy, On ci pobłogosławi.

4. Jak rozumieć zachętę do czytania Biblii „półgłosem”?

⁴ Jehowa nie chce, by Jego słudzy zapoznawali się z Jego Słowem pośpiesznie. Przed wiekami powiedział Jozuemu: „Ta księga prawa niech się nie oddala od twoich ust i czytaj ją półgłosem dniem i nocą” (Joz. 1:8; Ps. 1:2). Czy to polecenie oznacza, że musimy wyartykułować ściszonym głosem każde słowo od Księgi  Rodzaju do Objawienia? Nie. Chodzi o to, żeby czytać w tempie umożliwiającym rozmyślanie. Czytanie Biblii w taki sposób pomoże ci zwrócić uwagę na fragmenty, które w danej chwili będą dla ciebie szczególnie użyteczne lub pokrzepiające. Gdy natrafisz na takie zdania, wersety albo całe relacje, czytaj je powoli, może wręcz poruszając ustami. Głębiej wtedy pojmiesz zawarte w nich myśli, co zapewne z większą mocą podziała na twoje serce. Dlaczego jest to ważne? Bo zrozumienie sensu Bożej rady będzie silną pobudką do wprowadzenia jej w czyn.

5-7. Opisz, jak czytanie Słowa Bożego „półgłosem” może ci pomóc: (a) zachowywać czystość moralną; (b) być dla innych cierpliwym i życzliwym; (c) umocnić zaufanie do Jehowy nawet w trudnym okresie.

⁵ Czytanie „półgłosem” bywa bardzo pomocne podczas lektury ksiąg, z którymi nie jest się dobrze obeznanym. Wyobraź sobie trzy sytuacje. Najpierw pomyśl o młodym chrześcijaninie, który zgodnie ze swym planem czytania Biblii właśnie zapoznaje się z proroctwem Ozeasza. Gdy „półgłosem”, czyli z namysłem, czyta rozdział 4, wersety od 11 do 13, zatrzymuje się, zaintrygowany treścią tego fragmentu (odczytaj Ozeasza 4:11-13). Dlaczego? Ponieważ w szkole musi się przeciwstawiać presji osób namawiających go do niemoralności. Rozmyśla więc nad tymi wersetami i dochodzi do wniosku: „Jehowa widzi złe czyny, nawet te, które ludzie popełniają w ukryciu. Nie chcę Go urazić”. W sercu postanawia zachować moralną czystość.

⁶ A oto druga sytuacja. Chrześcijanka czyta „półgłosem” 13 werset 2 rozdziału Księgi Joela (odczytaj Joela 2:13). Czyniąc to, myśli, jak powinna naśladować Jehowę, który jest „łaskawy (...) i miłosierny, nieskory do gniewu i obfitujący w lojalną życzliwość”. Postanawia wyzbyć się sarkazmu i złości, na które czasem sobie pozwala w rozmowie z mężem lub innymi osobami.

⁷ Rozważ trzecią sytuację. Chrześcijanin będący ojcem stracił pracę i martwi się, jak zadba o żonę i dzieci. W Księdze Nahuma 1:7 czyta „półgłosem”, że Jehowa „zna tych, którzy u niego szukają schronienia”, i zapewnia im bezpieczeństwo niczym „twierdza w dniu udręki”. Czerpie z tej myśli pokrzepienie. Nabiera ufności w życzliwą troskę Jehowy i przestaje się zamartwiać. Potem dochodzi do wersetu 15 (odczytaj Nahuma 1:15). Uświadamia sobie, iż głosząc dobrą nowinę w trudnym dla siebie okresie, pokazuje, że istotnie traktuje Jehowę jak swoją twierdzę. Chociaż cały czas rozgląda się za pracą, czuje się zachęcony do udziału w służbie kaznodziejskiej również w dni powszednie.

8. Podziel się jakimś duchowym klejnotem, który odkryłeś podczas lektury Biblii.

⁸ Te pożyteczne wnioski wysnuto na podstawie wersetów z ksiąg biblijnych, które nieraz uchodzą za trudne do zrozumienia. Gdy zapragniesz nauczyć się czegoś więcej z ksiąg Ozeasza, Joela i Nahuma, z pewnością skłoni cię to do przeczytania „półgłosem” również innych ich fragmentów. Pomyśl, ile kryje się w nich mądrości i pociechy! A co powiedzieć o reszcie Biblii? Słowo Boże przypomina bogate złoże diamentów. Efektywnie je eksploatuj. Czytaj całą Biblię z myślą o wydobywaniu klejnotów w postaci Bożych wskazówek i słów otuchy.

