„Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana, Jezusa Chrystusa, Ojciec tkliwych zmiłowań i Bóg wszelkiego pocieszenia” (2 KOR. 1:3).

1. Czego potrzebują wszyscy ludzie, niezależnie od wieku?

JUŻ od chwili narodzin potrzebujemy pocieszenia. Dziecko sygnalizuje tę potrzebę głosem. Daje w ten sposób znać, że chce być wzięte na ręce lub że odczuwa głód. Nawet kiedy jesteśmy starsi, nierzadko pragniemy pocieszenia. Szukamy go zwłaszcza wtedy, gdy zmagamy się z różnymi problemami.

2. Jak Jehowa zapewnia, że będzie pocieszał tych, którzy Mu ufają?

² Często w mniejszym lub większym stopniu potrafią nas podnieść na duchu członkowie rodziny i przyjaciele. Czasami jednak przytłaczającym okolicznościom człowiek nie jest w stanie zaradzić. Jedynie Bóg może nas pokrzepić niezależnie od tego, w jak przygnębiającej sytuacji się znajdujemy. Jego Słowo zapewnia: „Jehowa jest blisko wszystkich, którzy go wzywają, (...) a ich wołanie o pomoc usłyszy” (Ps. 145:18, 19). Rzeczywiście, „oczy Jehowy są zwrócone ku ludziom prawym, a jego uszy ku wołającym o pomoc” (Ps. 34:15). Ale żeby otrzymać wsparcie i pocieszenie od Boga, musimy Mu zaufać. Wyraźnie wskazał na to psalmista Dawid, gdy śpiewał: „Stanie się Jehowa bezpiecznym wzniesieniem dla każdego, kto jest zdruzgotany, bezpiecznym wzniesieniem w czasach udręki. A znający twe imię będą ci ufali, bo nie opuścisz tych, którzy cię szukają, Jehowo” (Ps. 9:9, 10).

3. Jak Jezus unaocznił fakt, że Jehowa miłuje swój lud?

³ Jehowa ceni swoich czcicieli. Potwierdził to Jezus, gdy powiedział: „Czyż nie sprzedaje się pięciu wróbli za dwie monety małej wartości? A przecież ani jeden z nich nie jest zapomniany przed Bogiem. Lecz nawet wasze włosy na głowie wszystkie są policzone. Nie bójcie się; jesteście warci więcej niż wiele wróbli” (Łuk. 12:6, 7). A poprzez proroka Jeremiasza Jehowa oznajmił swemu starożytnemu ludowi: „Umiłowałem cię miłością po czas niezmierzony. Dlatego przyciągnąłem cię lojalną życzliwością” (Jer. 31:3).

4. Dlaczego możemy ufać obietnicom Jehowy?

⁴ Pociechę w trudnych chwilach może nam przynieść zaufanie do Jehowy oraz przekonanie, że Jego obietnice się spełnią. Powinniśmy przejawiać taką samą ufność jak Jozue, który oświadczył: „Nie zawiodło ani jedno słowo ze wszystkich dobrych słów, które do was wyrzekł Jehowa, wasz Bóg. Wszystkie się wam spełniły. Ani jedno słowo z nich nie zawiodło” (Joz. 23:14). Możemy też być pewni, że nawet jeśli przez jakiś czas przytłaczają nas problemy, „Bóg jest wierny” i nigdy nie opuści swych lojalnych sług (odczytaj 1 Koryntian 10:13).

5. Dzięki czemu możemy pocieszać drugich?

⁵ Apostoł Paweł określił Jehowę mianem „Boga wszelkiego pocieszenia”. „Pocieszać” znaczy podnosić na duchu kogoś, kto cierpi albo się smuci. Robimy to, gdy łagodzimy jego ból lub rozpacz i niesiemy mu ulgę. Z pewnością tak właśnie czyni Jehowa (odczytaj 2 Koryntian 1:3, 4). Ponieważ nic ani nikt nie ogranicza naszego niebiańskiego Ojca, potrafi On w dowolny sposób zapewnić ukojenie tym, którzy Go kochają. Z kolei  my możemy krzepić współbraci będących „w jakimkolwiek ucisku”. Możemy ich „pocieszać tym pocieszeniem, którym sami jesteśmy pocieszani przez Boga”. W jakże niezrównany sposób Jehowa potrafi nieść ulgę przygnębionym!

Radzenie sobie z przyczynami przygnębienia

6. Podaj przykłady czynników wywołujących przygnębienie.

⁶ Pocieszenia potrzebujemy w przeróżnych okolicznościach. Jedną z najtragiczniejszych rzeczy, jakie spotykają ludzi, jest śmierć bliskiej osoby, zwłaszcza ukochanego współmałżonka lub dziecka. Pokrzepienia pragniemy również wtedy, gdy padamy ofiarą dyskryminacji albo uprzedzeń. Słabe zdrowie, podeszły wiek, ubóstwo, problemy małżeńskie bądź przygnębiające warunki na świecie także mogą spowodować, że będziemy coraz bardziej łaknąć pocieszenia.

