Wystrzegaj się „głosu obcych”

„Za obcym na pewno nie będą podążać, lecz będą od niego uciekać, ponieważ nie znają głosu obcych” (JANA 10:5).

1, 2. (a) Jak zareagowała Maria, gdy Jezus zwrócił się do niej po imieniu, i jaką wcześniejszą wypowiedź Jezusa ilustruje to zdarzenie? (b) Co nam pomaga trzymać się blisko Jezusa?

ZMARTWYCHWSTAŁY Jezus przygląda się kobiecie stojącej obok jego pustego grobowca. Dobrze ją zna. To Maria Magdalena. Niemal dwa lata wcześniej uwolnił ją spod władzy demonów. Od tamtej chwili towarzyszyła Jezusowi i apostołom, dbając o ich codzienne potrzeby (Łukasza 8:1-3). Dzisiaj jednak Maria płacze — jest pogrążona w smutku, ponieważ widziała, jak on umiera, a teraz znikło gdzieś nawet jego ciało! Jezus pyta ją więc: „Niewiasto, dlaczego płaczesz? Kogo szukasz?” Myśląc, że to ogrodnik, Maria prosi: „Panie, jeżeli ty go wyniosłeś, powiedz mi, gdzie go położyłeś, a ja go zabiorę”. Wtedy Jezus mówi: „Mario!” Kobieta natychmiast rozpoznaje, że w ten sposób zwracał się do niej Jezus. „Nauczycielu!” — radośnie wykrzykuje i go obejmuje (Jana 20:11-18).

² Powyższe zdarzenie we wzruszający sposób ilustruje nieco wcześniejszą wypowiedź Jezusa. Przyrównał siebie do pasterza, a swych naśladowców do trzody, i oświadczył, że pasterz przywołuje owce po imieniu, one zaś znają jego głos (Jana 10:3, 4, 14, 27, 28). Podobnie jak owce rozpoznają swego opiekuna, Maria rozpoznała swego Pasterza, Chrystusa. To samo można powiedzieć o dzisiejszych naśladowcach Jezusa (Jana 10:16). Tak jak owca kieruje się słuchem, by trzymać się blisko swego pasterza, tak my kierujemy się duchowym rozeznaniem, by podążać śladem Wspaniałego Pasterza, Jezusa Chrystusa (Jana 13:15; 1 Jana 2:6; 5:20).

3. Jakie pytania nasuwają się w związku z przypowieścią Jezusa o owczarni?

 ³ Ze wspomnianego unaocznienia wynika jednak, że owca dzięki zdolności rozpoznawania głosów ludzkich potrafi zorientować się nie tylko, kto jest jej przyjacielem, ale też kto jest wrogiem. Nasze rozeznanie także ma ogromne znaczenie, ponieważ mamy potężnych przeciwników. Kim oni są? W jaki sposób działają? Jak możemy się przed nimi bronić? Aby się tego dowiedzieć, zobaczmy, co jeszcze Jezus powiedział w przypowieści o owczarni.

„Kto nie wchodzi do owczarni drzwiami”

4. Za kim w myśl przypowieści podążają owce, a za kim nie?

⁴ Jezus mówi: „Kto wchodzi drzwiami, jest pasterzem owiec. Temu odźwierny otwiera i owce słuchają jego głosu, a on woła swoje owce po imieniu i je wyprowadza. Kiedy już wszystkie swoje wypuści, idzie przed nimi, a owce podążają za nim, ponieważ znają jego głos. Za obcym na pewno nie będą podążać, lecz będą od niego uciekać, ponieważ nie znają głosu obcych” (Jana 10:2-5). Zwróć uwagę, że Jezus trzykrotnie powtarza słowo „głos”. Dwa razy mówi o głosie pasterza, ale za trzecim razem o „głosie obcych”. O jakich „obcych” mu chodziło?

