Wprowadzaj w czyn to, czego się uczysz

„Wprowadzajcie w czyn to, czego się nauczyliście, a także co przyjęliście i słyszeliście, i widzieliście w związku ze mną, a Bóg pokoju będzie z wami” (FILIPIAN 4:9).

1, 2. Czy Biblia oddziałuje na życie większości ludzi, którzy podają się za wierzących? Wyjaśnij to szerzej.

„RELIGIA coraz bardziej popularna, zasady moralne coraz mniej”. Ten nagłówek z biuletynu Emerging Trends podsumował wyniki pewnego sondażu przeprowadzonego w USA. W kraju tym najwyraźniej przybywa ludzi, którzy chodzą do kościoła i twierdzą, iż religia zajmuje ważne miejsce w ich życiu. Jednakże we wspomnianym artykule powiedziano: „Mimo tych imponujących liczb wielu Amerykanów w sposób oczywisty kwestionuje wpływ poglądów religijnych na życie jednostek i całego społeczeństwa”.

² Sytuacja taka panuje nie tylko w tym jednym kraju. Na całym świecie mnóstwo ludzi podaje się za wierzących i utrzymuje, że uznaje Pismo Święte, ale w rzeczywistości nie pozwala mu wpływać na swe życie (2 Tymoteusza 3:5). Przewodniczący pewnego zespołu badawczego oświadczył: „W dalszym ciągu darzymy Biblię szacunkiem, lecz poświęcanie czasu na czytanie jej i studiowanie oraz na stosowanie się do niej to już przeszłość”.

3. (a) Jaki wpływ Biblia wywiera na tych, którzy stają się prawdziwymi chrześcijanami? (b) Jak naśladowcy Jezusa stosują się do rady Pawła z Filipian 4:9?

 ³ Zupełnie inaczej jest natomiast z prawdziwymi chrześcijanami. Dzięki trzymaniu się rad ze Słowa Bożego zmieniają oni swój sposób myślenia i postępowania. A tę nową osobowość bez trudu zauważają inni (Kolosan 3:5-10). Dla naśladowców Jezusa Biblia nie jest książką, która stoi na półce i pokrywa się kurzem. Apostoł Paweł polecił chrześcijanom w Filippi: „Wprowadzajcie w czyn to, czego się nauczyliście, a także co przyjęliście i słyszeliście, i widzieliście w związku ze mną, a Bóg pokoju będzie z wami” (Filipian 4:9). Chrześcijanie nie poprzestają na przyjmowaniu prawdy ze Słowa Bożego, lecz postępują zgodnie z nabywaną wiedzą i nieustannie stosują się do rad biblijnych — w rodzinie, w pracy, w zborze oraz we wszystkich innych dziedzinach życia.

4. Dlaczego nie jest łatwo przestrzegać praw Bożych?

⁴ Trzymanie się praw i zasad Bożych nie jest łatwe. Żyjemy w świecie podległym władzy Szatana Diabła, którego Biblia nazywa „bogiem tego systemu rzeczy” (2 Koryntian 4:4; 1 Jana 5:19). Koniecznie musimy zatem wystrzegać się wszystkiego, co utrudniałoby nam zachowywanie niezłomnej lojalności wobec Jehowy Boga. Jak możemy jej strzec?

Trzymaj się „wzoru zdrowych słów”

5. Na co wskazują słowa Jezusa: ‛Niech stale mnie naśladuje’?

⁵ Wprowadzanie w czyn tego, czego się uczymy, wiąże się między innymi z lojalnym obstawaniem przy prawdziwym wielbieniu mimo sprzeciwu ludzi niepodzielających naszych przekonań. Wytrwałość z kolei wymaga wysiłku. Jezus oświadczył: „Jeżeli ktoś chce pójść za mną, niech się zaprze samego siebie i weźmie swój pal męki, i stale mnie naśladuje” (Mateusza 16:24). Jezus nie powiedział, że należy go naśladować tylko przez tydzień, miesiąc czy rok, lecz „stale”. Wskazuje to, iż przynależność do jego uczniów nie może być zwykłym epizodem w naszym życiu ani wynikać z chwilowego religijnego zapału. Lojalne trzymanie się czystego wielbienia oznacza, że niezależnie od okoliczności wiernie trwamy na obranej drodze. Jak to robić?

