Czy przyjmujesz pomoc Jehowy?
Czy przyjmujesz pomoc Jehowy?
„Jehowa jest moim wspomożycielem; nie będę się lękał” (HEBRAJCZYKÓW 13:6).
1, 2. Dlaczego to takie ważne, by przyjmować pomoc Jehowy i kierować się w życiu Jego wskazówkami?
WYOBRAŹ sobie, że idziesz górskim szlakiem. Nie jesteś sam, gdyż towarzystwa dotrzymuje ci znakomity przewodnik. Ma nad tobą ogromną przewagę, jeśli chodzi o kondycję i doświadczenie, ale cierpliwie idzie u twego boku. Zauważa, że od czasu do czasu się potykasz. Życzliwie wyciąga do ciebie rękę, by ci ułatwić pokonanie szczególnie niebezpiecznego odcinka trasy. Czy odrzucisz jego pomoc? Ależ nie! Przecież chodzi o twoje bezpieczeństwo.
2 Chrześcijanie idą niełatwą, wąską ścieżką. Czy musimy ją przemierzać w samotności? (Mateusza 7:14). Nic podobnego. Biblia pokazuje, że niezrównany Przewodnik, Jehowa Bóg, pozwala ludziom, by z Nim ‛chodzili’ (Rodzaju 5:24; 6:9). Czy Jehowa pomaga swym sługom podczas tej wędrówki? On sam oświadcza: „Ja, Jehowa, twój Bóg, ujmuję twoją prawicę — Ten, który do ciebie mówi: ‚Nie lękaj się. Ja ci pomogę’” (Izajasza 41:13). Niczym przewodnik z naszego porównania Jehowa życzliwie wyciąga pomocną dłoń i ofiaruje swą przyjaźń tym, którzy chcą z Nim ‛chodzić’. Na pewno nikt z nas nie odrzuciłby takiej pomocy!
3. Jakie pytania rozważymy w niniejszym artykule?
3 W poprzednim artykule przeanalizowaliśmy cztery sposoby, na jakie Jehowa udzielał pomocy swemu starożytnemu ludowi. Czy tak samo postępuje dzisiaj? I jak możemy przyjmować taką pomoc? Zastanówmy się nad tymi zagadnieniami. Dzięki temu jeszcze bardziej utwierdzimy się w przekonaniu, że Jehowa naprawdę jest naszym Wspomożycielem (Hebrajczyków 13:6).
Pomoc aniołów
4. Dlaczego dzisiejsi słudzy Boży mogą liczyć na pomoc aniołów?
4 Czy aniołowie pomagają nowożytnym sługom Jehowy? Jak najbardziej. Dzisiaj oczywiście nie ukazują się, by chronić czcicieli prawdziwego Boga przed niebezpieczeństwami. Nawet w czasach biblijnych ingerencje takie należały do rzadkości. Większość tego typu działań była niewidzialna dla ludzkich oczu i podobnie jest w dobie obecnej. Ale gdy dawni słudzy Boży zdali sobie sprawę z tego, że wspierają ich aniołowie, czuli się tym niezmiernie pokrzepieni (2 Królów 6:14-17). My też mamy mocne podstawy, by się tak czuć.
5. Jak Biblia pokazuje, że aniołowie są zaangażowani w trwające obecnie dzieło głoszenia?
5 Aniołowie Jehowy są zaangażowani w pewne szczególne dzieło, które dotyczy również nas. O jaką działalność chodzi? Odpowiedź znajdujemy w Księdze Objawienia 14:6: „Ujrzałem innego anioła, który leciał środkiem nieba i miał wiecznotrwałą dobrą nowinę do oznajmienia jako radosną wieść dla mieszkających na ziemi i dla każdego narodu, i plemienia, i języka, i ludu”. Ta „wiecznotrwała dobra nowina” najwyraźniej wiąże się z „dobrą nowiną o królestwie”, która zgodnie z zapowiedzią Jezusa miała być przed końcem obecnego systemu rzeczy „głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom” (Mateusza 24:14). Rzecz jasna, aniołowie nie głoszą osobiście. To ważne zadanie Jezus powierzył ludziom (Mateusza 28:19, 20). Ale czy nie dodaje nam otuchy świadomość, że gdy wywiązujemy się z tego polecenia, możemy liczyć na pomoc aniołów — świętych, mądrych i potężnych stworzeń duchowych?