5. Dlaczego nie okazujemy gościnności „obcemu” opisanemu w 10 rozdziale Ewangelii według Jana?

⁵ Jezus nie mówił tu o takim „obcym”, któremu chcielibyśmy okazać gościnność, czyli „miłość do obcych” — bo takie jest znaczenie greckiego odpowiednika tego wyrażenia (Hebrajczyków 13:2). W przypowieści Jezusa „obcy” nie jest zaproszonym gościem. „Nie wchodzi do owczarni drzwiami, lecz się wspina w jakimś innym miejscu”. „Jest złodziejem i grabieżcą” (Jana 10:1). A kto jest pierwszym „złodziejem i grabieżcą” wspomnianym w Słowie Bożym? Szatan Diabeł. Potwierdza to już Księga Rodzaju.

Kiedy po raz pierwszy usłyszano „głos obcego”

6, 7. Dlaczego Szatana słusznie można nazwać obcym i złodziejem?

⁶ W Księdze Rodzaju 3:1-5 opisano, jak po raz pierwszy rozległ się na ziemi „głos obcego”. Szatan, posługując się wężem, nawiązał rozmowę z naszą pramatką, Ewą, i zaczął ją wprowadzać w błąd. To prawda, że w tym sprawozdaniu dosłownie nie nazwano go „obcym”. Ale swym postępowaniem pokazał on, że pod wieloma względami odpowiada opisowi z przypowieści Jezusa zanotowanej w 10 rozdziale Ewangelii według Jana. Spróbujmy wychwycić pewne podobieństwa.

⁷ Jezus stwierdził, że obcy w owczarni zbliża się do swych ofiar niepostrzeżenie. Podobnie Szatan przebiegle podszedł swą ofiarę, posługując się wężem. Pokazał w ten sposób, kim jest naprawdę — podstępnym intruzem. Poza tym obcy w owczarni chce ograbić z owiec ich prawowitego właściciela. Jest nawet gorszy niż zwykły złodziej, bo ma zamiar nie tylko kraść, lecz także „zabijać i niszczyć” (Jana 10:10). Szatan też został złodziejem. Oszukawszy Ewę, niejako skradł jej lojalność względem Boga. W dodatku sprowadził na ludzi śmierć. Jest więc również mordercą.

8. Jak Szatan wypaczył słowa i pobudki Jehowy?

⁸ Szatan ujawnił swą niegodziwość między innymi w sposobie, w jaki przekręcał i wypaczał słowa oraz pobudki Jehowy. „Czy Bóg rzeczywiście powiedział, iż nie z każdego drzewa ogrodu wolno wam jeść?” — zapytał Ewę. Udawał zdziwionego; mówił niejako: ‛Jak Bóg może być tak nierozsądny?’ Dodał też: „Bóg wie, że w tym samym dniu, w którym z niego zjecie, wasze oczy na pewno się otworzą”. Mówiąc: „Bóg wie”, zasugerował tym samym: ‛Wiem to wszystko, co wie Bóg. Znam jego pobudki i wiem, że są złe’ (Rodzaju 2:16, 17; 3:1, 5). Niestety, Ewa i Adam  nie odwrócili się od głosu tego „obcego”. Dali mu posłuch, czym sprowadzili zgubę na siebie i na swoje potomstwo (Rzymian 5:12, 14).

9. Dlaczego spodziewamy się, że dzisiaj też będzie słychać „głos obcych”?

⁹ Podobnymi metodami Szatan usiłuje dzisiaj zwodzić lud Boży (Objawienie 12:9). Jest „ojcem kłamstwa”, a wszyscy, którzy jego wzorem starają się wprowadzić w błąd sług Bożych, są jego dziećmi (Jana 8:44). Spróbujmy się dowiedzieć, jak obecnie rozchodzi się głos tych „obcych”.

„Głos obcych” w naszych czasach

10. Jak między innymi rozlega się „głos obcych”?

¹⁰ Zwodnicze rozumowanie. Apostoł Paweł przestrzega: „Nie dajcie się porwać rozmaitym i obcym naukom” (Hebrajczyków 13:9). Co to za nauki? Skoro według Pawła mogą nas one „porwać”, logiczny wydaje się wniosek, iż chodzi o nauki, które zagrażają naszej duchowej równowadze. Kto je propaguje? Apostoł wyjaśnił grupie chrześcijańskich starszych: „Spośród was samych powstaną ludzie mówiący rzeczy przewrotne, aby pociągnąć za sobą uczniów” (Dzieje 20:30). Dzisiaj, podobnie jak to było w czasach Pawła, niektórzy dawni członkowie zboru chrześcijańskiego próbują zwodzić trzodę „rzeczami przewrotnymi” — półprawdami lub wierutnymi kłamstwami. A jak to ujął apostoł Piotr, posługują się „sfałszowanymi słowami” — takimi, które wyglądają na prawdziwe, ale w rzeczywistości są bezwartościowe jak fałszywe pieniądze (2 Piotra 2:3).

