„To jest ta droga. Chodźcie nią” (IZAJ. 30:21).

1, 2. Na co jest zdecydowany Szatan i jak chroni nas Słowo Boże?

ZNAK drogowy wskazujący niewłaściwy kierunek nie tylko wprowadza w błąd, ale stwarza też potencjalne zagrożenie. Wyobraź sobie, że przyjaciel ostrzega cię przed złym człowiekiem, który rozmyślnie zmienił drogowskaz, aby wyrządzić szkodę niczego nieprzeczuwającym podróżnym. Czy zignorowałbyś taką przestrogę?

² Nie ma wątpliwości, że Szatan to nikczemny wróg, pragnący za wszelką cenę wprowadzić nas w błąd (Obj. 12:9). Właśnie on jest źródłem wszystkich negatywnych czynników omówionych w poprzednim artykule, które mają sprowadzić nas z drogi wiodącej do życia wiecznego (Mat. 7:13, 14). Na szczęście Bóg życzliwie ostrzega, abyśmy nie podążali za zwodniczymi „drogowskazami” Szatana. Rozważymy teraz kolejne trzy czynniki, poprzez które ten niegodziwiec usiłuje na nas wpływać. Zastanawiając się nad tym, jak Słowo Boże chroni nas, abyśmy nie dali się zwabić na złą drogę, wyobrażajmy sobie, że sam Jehowa idzie za nami i pokazuje nam właściwy kierunek, mówiąc: „To jest ta droga. Chodźcie nią” (Izaj. 30:21). Przeanalizowanie Jego dobitnych ostrzeżeń umocni nas w postanowieniu stosowania się do nich.

Nie idźmy za „fałszywymi nauczycielami”

3, 4. (a) Dlaczego fałszywi nauczyciele przypominają wyschnięte studnie? (b) Skąd często pochodzą fałszywi nauczyciele i do czego zmierzają?

³ Przypuśćmy, że przemierzasz bezwodną krainę. W oddali dostrzegasz studnię. Skręcasz w jej kierunku, spodziewając się znaleźć trochę wody i zaspokoić pragnienie. Po dotarciu do niej stwierdzasz jednak, że jest wyschnięta. Cóż za zawód! Takie wyschnięte studnie dobrze obrazują fałszywych nauczycieli. Ktokolwiek idzie do nich w poszukiwaniu wody prawdy, gorzko się rozczaruje. Jehowa poprzez apostołów Pawła i Piotra ostrzega przed takimi ludźmi (odczytaj Dzieje 20:29, 30; 2 Piotra 2:1-3). Kim są owi nauczyciele? Natchnione słowa wspomnianych apostołów pomogą nam ustalić, skąd pochodzą fałszywi nauczyciele i jak działają.

⁴ Do starszych z Efezu Paweł powiedział: „Spośród was samych powstaną ludzie mówiący rzeczy przewrotne”. A Piotr, zwracając się do współchrześcijan, napisał: „Wśród was będą fałszywi nauczyciele”. Skąd zatem wywodzą się tacy ludzie? Mogą się pojawić wewnątrz zboru. To odstępcy *. Jaki mają cel? Nie zadowalają się jedynie opuszczeniem organizacji, którą być może kiedyś kochali. Jak wyjaśnił Paweł, starają się „pociągnąć za sobą uczniów”. Zamiast szukać własnych uczniów, usiłują zagarnąć uczniów Chrystusa. Niczym „drapieżne wilki” chcieliby pożreć ufnych członków zboru — zburzyć ich wiarę i odwieść ich od prawdy (Mat. 7:15; 2 Tym. 2:18).