7. (a) Jakiego pocieszenia potrzebujemy w chwilach udręki? (b) Co może zrobić Jehowa, by uzdrowić serce „skruszone i zdruzgotane”?

⁷ W chwilach udręki możemy potrzebować czegoś, co ukoiłoby nasze serce, umysł i emocje oraz wzmocniło zdrowie fizyczne i duchowe. Dla przykładu zwróćmy uwagę na serce. W Słowie Bożym przyznano, że może ono być „skruszone i zdruzgotane” (Ps. 51:17). Jehowa z pewnością zdoła zaradzić takiej sytuacji, gdyż On „uzdrawia mających złamane serce i przewiązuje im obolałe miejsca” (Ps. 147:3). Nawet w dramatycznych okolicznościach Bóg potrafi ulżyć zranionemu sercu, jeśli pełni wiary modlimy się do Niego i przestrzegamy Jego przykazań (odczytaj 1 Jana 3:19-22; 5:14, 15).

8. Jak Jehowa może nam pomóc, gdy zmagamy się z silnym stresem?

⁸ Nasz umysł często potrzebuje pocieszenia, ponieważ rozmaite próby wiary mogą wywoływać ogromne napięcie psychiczne. O własnych siłach zapewne nie bylibyśmy w stanie im sprostać. Psalmista śpiewał jednak: „Kiedy się we mnie namnożyło niepokojących myśli, twoje pocieszenia zaczęły pieścić mą duszę” (Ps. 94:19). A apostoł Paweł napisał: „O nic się nie zamartwiajcie, ale we wszystkim niech wasze gorące prośby zostaną przedstawione Bogu w modlitwie i błaganiu wraz z dziękczynieniem; a pokój Boży, który przewyższa wszelką myśl, będzie strzegł waszych serc i władz umysłowych przez Chrystusa Jezusa” (Filip. 4:6, 7). Czytanie Słowa Bożego i rozmyślanie o jego treści może bardzo nam pomóc w radzeniu sobie ze stresem (2 Tym. 3:15-17).

9. Jak sobie radzić z negatywnymi emocjami?

⁹ Czasami mogłoby nas opanować takie zniechęcenie, że groziłoby nam poddanie się negatywnym emocjom. Być może odnosimy wrażenie, że nie potrafimy sprostać jakimś biblijnym obowiązkom lub zadaniom teokratycznym. Również w takiej sytuacji Jehowa jest gotowy nas wesprzeć i pocieszyć. Zilustrujmy to przykładem: Gdy Jozuemu powierzono poprowadzenie Izraelitów przeciwko silnym wrogim narodom, Mojżesz przemówił do ludu: „Bądźcie odważni i silni. Nie bójcie się ani nie drżyjcie przed nimi, gdyż Jehowa, twój Bóg idzie z tobą. Nie porzuci cię ani nie opuści cię całkowicie” (Powt. Pr. 31:6). Dzięki wsparciu Jehowy Jozue zdołał wprowadzić lud Boży do Ziemi Obiecanej i pokonać wszystkich wrogów. Wcześniej nad Morzem Czerwonym podobną pomoc od Boga otrzymał Mojżesz (Wyjścia 14:13, 14, 29-31).

10. Co może przynieść nam korzyść, jeśli przygnębiające wydarzenia odbiły się na naszym zdrowiu fizycznym?

¹⁰ Przygnębiające wydarzenia mogą niekorzystnie wpływać na zdrowie fizyczne. Oczywiście dobre efekty daje właściwe odżywianie się, odpowiedni wypoczynek, ćwiczenia oraz dbanie o higienę. Ale zdrowiu sprzyja także zrównoważone, oparte na Biblii duchowe spojrzenie na życie. A zatem gdy napotykamy  trudności, warto pamiętać o przeżyciach Pawła oraz o jego pokrzepiających słowach: „Na wszystkie sposoby jesteśmy uciskani, ale nie tak ściśnięci, żebyśmy nie mogli się poruszyć; jesteśmy w rozterce, ale wcale nie bez wyjścia; jesteśmy prześladowani, ale nie pozostawieni własnemu losowi; jesteśmy powaleni, ale nie zgładzeni” (2 Kor. 4:8, 9).