11. Jak List 2 Piotra 2:1, 3 obnaża metody i zamiary odstępców?

¹¹ Piotr obnaża kolejne metody odstępców, ostrzegając, że „cichaczem wprowadzą zgubne sekty” (2 Piotra 2:1, 3). Tak jak złodziej w przypowieści Jezusa „nie wchodzi do owczarni drzwiami, lecz się wspina w jakimś innym miejscu”, tak też odstępcy próbują się do nas niepostrzeżenie zakraść (Galatów 2:4; Judy 4). Co chcą osiągnąć? Piotr dodaje: „Będą was zachłannie wyzyskiwać”. Bez względu na to, co by twierdzili odstępcy, w rzeczywistości pragną tylko „kraść, zabijać i niszczyć” (Jana 10:10). Strzeżmy się takich „obcych”!

12. (a) Jak towarzystwo, w którym przebywamy, może nas narazić na „głos obcych”? (b) Jakie widać podobieństwo między taktyką Szatana i współczesnych „obcych”?

¹² Szkodliwe towarzystwo. „Głos obcych” może dobiegać od osób, z którymi się kontaktujemy. Złe towarzystwo zagraża szczególnie młodzieży (1 Koryntian 15:33). Pamiętaj, że Szatan obrał sobie  za cel Ewę — młodszą i mniej doświadczoną od Adama. Wmówił jej, że Jehowa bezprawnie ograniczył jej wolność, chociaż prawda była zupełnie inna. Przecież Jehowa umiłował swe ludzkie stworzenia i troszczył się o ich pomyślność (Izajasza 48:17). Podobnie dzisiaj „obcy” próbują wmówić młodym, że chrześcijańscy rodzice bezprawnie ograniczają ich swobodę. Jaki wpływ tacy „obcy” mogą mieć na ciebie? Pewna dziewczyna przyznaje: „Koleżanki ze szkoły na jakiś czas osłabiły moją wiarę. Ciągle mówiły, że moja religia jest zbyt rygorystyczna i kłóci się ze zdrowym rozsądkiem”. Prawda jest jednak taka, że rodzice cię kochają. Gdy więc koledzy szkolni usiłują podważyć twoje zaufanie do rodziców, nie daj się zwieść jak Ewa.

13. Jakie mądre postępowanie obrał Dawid i jak możemy go naśladować?

¹³ Psalmista Dawid tak pisał o szkodliwym towarzystwie: „Nie zasiadam z mężami nieprawdy; a z tymi, którzy ukrywają, kim są, nie wchodzę” (Psalm 26:4). Czy dostrzegasz następną cechę „obcych”? Ukrywają swą tożsamość — tak jak to zrobił Szatan, posługując się wężem. Dzisiaj niektórzy pozbawieni skrupułów osobnicy ukrywają swą tożsamość i prawdziwe zamiary, używając Internetu. Na specjalnych kanałach umożliwiających kontakty z drugimi zdemoralizowani dorośli mogą się nawet podawać za twego rówieśnika, by cię zwabić w pułapkę. Młodzi, bądźcie szczególnie ostrożni, jeśli chcecie się ustrzec duchowej szkody (Psalm 119:101; Przysłów 22:3).

14. Jak niekiedy w środkach masowego przekazu rozlega się „głos obcych”?

¹⁴ Fałszywe oskarżenia. Na ogół w środkach masowego przekazu Świadkowie Jehowy bywają ukazywani w pozytywnym świetle, niekiedy jednak pojawia się tam nienawistny „głos obcych”. Na przykład w pewnym kraju rozpowszechniono fałszywą informację, że Świadkowie podczas II wojny światowej popierali reżim hitlerowski. Gdzie indziej oskarżono ich o demolowanie kościołów. W kilku miejscach posądzono Świadków o odmowę zgody na leczenie dzieci, a także o świadome tolerowanie poważnych grzechów popełnionych przez współwyznawców (Mateusza 10:22). Jednakże szczerzy ludzie, którzy znają nas osobiście, zdają sobie sprawę, że tego typu zarzuty są całkowicie bezpodstawne.