5. Jakimi metodami posługują się fałszywi nauczyciele?

⁵ Jak postępują fałszywi nauczyciele? Używają przebiegłych metod. Odstępcy ‛cichaczem wprowadzają’ zgubne nauki. Działają potajemnie niczym przemytnicy — niepostrzeżenie zaszczepiają spaczone idee. Podobnie jak sprytny  fałszerz próbuje wprowadzić do obiegu podrobione dokumenty, tak samo oni, posługując się „sfałszowanymi słowami”, czyli kłamliwymi argumentami, próbują propagować sfabrykowane przez siebie poglądy jako prawdziwe. Upowszechniają „zwodnicze nauki”, „przekręcają (...) Pisma”, aby pasowały do ich twierdzeń (2 Piotra 2:1, 3, 13; 3:16). Wcale nie leży im na sercu nasze dobro. Idąc za nimi, zboczylibyśmy z drogi wiodącej do życia wiecznego.

6. Jakiej jednoznacznej rady dotyczącej fałszywych nauczycieli udziela Biblia?

⁶ Jak możemy się uchronić przed fałszywymi nauczycielami? Biblia bardzo wyraźnie określa, jak mamy wobec nich postępować (odczytaj Rzymian 16:17; 2 Jana 9-11). Wzywa nas, ‛byśmy ich unikali’. W różnych przekładach wyrażono to następująco: „wystrzegajcie się ich” (Współczesny przekład), „strońcie od nich” (Biblia Tysiąclecia), „trzymajcie się od nich z daleka” (Komentarz żydowski do Nowego Testamentu). Ta natchniona rada jest jednoznaczna. Załóżmy, że lekarz mówi ci, byś unikał osoby cierpiącej na śmiertelną chorobę zakaźną. Będzie dla ciebie oczywiste, co ma na myśli, i ściśle zastosujesz się do jego przestrogi. Odstępcy ‛chorują pod względem umysłowym’ i szukają sposobności, by zarazić innych swoimi zdradzieckimi poglądami (1 Tym. 6:3, 4). Jehowa, Wielki Lekarz, zaleca nam, abyśmy unikali kontaktów z nimi. Wiemy, co ma na myśli, ale czy jesteśmy zdecydowani skrupulatnie zastosować się do Jego przestrogi?

7, 8. (a) Z czym się wiąże unikanie fałszywych nauczycieli? (b) Dlaczego jesteś zdecydowany zachowywać stanowczą postawę wobec odstępców?

⁷ Z czym się wiąże unikanie fałszywych nauczycieli? Nie przyjmujemy ich w naszych domach ani ich nie pozdrawiamy. Nie czytamy ich literatury, nie oglądamy programów telewizyjnych z ich udziałem, nie przeglądamy ich stron internetowych ani nie dodajemy komentarzy na ich blogach. Z czego wynika taka stanowcza postawa? Z miłości. Kochamy „Boga prawdy”, dlatego nie interesują nas pokrętne nauki, które przeczą Jego prawdomównemu Słowu (Ps. 31:5; Jana 17:17). Kochamy też organizację Jehowy, dzięki której poznaliśmy zachwycające prawdy biblijne — między innymi o imieniu Bożym i jego znaczeniu, o zamierzeniu Jehowy co do ziemi, o stanie umarłych i o nadziei na zmartwychwstanie. Czy pamiętasz, jak się poczułeś, gdy pierwszy raz usłyszałeś o tych i innych wspaniałych rzeczach? Czemuż więc miałbyś zgorzknieć pod wpływem kogoś, kto oczernia organizację, za sprawą której poznałeś te nauki? (Jana 6:66-69).

⁸ Niezależnie od tego, co mówią fałszywi nauczyciele, nie będziemy za nimi podążać! Po co mielibyśmy iść do tych wyschniętych studni — czy po to, by dać im się oszukać i w efekcie doznać rozczarowania? Wprost przeciwnie, ze wszystkich sił lojalnie trwajmy przy Jehowie i organizacji, która od dawna zaspokaja nasze duchowe pragnienie, dostarczając czystej i orzeźwiającej wody prawdy z natchnionego  Słowa Bożego (Izaj. 55:1-3; Mat. 24:45-47).

Nie idźmy za „fałszywymi opowieściami”

9, 10. Jakiej przestrogi Paweł udzielił Tymoteuszowi co do „fałszywych opowieści” i co mógł mieć na myśli? (Zobacz przypis).