6, 7. (a) Co świadczy o tym, że aniołowie wspierają nas w głoszeniu? (b) Kiedy możemy liczyć na pomoc aniołów Jehowy?
6 Istnieje mnóstwo dowodów na to, że aniołowie wspierają nas w tej pracy. Na przykład co jakiś czas słyszymy, że w trakcie pełnienia służby kaznodziejskiej Świadkowie Jehowy spotkali kogoś, kto krótko przedtem modlił się do Boga o pomoc w znalezieniu prawdy. Zdarzenia takie następują zbyt często, by uznać je za zwykły zbieg okoliczności. Dzięki anielskiemu wsparciu coraz więcej ludzi uczy się robić to, do czego nawoływał ‛anioł lecący środkiem nieba’: „Boga się bójcie i dajcie mu chwałę” (Objawienie 14:7).
7 Czy pragniesz korzystać ze wsparcia potężnych aniołów Jehowy? Jeśli tak, to staraj się być całkowicie pochłonięty działalnością ewangelizacyjną (1 Koryntian 15:58). Gdy ofiarnie angażujemy się w wypełnianie tego zadania od Jehowy, możemy liczyć na pomoc Jego aniołów.
Pomoc „naczelnego anioła”
8. Jaką wzniosłą pozycję zajmuje Jezus i dlaczego jest to dla nas bardzo ważne?
8 Jehowa zapewnia nam jeszcze inną formę anielskiej pomocy. W Księdze Objawienia 10:1 opisano wizję przejmującego lękiem „silnego anioła”, którego „oblicze było jak słońce”. Niewątpliwie wyobraża on Jezusa Chrystusa, wyniesionego do chwały niebiańskiej i obdarzonego wielką mocą (Objawienie 1:13, 16). Czy Jezus rzeczywiście jest aniołem? W pewnym sensie tak, gdyż nazwano go archaniołem (1 Tesaloniczan 4:16). Kto to taki? Wyraz ten znaczy „naczelny anioł”. Jezus jest najpotężniejszym ze wszystkich duchowych synów Jehowy. Bóg postawił go na czele swych anielskich zastępów. Archanioł ten potrafi zatem niezwykle skutecznie pomagać. Jak to czyni?
9, 10. (a) Jak Jezus okazuje się naszym „wspomożycielem”, gdy popełnimy grzech? (b) Jaką pomoc stanowi dla nas przykład Jezusa?
9 Sędziwy apostoł Jan napisał: „Gdyby jednak ktoś popełnił grzech, to mamy wspomożyciela u Ojca: Jezusa Chrystusa, prawego” (1 Jana 2:1). Dlaczego Jan zasugerował, że Jezus jest naszym „wspomożycielem” zwłaszcza wtedy, gdy ‛popełnimy grzech’? Grzeszymy codziennie, a grzech prowadzi do śmierci (Kaznodziei 7:20; Rzymian 6:23). Jednakże Jezus złożył swe życie w ofierze za nasze grzechy. Przebywa u boku naszego miłosiernego Ojca, by się za nami wstawiać. Wszyscy potrzebujemy takiej pomocy. Jak możemy z niej skorzystać? Musimy okazać skruchę za grzechy i zabiegać o przebaczenie na podstawie Jezusowej ofiary okupu. Musimy też wystrzegać się powtarzania złych czynów.
10 Jezus nie tylko poniósł za nas śmierć, lecz także pozostawił nam doskonały przykład (1 Piotra 2:21). Dzięki temu łatwiej nam unikać poważnych grzechów oraz sprawiać radość Jehowie Bogu. Czy nie cieszy nas taka pomoc? Ale Jezus obiecał swym naśladowcom jeszcze innego wspomożyciela.
Pomoc ducha świętego
11, 12. Czym jest duch Jehowy, jak bardzo jest potężny i dlaczego go dzisiaj potrzebujemy?