15. Dlaczego niemądrze jest wierzyć we wszystko, co podają środki masowego przekazu?

¹⁵ Jak reagować na oskarżenia rozgłaszane przez „obcych”? Warto brać sobie do serca radę z Księgi Przysłów 14:15: „Niedoświadczony  daje wiarę każdemu słowu, lecz roztropny rozważa swe kroki”. Nierozsądnie jest ufać we wszystko, co media przedstawiają jako prawdę. Oczywiście nie kwestionujemy wszystkich podawanych tam informacji, ale pamiętamy, że „cały świat podlega mocy niegodziwca” (1 Jana 5:19).

„Sprawdzajcie natchnione wypowiedzi”

16. (a) Jak zachowanie literalnych owiec potwierdza wypowiedź Jezusa z Ewangelii według Jana 10:4? (b) Do czego zachęca nas Biblia?

¹⁶ Jak jednak sprawdzić, czy mamy do czynienia z przyjacielem, czy wrogiem? Jezus wspomniał, że owce podążają za pasterzem, „ponieważ znają jego głos” (Jana 10:4). Nie kierują się przy tym wyglądem zewnętrznym pasterza, lecz jego głosem. W pewnej książce o krainach biblijnych opisano dyskusję cudzoziemca z pasterzem: pierwszy utrzymywał, że owce rozpoznają pasterza po ubiorze, drugi — że po głosie. Chcąc tego dowieść, pasterz poprosił, by zamienili się ubraniami. Cudzoziemiec przebrany za pasterza zawołał owce, ale te nie zareagowały. Nie znały jego głosu. Kiedy jednak zawołał je przebrany pasterz, owce natychmiast do niego przyszły. Ktoś może zatem wyglądać jak pasterz, ale owce nie dadzą się na to nabrać. Analizują, czy wołający je głos brzmi tak, jak głos ich pasterza. Słowo Boże nakazuje nam postępować tak samo — „sprawdzajcie natchnione wypowiedzi, czy pochodzą od Boga” (1 Jana 4:1; 2 Tymoteusza 1:13). Co może nam w tym pomóc?

17. (a) Jak zapoznajemy się z głosem Jehowy? (b) W czym nam pomaga wiedza o Jehowie?

¹⁷ Oczywiście im lepiej znamy głos Jehowy, czyli Jego orędzie, tym łatwiej rozpoznamy „głos obcego”. Biblia wskazuje, jak możemy posiąść taką umiejętność: „Twoje uszy usłyszą za tobą słowo, mówiące: ‚To jest ta droga. Chodźcie nią’ — gdybyście poszli w prawo lub gdybyście poszli w lewo” (Izajasza 30:21). „Słowo”, które za sobą słyszymy, pochodzi z Pisma Świętego. Ilekroć je czytamy, niejako wsłuchujemy się w głos naszego Wielkiego Pasterza, Jehowy (Psalm 23:1). A zatem im częściej studiujemy Biblię, tym bardziej przyzwyczajamy się do głosu Boga. Ta bliska znajomość umożliwia nam natychmiastowe rozpoznanie „głosu obcych” (Galatów 1:8).

18. (a) Czego wymaga znajomość głosu Jehowy? (b) Dlaczego zgodnie z Mateusza 17:5 powinniśmy być posłuszni głosowi Jezusa?

¹⁸ Czego jeszcze wymaga znajomość głosu Jehowy? Oprócz słuchania niezbędne jest też okazywanie posłuszeństwa. Zwróćmy ponownie uwagę na Księgę Izajasza 30:21. Słowo Boże oznajmia: „To jest ta droga”. Dzięki studium Biblii słyszymy wskazówki Jehowy. Dalej znajdujemy nakaz: „Chodźcie nią”. Jehowa chce, byśmy postępowali zgodnie z tym, co słyszymy. A zatem stosując nabywaną wiedzę w praktyce, pokazujemy, że nie tylko słyszymy głos Jehowy, ale też stosownie do tego postępujemy (Powtórzonego Prawa 28:1). Posłuszeństwo wobec głosu Jehowy oznacza też, zgodnie z Jego życzeniem, posłuszeństwo wobec głosu Jezusa (Mateusza 17:5). A co nam każe robić Jezus, Wspaniały Pasterz? Chce, byśmy czynili uczniów oraz ufali „niewolnikowi wiernemu i roztropnemu” (Mateusza 24:45; 28:18-20). Dzięki słuchaniu jego głosu możemy  uzyskać życie wieczne (Dzieje 3:23).