⁹ Czasami z łatwością można zauważyć, że ktoś manipulował przy znaku drogowym i że wskazuje on niewłaściwy kierunek. Innym razem trudno jest przejrzeć podstęp. Podobnie bywa z nikczemnymi działaniami Diabła — niekiedy są oczywiste, a innym razem zakamuflowane. Apostoł Paweł wspomina o jednej z przebiegłych szatańskich strategii: o szerzeniu „fałszywych opowieści” (odczytaj 1 Tymoteusza 1:3, 4). Aby nie zboczyć z drogi życia, musimy wiedzieć, czym są „fałszywe opowieści” i jak się ich strzec.

¹⁰ Swoją przestrogę Paweł zawarł w pierwszym liście do chrześcijańskiego nadzorcy Tymoteusza, który miał dbać o czystość zboru i pomagać współwyznawcom zachowywać wierność (1 Tym. 1:18, 19). Apostoł użył tu greckiego słowa, które może się odnosić do fikcji, mitu lub oszustwa. Według pewnej encyklopedii określa ono „opowieść (religijną), która nie ma żadnego związku z rzeczywistością” (The International Standard Bible Encyclopaedia). Prawdopodobnie Pawłowi chodziło o kłamstwa religijne rozpowszechniane za pośrednictwem sensacyjnych opowiadań i dziwacznych legend *. Takie historie jedynie „powodują powstawanie pytań wywołujących dociekania” — pytań nieistotnych, prowadzących do jałowych dywagacji. Sztuczkę tę stosuje arcyzwodziciel, Szatan, który za pomocą kłamstw religijnych i mitów chce zwieść niczego niepodejrzewające osoby. Rada Pawła jest jasna: Nie zwracaj uwagi na fałszywe opowieści!

11. Jak Szatan sprytnie posługuje się religią fałszywą, aby zwodzić ludzi, i usłuchanie jakiej rady nas przed tym uchroni?

¹¹ Jakie fałszywe historie mogą wprowadzić w błąd nieroztropnych? W gruncie rzeczy wyrażenie „fałszywe opowieści” można odnieść do wszystkich kłamstw religijnych i mitów, które mogłyby nas ‛odwrócić od prawdy’ (2 Tym. 4:3, 4). Szatan, udając „anioła światła”, sprytnie posługuje się religią fałszywą, aby zwodzić ludzi (2 Kor. 11:14). Nominalne chrześcijaństwo pod szyldem chrystianizmu naucza doktryn — między innymi o Trójcy, ogniu piekielnym i nieśmiertelności duszy — które są pełne mitów i kłamstw. Zachęca również do udziału w świętach, takich jak Boże Narodzenie czy Wielkanoc, którym towarzyszą na pozór niewinne zwyczaje wywodzące się z mitologii i pogaństwa. Gdy usłuchamy ostrzeżenia Jehowy, by się oddzielić i ‛przestać dotykać tego, co nieczyste’, nie damy się zwieść fałszywym opowieściom (2 Kor. 6:14-17).

12, 13. (a) Jakie kłamstwa propaguje Szatan? Jaka jest jednak prawda? (b) Dzięki czemu nie damy się zwieść fałszywym opowieściom Szatana?

¹² Szatan propaguje też inne kłamstwa, które mogą nas zwieść, jeśli nie będziemy ostrożni. Przeanalizujmy kilka przykładów. Możesz robić, co tylko chcesz. Ty decydujesz, co jest dobre, a co złe. Tego rodzaju postawę lansują media i przemysł rozrywkowy. Pod wpływem takiego wypaczonego podejścia do mierników Bożych moglibyśmy zacząć odrzucać wszelkie hamulce moralne. Prawda jest jednak taka, że bardzo potrzebujemy moralnego przewodnictwa, które może zapewnić nam tylko Jehowa (Jer. 10:23). Bóg nie będzie ingerował w ziemskie sprawy. Pod wpływem powszechnej tendencji, by żyć dniem dzisiejszym, łatwo się stać ‛bezczynnym albo bezowocnym’ (2 Piotra 1:8). Prawda jest jednak taka, że dzień Jehowy szybko się zbliża i musimy go stale wyczekiwać (Mat. 24:44). Bóg nie interesuje się tobą jako jednostką. Gdybyśmy uwierzyli w to szatańskie kłamstwo, moglibyśmy dać za wygraną, sądząc, iż nie zasługujemy na miłość Bożą. Prawda jest  jednak taka, że Jehowa kocha i ceni każdego ze swoich czcicieli (Mat. 10:29-31).