9. Jak możemy pogłębiać zrozumienie woli Bożej?

⁹ Chociaż ważne jest, żebyś codziennie przeczytał fragment Biblii, to powinieneś też starać się w niego wniknąć i go zrozumieć. Dlatego rób dobry użytek  z publikacji wydawanych przez organizację Jehowy — wyszukuj w nich dodatkowe informacje o ludziach, miejscach i wydarzeniach, o których czytasz. A jeśli nie jesteś pewny, jak dana myśl biblijna powinna wpłynąć na twoje życie, poproś o pomoc starszego ze zboru lub innego dojrzałego współwyznawcę. To, jak ważne jest pogłębianie zrozumienia, unaocznia historia pewnego chrześcijanina z I wieku. Miał on na imię Apollos.

10, 11. (a) Dzięki jakiej pomocy Apollos stał się lepszym ewangelizatorem? (b) Czego uczymy się z przeżyć Apollosa? (Zobacz ramkę „Czy nauczasz zgodnie z aktualnym zrozumieniem?”).

¹⁰ Apollos, chrześcijanin pochodzenia żydowskiego, był „dobrze zaznajomiony z Pismami” i ‛pałał duchem’. W Dziejach Apostolskich czytamy o nim: „Prawidłowo mówił i nauczał o Jezusie, lecz wiedział tylko o chrzcie Janowym”. Apollos nie zdawał sobie sprawy, że to, czego naucza o chrzcie, jest nieaktualne. Gdy usłyszeli go Pryscylla i Akwilas, chrześcijańskie małżeństwo mieszkające w Efezie, „dokładniej objaśnili mu drogę Bożą” (Dzieje 18:24-26). Co to dało Apollosowi?

¹¹ Z Efezu udał się on do Achai. Przybywszy w tamte strony, „wielce dopomógł tym, którzy uwierzyli dzięki niezasłużonej życzliwości Bożej; bo z przejęciem publicznie przedstawiał niezbite dowody, że Żydzi się mylą, wykazywał bowiem na podstawie Pism, iż Jezus jest Chrystusem” (Dzieje 18:27, 28). Wówczas Apollos potrafił już poprawnie wyjaśnić znaczenie chrześcijańskiego chrztu. Mając właściwe zrozumienie, „wielce dopomógł” nowym zrobić duchowe postępy. Czego się z tego uczymy? Tak jak Apollos, staramy się zrozumieć to, co czytamy w Biblii. Ale gdy  doświadczony współwyznawca pokazuje nam, jak moglibyśmy ulepszyć nauczanie, przyjmujemy jego pomoc z pokorą i wdzięcznością. Nasza służba zyskuje wtedy na jakości.

12, 13. Podaj przykład, jak można taktownie użyć Biblii, żeby pomóc komuś zrobić postępy duchowe.

¹² Wzorem Pryscylli, Akwilasa i Apollosa możemy nieść pomoc innym. Jak się czujesz, gdy uda ci się zachęcić zainteresowanego do pokonania jakiejś przeszkody i zrobienia postępów duchowych? A jeśli jesteś starszym, to co czujesz, gdy współwyznawca dziękuje ci za opartą na Biblii radę, która przydała mu się w trudnym momencie? Nie ulega wątpliwości, że gdy posługując się Słowem Bożym, pomagamy innym zmienić życie na lepsze, daje nam to satysfakcję i radość *. Zobacz, jak mógłbyś to robić.

¹³ Wielu Izraelitów w czasach Eliasza nie umiało się zdecydować, czy wielbić Jehowę, czy fałszywych bogów. Rada, jakiej udzielił im ten prorok, może pomóc niezdecydowanej osobie, której trudno opowiedzieć się po stronie prawdy (odczytaj 1 Królów 18:21). Albo zastanów się nad inną sytuacją: Jeżeli zainteresowany obawia się reakcji przyjaciół i rodziny, mógłbyś wzmocnić jego pragnienie służenia Jehowie, omawiając z nim wypowiedź z Księgi Izajasza 51:12, 13 (odczytaj).

14. Dzięki czemu przypomnisz sobie wersety, gdy będziesz chciał udzielić komuś pomocy?

¹⁴ Biblia zawiera wiele wypowiedzi, które zachęcają, korygują i wzmacniają jej czytelników. Może się jednak zastanawiasz: „Jak znajdę odpowiednie wersety, gdy będę ich potrzebować?”. Codziennie czytaj Biblię i rozważaj Boże myśli. W ten sposób zgromadzisz zasób Bożych wypowiedzi, które duch Jehowy może ci przypomnieć, kiedy zajdzie taka potrzeba (Marka 13:11; odczytaj Jana 14:26) *.