11 Jezus obiecał: „Poproszę Ojca i da wam innego wspomożyciela, aby był z wami na wieki — ducha prawdy, którego świat nie może otrzymać” (Jana 14:16, 17). Ten „duch prawdy”, czyli duch święty, nie jest osobą, lecz siłą — czynną siłą Jehowy. Siła ta przechodzi wszelkie wyobrażenie. Jehowa posługiwał się nią, gdy stwarzał wszechświat, dokonywał spektakularnych cudów i objawiał w wizjach swe zamierzenie. Ale skoro obecnie Jehowa nie używa swego ducha do takich celów, czy znaczy to, że go nie potrzebujemy?
12 Wręcz przeciwnie! W tych „krytycznych czasach trudnych do zniesienia” duch Jehowy jest nam potrzebny bardziej niż kiedykolwiek (2 Tymoteusza 3:1). Dodaje sił do przetrwania prób. Pomaga pielęgnować piękne zalety, które zbliżają nas do Boga oraz do naszych duchowych braci i sióstr (Galatów 5:22, 23). Jak zatem odnieść pożytek z tej wspaniałej pomocy udostępnianej przez Jehowę?
13, 14. (a) Dlaczego możemy być pewni, że Jehowa chętnie daje ducha świętego swemu ludowi? (b) Jakim postępowaniem pokazalibyśmy, że odrzucamy dar ducha świętego?
13 Po pierwsze, musimy się modlić o ducha Bożego. Jezus powiedział: „Jeżeli więc wy, chociaż jesteście niegodziwi, umiecie dawać swym dzieciom dobre dary, o ileż bardziej Ojciec w niebie da ducha świętego tym, którzy go proszą!” (Łukasza 11:13). Jehowa rzeczywiście jest najlepszym Ojcem, jakiego można sobie wyobrazić. Jeśli szczerze i z wiarą prosimy Go o ducha świętego, z pewnością nie odmówi nam tego daru. Czy więc o niego prosimy? Mamy ważne powody, by to czynić każdego dnia.
14 Po drugie, korzystamy z tego daru, jeśli zgodnie z nim postępujemy. Zilustrujmy to przykładem: załóżmy, że jakiś chrześcijanin walczy ze skłonnością do oglądania pornografii. Modli się o ducha świętego, aby mu pomógł opierać się temu nieczystemu nałogowi. Zwierza się ze swego problemu chrześcijańskim starszym i słyszy od nich radę, że powinien zdobyć się na radykalne kroki i trzymać się z dala od takich plugawych materiałów (Mateusza 5:29). A co wtedy, jeśli puszcza tę radę mimo uszu i dalej wystawia się na pokusę? Czy postępuje w zgodzie ze swą prośbą o pomoc ducha świętego? Czy nie zasmuca ducha Bożego i nie naraża się na jego utratę? (Efezjan 4:30). Usilnie starajmy się robić wszystko, by móc dalej korzystać z tej wspaniałej pomocy od Jehowy.
Pomoc ze Słowa Bożego
15. Jak możemy pokazać, że doceniamy wartość Biblii?
15 Wierni słudzy Jehowy już od stuleci znajdują pomoc w Biblii. Zamiast więc uznawać tę Księgę za coś oczywistego, stale pamiętajmy o jej wartości. Skorzystanie z tej pomocy wymaga wysiłku. Uczyńmy czytanie Biblii nieodłącznym elementem naszego codziennego planu zajęć.
16, 17. (a) Jak Psalm 1:2, 3 opisuje korzyści wynikające z czytania prawa Bożego? (b) Jak Psalm 1:3 wskazuje na potrzebę ciężkiej pracy?
16 W Psalmie 1:2, 3 tak napisano o człowieku bogobojnym: „Ma (...) upodobanie w prawie Jehowy i jego prawo czyta półgłosem dniem i nocą. I stanie się podobny do drzewa zasadzonego nad strumieniami wód, które wydaje owoc w swoim czasie i którego listowie nie usycha; a wszystko, co on uczyni, wypadnie pomyślnie”. Czy dostrzegasz sens tego fragmentu? Łatwo go przeczytać i dojść do wniosku, że jest to jedynie sielankowy obrazek — ukazuje cieniste drzewo rosnące nad rzeką. Jakże przyjemnie byłoby uciąć sobie pod nim poobiednią drzemkę! Ale ten psalm nie zachęca do odpoczynku. Scenka ta wskazuje raczej na ciężką pracę. Skąd ten wniosek?