¹³ Musimy zachowywać czujność, ponieważ sposób rozumowania i nastawienie szatańskiego świata na pierwszy rzut oka mogłyby się wydawać właściwe. Ale pamiętajmy, że Szatan jest mistrzem podstępu. Nie damy się zwieść jego „zręcznie wymyślonym fałszywym opowieściom [„podstępnie zmyślonym mitom”, KŻNT]” tylko wtedy, gdy będziemy słuchali rad i przypomnień pochodzących z Biblii (2 Piotra 1:16).

Nie ‛idźmy za Szatanem’

14. Przed czym Paweł ostrzegł pewne młodsze wdowy i dlaczego wszyscy powinniśmy sobie wziąć do serca jego słowa?

¹⁴ Wyobraź sobie, że przy drodze widzisz tablicę informującą: „Za Szatanem tędy”. Któż z nas skręciłby w tym kierunku? Paweł ostrzega jednak przed kilkoma zachowaniami, które mogłyby sprawić, że oddani Bogu chrześcijanie ‛odwrócą się, by iść za Szatanem’ (odczytaj 1 Tymoteusza 5:11-15). Swą wypowiedź apostoł skierował do pewnych „młodszych wdów”, ale zasady w niej zawarte odnoszą się do każdego z nas. Te chrześcijanki z I wieku prawdopodobnie nie zdawały sobie sprawy, że podążają za owym niegodziwcem, niemniej ich postępowanie właśnie o tym świadczyło. Jak my możemy uniknąć nawet nieświadomego podążania za Szatanem? Rozważmy przestrogę Pawła dotyczącą szkodliwego plotkowania.

15. Do czego dąży Szatan i na jakie jego metody zwrócił uwagę Paweł?

¹⁵ Szatan chciałby uciszyć głos naszej wiary — chciałby, abyśmy przestali obwieszczać dobrą nowinę (Obj. 12:17). W tym celu próbuje nas skłonić do zaangażowania się w sprawy, przez które tylko tracilibyśmy czas albo które wywoływałyby między nami podziały. Rozważmy kilka jego metod, analizując postawy osób, o których pisał Paweł. ‛Są bez zajęcia, włóczą się’. W erze techniki bardzo łatwo jest marnować czas swój i innych na przykład przez przesyłanie e-maili, które są bezwartościowe albo nawet wprowadzają w błąd. ‛Plotkują’. Szkodliwe plotki mogą doprowadzić do rzucania oszczerstw, co często wywołuje zwady (Prz. 26:20). Bez względu na to, czy złośliwi oszczercy są tego świadomi, czy nie, naśladują Szatana Diabła *. ‛Mieszają się w cudze sprawy’. Nie mamy prawa dyktować innym, jak mają postępować w kwestiach osobistych. A zatem i bezczynność, i niepoprawne zachowanie mogą odwrócić naszą uwagę od zleconego przez Boga dzieła głoszenia o Królestwie. Gdybyśmy przestali aktywnie uczestniczyć w służbie dla Jehowy, oznaczałoby to, że zaczęliśmy iść za Szatanem. Nie istnieje pozycja neutralna (Mat. 12:30).