11. Jak przeciwdziałać chorobie duchowej?

¹¹ Niektóre problemy mogą negatywnie odbić się na zdrowiu duchowym. Również w takim wypadku Jehowa może nam przyjść z pomocą. Jego Słowo upewnia nas: „Jehowa wspiera wszystkich, którzy upadają, i podnosi wszystkich pochylonych” (Ps. 145:14). Aby przeciwdziałać chorobie duchowej, powinniśmy szukać wsparcia u chrześcijańskich starszych (Jak. 5:14, 15). Ponadto gdy przechodzimy próby wiary, umocni nas stałe pamiętanie o biblijnej nadziei na życie wieczne (Jana 17:3).

Przykłady osób, które zaznały pocieszenia od Boga

12. Opisz, jak Jehowa pocieszył Abrahama.

¹² Psalmista oznajmił pod natchnieniem: „Wspomnij na słowo do swego sługi, na które kazałeś mi czekać. To jest mą pociechą w moim uciśnieniu, bo wypowiedź twoja zachowała mnie przy życiu” (Ps. 119:49, 50). Obecnie dysponujemy spisanym Słowem Jehowy, zawierającym przykłady osób, które zaznały Bożego pocieszenia. Abraham niewątpliwie bardzo się zmartwił, gdy usłyszał, że Jehowa postanowił zniszczyć Sodomę i Gomorę. Ten wierny patriarcha zapytał Boga: „Czy istotnie zmieciesz prawego razem z niegodziwym?”. Jehowa pocieszył Abrahama, zapewniając, że jeśli tylko znajdzie się 50 prawych, to oszczędzi Sodomę. Ale Abraham jeszcze pięciokrotnie się dopytywał: A co, jeśli znajdzie się ich 45? 40? 30? 20? 10? Za każdym razem Jehowa bardzo cierpliwie i życzliwie upewniał Abrahama, że wtedy zaniecha wykonania wyroku. I chociaż nie było tam nawet 10 prawych, Jehowa ocalił Lota i jego córki (Rodz. 18:22-32; 19:15, 16, 26).

13. Jak Anna pokazała, że ufa Jehowie?

¹³ Anna, żona Elkany, bardzo pragnęła mieć dziecko. Niestety, była bezpłodna i ogromnie się tym trapiła. W sprawie tej modliła się do Jehowy i wtedy arcykapłan Heli powiedział jej: „Oby Bóg Izraela przychylił się do twej gorącej prośby”. Słowa te pocieszyły Annę, „a jej twarz już więcej nie była zatroskana” (1 Sam. 1:8, 17, 18). Kobieta ta zaufała Jehowie i pozostawiła sprawy w Jego rękach. Chociaż nie  wiedziała, co przyniesie przyszłość, zaznała wewnętrznego spokoju. Z czasem Jehowa odpowiedział na jej modlitwę. Anna zaszła w ciążę i urodziła syna, którego nazwała Samuel (1 Sam. 1:20).

14. Dlaczego Dawid potrzebował pocieszenia i u kogo go szukał?

¹⁴ Król starożytnego Izraela Dawid jest kolejnym przykładem osoby, która zaznała Bożego pocieszenia. Ponieważ Jehowa „widzi, jakie jest serce”, więc wybierając go na przyszłego władcę, wiedział, że to człowiek szczery i oddany prawdziwemu wielbieniu (1 Sam. 16:7; 2 Sam. 5:10). Później jednak Dawid popełnił cudzołóstwo z Batszebą, a chcąc ukryć swój grzech, doprowadził do zabicia jej męża. Gdy uświadomił sobie ogrom swej winy, błagał Jehowę: „Stosownie do obfitości swych zmiłowań zmaż moje występki. Dokładnie mnie obmyj z mego przewinienia i oczyść mnie z mego grzechu. Sam bowiem znam swe występki, a grzech mój ciągle jest przede mną” (Ps. 51:1-3). Dawid okazał szczerą skruchę i uzyskał przebaczenie Boga. Niemniej musiał zmagać się z następstwami swoich grzechów (2 Sam. 12:9-12). Mimo to miłosierdzie Jehowy było dla tego pokornego człowieka źródłem pokrzepienia.

15. Jakiego wsparcia Jehowa udzielił Jezusowi na krótko przed jego śmiercią?

¹⁵ Gdy Jezus przebywał na ziemi, musiał stawić czoła wielu trudnym sytuacjom. Bóg dopuścił te próby wiary. A Jezus jako doskonały człowiek dochował lojalności — zawsze ufał Jehowie i wykazywał słuszność Jego zwierzchnictwa. Tuż przed tym, jak został zdradzony i uśmiercony, modlił się do Ojca: „Nie moja wola, lecz twoja niech się dzieje”. Wówczas ukazał się Jezusowi anioł i go umocnił (Łuk. 22:42, 43). Bóg dodał Jezusowi otuchy, udzielił sił i wsparcia, które właśnie wtedy były mu potrzebne.