17 Zauważ, że opisane tu drzewo nie wyrosło nad rzeką przypadkowo. Jest to drzewo owocowe, celowo zasadzone w wybranym miejscu — „nad strumieniami wód”. Jak to możliwe, żeby jedno drzewo rosło nad kilkoma strumieniami? Właściciel może wykopać w sadzie kanały nawadniające, by doprowadzić wodę do korzeni cennych drzew. I w ten sposób dochodzimy do sedna sprawy! Jeśli w sensie duchowym kwitniemy jak takie drzewo, zawdzięczamy to pilnej pracy wykonanej przez kogoś dla naszego dobra. Należymy do organizacji, która doprowadza do nas czyste wody prawdy, ale sami też musimy coś zrobić. Musimy przyswajać sobie tę życiodajną wodę — rozmyślać i studiować, by prawdy ze Słowa Bożego dotarły do naszego umysłu i serca. Dzięki temu my również wydamy piękne owoce.
18. Co musimy zrobić, by znaleźć w Biblii odpowiedzi na swe pytania?
18 Biblia na nic się nam nie przyda, jeżeli tylko leży na półce. Nie jest amuletem czy talizmanem — nie należy oczekiwać, że jeśli zamkniemy oczy i otworzymy ją na chybił trafił, to znajdziemy odpowiedź na nurtujące nas pytanie. Kiedy stajemy wobec konieczności podjęcia jakiejś decyzji, musimy poszukiwać „poznania Boga” niczym zakopanego skarbu (Przysłów 2:1-5). Znalezienie biblijnych rad na temat naszych konkretnych potrzeb często wymaga pilnego i uważnego studium. Pomagają nam w tym liczne publikacje biblijne. Jeśli się nimi posługujemy, by wytrwale kopać w Słowie Bożym w poszukiwaniu klejnotów mądrości, to rzeczywiście korzystamy z pomocy Jehowy.
Pomoc współwyznawców
19. (a) Dlaczego artykuły publikowane na łamach Strażnicy i Przebudźcie się! można uznać za pomoc udzielaną przez współwyznawców? (b) Jak tobie osobiście pomógł jakiś artykuł z naszych czasopism?
19 Człowieczy słudzy Jehowy zawsze się nawzajem wspierali. Czy Jehowa coś pod tym względem zmienił? Bynajmniej. Niewątpliwie każdy z nas pamięta sytuacje, kiedy współwyznawcy w najstosowniejszym momencie okazali się dla nas podporą. Być może przypominasz sobie jakieś artykuły opublikowane w Strażnicy lub Przebudźcie się!, które cię pokrzepiły, kiedy tego potrzebowałeś, pomogły ci rozwiązać problem lub przetrwać próbę wiary. Jehowa udzielił ci tej pomocy za pośrednictwem „niewolnika wiernego i roztropnego”, któremu polecił dostarczać „pokarm we właściwym czasie” (Mateusza 24:45-47).
20. W jaki sposób chrześcijańscy starsi okazują się „darami w ludziach”?
20 Często jednak otrzymujemy pomoc od współwyznawców bardziej bezpośrednio. Chrześcijański starszy może na przykład wygłosić przemówienie, które poruszy czułą strunę w naszym sercu, dokonać wizyty pasterskiej, która pomoże nam przetrwać ciężkie chwile, lub udzielić życzliwej rady, która pozwoli nam dostrzec i pokonać jakąś słabość. Pewna chrześcijanka z wdzięcznością napisała o pomocy otrzymanej od starszego: „Współpracując ze mną w służbie polowej, poświęcił mi czas i zachęcił do zwierzenia się. Poprzedniej nocy prosiłam Jehowę w modlitwie o kogoś, przed kim mogłabym się otworzyć. Następnego dnia ten brat serdecznie ze mną porozmawiał. Pomógł mi dostrzec wsparcie, którego Jehowa udzielał mi od lat. Jestem wdzięczna Jehowie za to, że skierował do mnie tego starszego”. W ten sposób chrześcijańscy starsi okazują się „darami w ludziach”, które Jehowa ofiarował przez Jezusa Chrystusa, by nam pomagali trwać na drodze do życia (Efezjan 4:8).