16. Dzięki zastosowaniu jakich rad nie ‛odwrócimy się, by iść za Szatanem’?

¹⁶ Przed ‛odwróceniem się i pójściem za Szatanem’ możemy się ustrzec dzięki słuchaniu rad biblijnych. Rozważmy kilka mądrych wskazówek Pawła. Miejmy „mnóstwo pracy w dziele Pańskim” (1 Kor. 15:58). Zaangażowanie w sprawy Królestwa uchroni nas przed zagrożeniami, jakimi są bezczynność lub marnowanie czasu na nieistotne zajęcia (Mat. 6:33). Mówmy o tym, co ‛dobre ku zbudowaniu’ (Efez. 4:29). Postanów sobie, że nie będziesz słuchał ani rozsiewał szkodliwych plotek *. Pielęgnuj zaufanie i szacunek do współwyznawców. Wówczas twoje słowa będą budować, a nie rujnować. ‛Postaw sobie za cel dbać o swoje sprawy’ (1 Tes. 4:11).  Okazuj osobiste zainteresowanie drugimi, ale rób to w taki sposób, by uszanować ich prywatność i nie pozbawić ich godności. Wystrzegaj się też narzucania innym swoich własnych poglądów w sprawach, co do których muszą podjąć decyzję samodzielnie (Gal. 6:5).

17. (a) Dlaczego Jehowa ostrzega nas, za czym nie powinniśmy iść? (b) Na co jesteś zdecydowany, jeśli chodzi o ścieżkę, którą wskazuje nam Jehowa?

¹⁷ Jakże wdzięczni jesteśmy Jehowie, że wyraźnie mówi nam, za czym nie powinniśmy iść! Nigdy nie zapominajmy, że ostrzeżenia omówione w tym i poprzednim artykule są wyrazem Jego wielkiej miłości. Bóg chce nam oszczędzić cierpień i bólu będących wynikiem podążania za zwodniczymi „drogowskazami” Szatana. Ścieżka, którą wskazuje nam Jehowa, może być wąska, ale wiedzie do najwspanialszego z możliwych celów — do życia wiecznego (Mat. 7:14). Obyśmy zawsze trwali w postanowieniu, by słuchać wezwania Jehowy: „To jest ta droga. Chodźcie nią” (Izaj. 30:21).

[Przypisy]

Jak byś odpowiedział?

Jak możesz usłuchać ostrzeżenia zawartego w...

• 2 Piotra 2:1-3?

• 1 Tymoteusza 1:3, 4?

• 1 Tymoteusza 5:11-15?

[Pytania do studium]

[Ramka i ilustracje na stronie 19]

 Pióra na wietrze

Stara żydowska opowieść trafnie ukazuje konsekwencje rozsiewania szkodliwych plotek. Znana jest w różnych wersjach, ale jej sedno można ująć następująco:

Pewien człowiek chodził po mieście i oczerniał mieszkającego tam mędrca. Po jakimś czasie ów złośliwy plotkarz zdał sobie sprawę, że źle postępował. Poszedł więc do mędrca z prośbą o wybaczenie i zobowiązał się zrobić wszystko, by naprawić krzywdę. Mędrzec miał jedno życzenie: Polecił plotkarzowi wziąć poduszkę wypełnioną pierzem, rozciąć ją i rozrzucić pióra na wietrze. Choć winowajca był zaskoczony, postąpił zgodnie z poleceniem, a następnie powrócił do mędrca i zapytał:

„Czy teraz mi wybaczysz?”

„Najpierw idź i pozbieraj wszystkie pióra” — odparł mędrzec.

„Ale jak mam to zrobić? Wiatr już je rozwiał”.

„Otóż zło, które wyrządziłeś słowami, równie trudno naprawić, jak zebrać te pióra”.

Morał jest oczywisty. Wypowiedzianego słowa nie da się cofnąć i często nie da się naprawić krzywdy, którą ono wyrządziło. Zanim puścimy w obieg jakąś pogłoskę, mądrze jest pamiętać, że będzie to przypominać rozrzucanie piór na wietrze.

[Ilustracja na stronie 16]

Jak ktoś mógłby zaprosić do swego domu odstępców?