15. Co pomoże ci rozumieć Słowo Boże jeszcze dogłębniej?

¹⁵ Aby dobrze wywiązywać się z zadań teokratycznych, wzorem króla Salomona módl się do Jehowy o mądrość (2 Kron. 1:7-10). Tak jak starożytni prorocy ‛pilnie się wywiaduj i starannie przeszukuj’ Słowo Boże, by odnaleźć w nim dokładną wiedzę o Jehowie i o tym, co jest Jego wolą (1 Piotra 1:10-12). Apostoł Paweł zachęcał Tymoteusza, żeby karmił się „słowami wiary i szlachetnej nauki” (1 Tym. 4:6). Wszystko to uzdolni cię do pomagania innym pod względem duchowym. Jednocześnie umocnisz swoją własną wiarę.

16. (a) Jaki pożytek odnieśli Berejczycy z tego, że ‛każdego dnia starannie badali Pisma’? (b) Dlaczego codzienne czytanie Biblii jest ważne również dla nas?

¹⁶ Żydzi z macedońskiego miasta Berea mieli w zwyczaju ‛każdego dnia starannie badać Pisma’. Kiedy Paweł głosił im dobrą nowinę, porównywali jego słowa z tym, co w nich wyczytali. Jaki dało to rezultat? Wielu przekonało się, że apostoł naucza prawdy, i uwierzyło (Dzieje 17:10-12). Relacja ta pokazuje, że codzienne czytanie Biblii sprzyja budowaniu silnej wiary w Jehowę. Taka wiara,  czyli „nacechowane pewnością oczekiwanie rzeczy spodziewanych”, jest niezbędna, jeśli chcemy przeżyć do Bożego nowego świata (Hebr. 11:1).

17, 18. (a) Jak silna wiara i miłość chronią symboliczne serce chrześcijanina? (b) Jak nadzieja chroni nas przed niebezpieczeństwami?

¹⁷ Paweł słusznie napisał: „My jednak, którzy należymy do dnia, zachowujmy trzeźwość umysłu oraz miejmy nałożony napierśnik wiary i miłości, a jako hełm — nadzieję wybawienia” (1 Tes. 5:8). Żołnierz musi chronić swoje serce przed atakiem wroga. Podobnie chrześcijanin musi chronić swe symboliczne serce przed oddziaływaniem grzechu. Jeśli głęboko wierzy w obietnice Jehowy, a zarazem żywi miłość do Niego oraz bliźnich, to nałożył duchowy napierśnik najwyższej jakości. Jest mało prawdopodobne, że zrobi coś, co pozbawi go uznania Bożego.

¹⁸ Apostoł wspomniał też o hełmie — „nadziei wybawienia”. W czasach biblijnych żołnierz, który nie chronił głowy, mógł w bitwie łatwo stracić życie. Ale jeśli był wyposażony w dobry hełm, to w razie ciosu w głowę unikał poważniejszych obrażeń. Nadzieję na to, że Jehowa potrafi nas wybawić, umacniamy przez studiowanie Jego Słowa. Głęboka nadzieja pomaga nam opierać się odstępcom i ich „pustym słowom”, niebezpiecznym niczym gangrena (2 Tym. 2:16-19). Poza tym dodaje nam sił, by mówić „nie” tym, którzy chcieliby nas skłonić do postępowania potępianego przez Jehowę.

19, 20. Dlaczego wysoko cenimy Słowo Boże i jak tego dowodzimy? (Zobacz ramkę „Jehowa daje mi właśnie to, czego potrzebuję”).

¹⁹ Im bliżej końca, tym bardziej musimy polegać na Słowie Bożym. Zawarte w nim rady pomagają nam korygować złe nawyki i panować nad grzesznymi skłonnościami. Dzięki jego zachętom i pokrzepieniu zdołamy przetrwać próby, jakie spadną jeszcze na nas ze strony Szatana i jego świata. Stosując wskazówki, których Jehowa udziela na kartach swego Słowa, pozostaniemy na drodze do życia.

²⁰ Jak pamiętamy, wolą Boga jest, „by ludzie wszelkiego pokroju zostali wybawieni”. Do owych „ludzi wszelkiego pokroju” zaliczają się Jego słudzy oraz ci, którym możemy pomóc, uczestnicząc w dziele głoszenia i nauczania. Ale każdy, kto pragnie być wybawiony, musi dojść do „dokładnego poznania prawdy” (1 Tym. 2:4). A zatem nie da się przeżyć dni ostatnich bez czytania Biblii i stosowania w życiu jej natchnionych nauk. Jeżeli codziennie czytamy tę Księgę, pokazujemy, jak bardzo cenimy niezrównane Słowo prawdy pochodzące od Jehowy (Jana 17:17).