„Będą od niego uciekać”

19. Jak powinniśmy reagować na „głos obcych”?

¹⁹ Jak zatem powinniśmy reagować na „głos obcych”? Dokładnie tak jak owce. Jezus mówi: „Za obcym na pewno nie będą podążać, lecz będą od niego uciekać” (Jana 10:5). Na naszą reakcję składają się dwie rzeczy. Po pierwsze, ‛na pewno nie będziemy podążać’ za „obcym” — odrzucimy go z całą stanowczością. W biblijnej grece użyto w tym miejscu pewnej konstrukcji gramatycznej, która jest najsilniejszym sposobem wyrażenia odmowy w tym języku. Po drugie, ‛będziemy od niego uciekać’, czyli się od niego odwrócimy. Jest to jedyna właściwa reakcja na tych, których nauki nie brzmią zgodnie z głosem Wspaniałego Pasterza.

20. Jak reagujemy w zetknięciu (a) ze zwodniczymi odstępcami, (b) ze złym towarzystwem, (c) z oszczerczymi doniesieniami w mediach?

²⁰ A zatem w zetknięciu z ludźmi, którzy propagują odstępcze myśli, chcemy kierować się radą ze Słowa Bożego: „Wzywam was, bracia, byście mieli na oku tych, co wywołują rozdźwięki oraz dają powody do zgorszenia wbrew nauce, którą poznaliście, i byście ich unikali” (Rzymian 16:17; Tytusa 3:10). Młodzi chrześcijanie narażeni na złe towarzystwo chcą stosować się do wskazówki, której Paweł udzielił młodemu Tymoteuszowi: „Uciekaj (...) od pragnień przydarzających się w młodości”. A w obliczu oszczerczych oskarżeń w mediach będziemy pamiętać o innych słowach Pawła skierowanych do Tymoteusza: „[Ci, którzy słuchają „głosu obcych”] zwrócą się ku fałszywym opowieściom. Ty jednak zachowuj we wszystkim trzeźwość umysłu” (2 Tymoteusza 2:22; 4:3-5). Niezależnie od tego, jak kusząco brzmi „głos obcych”, uciekamy od wszystkiego, co mogłoby podkopać naszą wiarę (Psalm 26:5; Przysłów 7:5, 21; Objawienie 18:2, 4).

21. Jaka nagroda czeka tych, którzy odrzucają „głos obcych”?

²¹ Odrzucając „głos obcych”, namaszczeni chrześcijanie biorą sobie do serca zachętę Wspaniałego Pasterza zapisaną w Ewangelii według Łukasza 12:32: „Nie bój się, mała trzódko, gdyż wasz Ojciec uznał za dobre dać wam królestwo”. Tak samo „drugie owce” z niecierpliwością wyczekują zaproszenia Jezusa: „Chodźcie, pobłogosławieni przez mego Ojca, odziedziczcie królestwo przygotowane dla was od założenia świata” (Jana 10:16; Mateusza 25:34). Jakże cudowna nagroda nas czeka, jeśli będziemy się wystrzegać „głosu obcych”!

Czy zapamiętałeś?

• Pod jakim względem Szatan pasuje do opisu „obcego” z przypowieści Jezusa o owczarni?

• Jak dzisiaj rozlega się „głos obcych”?

• Jak możemy rozpoznać „głos obcych”?

• Jak powinniśmy reagować na „głos obcych”?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 15]

Maria rozpoznała Chrystusa

[Ilustracja na stronie 16]

Obcy zbliża się do owiec niepostrzeżenie

[Ilustracja na stronie 18]

Jak powinniśmy reagować na „głos obcych”?