16. Jak Bóg może podtrzymać nas na duchu, gdy chcąc dochować lojalności, stajemy oko w oko ze śmiercią?

¹⁶ Nawet jeśli ze względu na zdecydowaną chrześcijańską postawę mielibyśmy osobiście stanąć oko w oko ze śmiercią, Jehowa może nas wesprzeć i z pewnością to uczyni, byśmy zdołali dochować lojalności. Ponadto pociesza nas nadzieja zmartwychwstania. Jakże wyczekujemy dnia, w którym śmierć jako ostatni nieprzyjaciel „ma zostać unicestwiona”! (1 Kor. 15:26). Lojalni słudzy Jehowy oraz inni ludzie, którzy pomarli, znajdują się w Jego niezawodnej pamięci i będą wskrzeszeni (Jana 5:28, 29; Dzieje 24:15). Przekonanie o prawdziwości Bożej obietnicy zmartwychwstania podnosi nas na duchu i daje nadzieję w czasie prześladowań.

17. Jak Jehowa może nas pocieszyć, gdy umiera ktoś z naszych bliskich?

¹⁷ Jakże pokrzepiająca jest świadomość, że kochane przez nas osoby, które spoczywają w powszechnym grobie ludzkości, mają perspektywę powrotu do życia we wspaniałym nowym świecie, wolnym od wszelkich dzisiejszych udręk! I jakim zaszczytem będzie dla „wielkiej rzeszy” sług Jehowy, która przeżyje koniec tego niegodziwego systemu rzeczy, witać i uczyć wskrzeszonych do życia na ziemi! (Obj. 7:9, 10).

„Poniżej są ramiona istniejące po czas niezmierzony”

18, 19. Jakiego pocieszenia zaznawali słudzy Boży, którzy spotykali się z prześladowaniami?

¹⁸ W słowach dobitnej, wzruszającej pieśni Mojżesz zapewnił naród izraelski: „Schronieniem  jest Bóg czasu pradawnego, a poniżej są ramiona istniejące po czas niezmierzony” (Powt. Pr. 33:27). W późniejszym okresie prorok Samuel powiedział swym rodakom: „Nie odstępujcie od podążania za Jehową, a służcie Jehowie całym swym sercem. (...) Jehowa nie porzuci swego ludu — przez wzgląd na swe wielkie imię” (1 Sam. 12:20-22). Dopóki wielbimy Boga w sposób cieszący się Jego uznaniem, On nas nie opuści. Zawsze będzie nam udzielał niezbędnego wsparcia.

¹⁹ W obecnych krytycznych dniach ostatnich Bóg niezawodnie pomaga swym sługom i ich pociesza. Od przeszło stu lat tysiące naszych współwyznawców na całym świecie było i nadal jest prześladowanych oraz więzionych tylko i wyłącznie za służenie Jehowie. Ich przeżycia dowodzą, że w chwilach próby nasz niebiański Ojciec rzeczywiście dodaje otuchy. Na przykład jeden z naszych braci w byłym Związku Radzieckim za swą wiarę został skazany na 23 lata więzienia. Ale nawet w takich warunkach udało się znaleźć sposób, by dostarczać mu pokarm duchowy, dzięki czemu mógł się umacniać i krzepić. On sam powiedział o Jehowie: „Przez wszystkie te lata nauczyłem się Mu ufać i czułem Jego wsparcie” (odczytaj 1 Piotra 5:6, 7).

20. Dlaczego możemy być pewni, że Jehowa nas nie opuści?

²⁰ Niezależnie od tego, co nas jeszcze czeka, warto pamiętać o pocieszających słowach psalmisty: „Jehowa bowiem nie opuści swego ludu ani nie pozostawi swojego dziedzictwa” (Ps. 94:14). Chociaż sami nieraz potrzebujemy pokrzepienia, to mamy też wspaniałą sposobność udzielania go innym. Jak wykaże następny artykuł, możemy pocieszać ludzi, którzy w dzisiejszym udręczonym świecie są pogrążeni w żałości.

Jak byś odpowiedział?

• Jakie czynniki mogą wywoływać przygnębienie?

• Jak Jehowa pociesza swych sług?

• Co może dodać nam otuchy, gdybyśmy stanęli oko w oko ze śmiercią?

[Pytania do studium]

[Ramka i ilustracje na stronie 25]

JAK SOBIE RADZIĆ W SYTUACJACH, KTÓRE WPŁYWAJĄ NA NASZE...

▪ serce Ps. 147:3; 1 Jana 3:19-22; 5:14, 15

▪ umysł Ps. 94:19; Filip. 4:6, 7

▪ emocje Wyjścia 14:13, 14; Powt. Pr. 31:6

▪ zdrowie fizyczne 2 Kor. 4:8, 9

▪ zdrowie duchowe Ps. 145:14; Jak. 5:14, 15