21, 22. (a) Jakie są rezultaty, gdy członkowie zboru stosują się do rady z Filipian 2:4? (b) Dlaczego cenne są nawet niewielkie dowody życzliwości?
21 Nie tylko starsi, ale wszyscy wierni chrześcijanie pragną stosować się do natchnionego polecenia, by ‛mieć na oku nie tylko osobiste zainteresowanie własnymi sprawami, ale także osobiste zainteresowanie sprawami drugich’ (Filipian 2:4). Kiedy członkowie zboru wprowadzają tę radę w czyn, zdobywają się na piękne akty życzliwości. Na przykład pewna rodzina przeżyła nagłą, bolesną tragedię. Ojciec zabrał ze sobą do sklepu córeczkę. W drodze powrotnej mieli wypadek samochodowy. Dziecko zginęło, a ojciec został ciężko ranny. Po wyjściu ze szpitala był niepełnosprawny do tego stopnia, że nie mógł wykonać najprostszej czynności. Żona była tym wszystkim tak przytłoczona, że nie potrafiła sama o niego zadbać. Pewne małżeństwo ze zboru wzięło ich do swego domu i przez kilka tygodni się nimi zajmowało.
22 Oczywiście nie wszystkie dowody życzliwości dotyczą takich tragicznych sytuacji i nie zawsze wymagają tak wielkiego poświęcenia. Czasami otrzymujemy pomoc w drobnych sprawach. Ale niezależnie od skali doznanej życzliwości bardzo ją sobie cenimy. Czy pamiętasz, kiedy życzliwe słowo lub gest ze strony brata lub siostry okazały się tym, czego właśnie potrzebowałeś? Jehowa często się o nas troszczy właśnie w ten sposób (Przysłów 17:17; 18:24).
23. Jak Jehowa się na nas zapatruje, gdy wzajemnie sobie pomagamy?
23 Czy chciałbyś, żeby Jehowa posłużył się tobą do pomagania innym? Naprawdę możesz dostąpić tego zaszczytu. Jehowa bardzo ceni twoje wysiłki. Jego Słowo mówi: „Kto okazuje łaskę maluczkiemu, ten pożycza Jehowie, a On mu odpłaci za jego postępowanie” (Przysłów 19:17). Robienie czegoś dla naszych braci i sióstr przynosi wielką radość (Dzieje 20:35). Kto świadomie się izoluje, ten nie zazna radości płynącej z udzielania takiej pomocy lub z jej otrzymywania (Przysłów 18:1). A zatem regularnie zgromadzajmy się na naszych zebraniach, by się nawzajem zachęcać (Hebrajczyków 10:24, 25).
24. Dlaczego nie czujemy się pozbawieni czegoś dobrego, chociaż nie widzimy takich spektakularnych cudów, jakich Jehowa dokonywał w przeszłości?
24 Czy rozmyślanie o tym, jak Jehowa nam pomaga, nie jest przyjemne? Chociaż w dzisiejszych czasach nie dokonuje On spektakularnych cudów, by spełnić swą wolę, nie czujemy się ograbieni z czegoś dobrego. Liczy się to, że Jehowa udziela nam wszystkim pomocy, której potrzebujemy do zachowania wierności. A jeżeli razem trwamy w wierze, będziemy mogli ujrzeć, jak Jehowa dokonuje cudów i dzieł niemających sobie równych w całej historii! Bądźmy więc zdecydowani przyjmować życzliwą pomoc Jehowy i w pełni z niej korzystać, byśmy mogli powtórzyć słowa wersetu będącego myślą przewodnią na rok 2005: „Pomoc moja jest od Jehowy” (Psalm 121:2).
Jak byś odpowiedział?
Jak Jehowa zapewnia nam dzisiaj pomoc za pośrednictwem:
• aniołów?
• swego świętego ducha?
• swego natchnionego Słowa?
• naszych współwyznawców?
[Pytania do studium]
[Ilustracja na stronie 18]
Warto pamiętać, że naszą działalność kaznodziejską wspierają aniołowie
[Ilustracja na stronie 21]
Jehowa może nas pokrzepić za pośrednictwem naszych współwyznawców