6. Czym jest „wzór zdrowych słów”, którego pierwsi chrześcijanie uczyli się od Pawła?

⁶ Paweł zachęcał swego współpracownika Tymoteusza: „Stale trzymaj się wzoru zdrowych słów usłyszanych ode mnie z wiarą i miłością, które mają związek z Chrystusem Jezusem” (2 Tymoteusza 1:13). Co miał na myśli? Greckie słowo oddane tu wyrazem „wzór” dosłownie odnosi się do szkicu wykonanego przez artystę. Wprawdzie taki rysunek nie zawiera szczegółów, ale ma wyraźne kontury postaci lub przedmiotów, dzięki czemu wnikliwy obserwator potrafi dostrzec cały obraz. Podobnie wzór prawdy, której Paweł uczył Tymoteusza i innych chrześcijan, nie został tak opracowany, by dać konkretną odpowiedź na każde możliwe pytanie. Jednakże ten całokształt nauk — przypominający szkic — zawiera wystarczająco dużo wytycznych, by szczere osoby pojęły, czego wymaga od nich Jehowa. Chcąc zyskać Jego uznanie, trzeba się trzymać owego wzoru prawdy, wprowadzając w czyn to, czego się uczymy.

7. Jak chrześcijanie mogą się trzymać „wzoru zdrowych słów”?

⁷ W I wieku tacy ludzie, jak Hymeneusz, Aleksander i Filetus, krzewili poglądy, które nie pasowały do „wzoru zdrowych słów” (1 Tymoteusza 1:18-20; 2 Tymoteusza 2:16, 17). Jak pierwsi chrześcijanie mogli uniknąć sprowadzenia na manowce przez odstępców? Musieli uważnie studiować natchnione pisma i stosować się do nich w życiu. Ci, którzy brali przykład z Pawła oraz innych wiernych współwyznawców, potrafili rozpoznać i odrzucić wszystko, co nie odpowiadało wpajanemu im wzorowi prawdy (Filipian 3:17; Hebrajczyków 5:14). Nie ‛chorowali pod względem umysłowym na dociekania i spory o słowa’, lecz dalej podążali właściwą drogą — drogą zbożnego oddania (1 Tymoteusza  6:3-6). Postępujemy tak samo, gdy wprowadzamy w czyn poznawane prawdy. Jakże krzepi naszą wiarę widok milionów sług Jehowy na całym świecie, którzy mocno trzymają się wyuczonego wzoru prawdy biblijnej! (1 Tesaloniczan 1:2-5).

Odrzucaj „fałszywe opowieści”

8. (a) Jak Szatan próbuje zburzyć naszą wiarę? (b) Przed czym ostrzegł Paweł w Liście 2 do Tymoteusza 4:3, 4?

⁸ Szatan próbuje złamać naszą lojalność, zasiewając wątpliwości co do pouczeń, które przyjmujemy. Obecnie, tak jak w I wieku, odstępcy oraz inni ludzie starają się zburzyć wiarę niewinnych osób (Galatów 2:4; 5:7, 8). Niekiedy wykorzystują środki masowego przekazu, by szerzyć wypaczone informacje lub nawet wierutne kłamstwa na temat metod działania sług Jehowy oraz ich pobudek. Paweł ostrzegł, że niektórzy porzucą prawdę. „Nastanie bowiem czas, gdy nie zniosą zdrowej nauki, lecz zgodnie z własnymi pragnieniami nagromadzą sobie nauczycieli, by im łechtali uszy; i odwrócą uszy od prawdy, a zwrócą się ku fałszywym opowieściom” (2 Tymoteusza 4:3, 4).

9. Co Paweł mógł mieć na myśli, mówiąc o „fałszywych opowieściach”?

⁹ Zamiast trzymać się „wzoru zdrowych słów”, niektórzy skłaniali się ku „fałszywym opowieściom”. Co to za opowieści? Paweł mógł mieć na myśli wyssane z palca legendy, na przykład zawarte w apokryficznej Księdze Tobiasza (Tobita). * Niewykluczone też, że chodziło o sensacyjne pogłoski, oparte na domysłach. Ponadto pewne osoby — „zgodnie z własnymi pragnieniami” — dawały się zwodzić pod względem intelektualnym ludziom, którzy krzewili pobłażliwy stosunek do mierników Bożych lub krytykowali mężczyzn sprawujących przewodnictwo w zborze (3 Jana 9, 10; Judy 4). Bez względu na to, co wchodziło w grę, niektórzy najwyraźniej przedkładali fałsz nad prawdy ze Słowa Bożego. Wkrótce ku własnej duchowej szkodzie przestali wprowadzać w czyn to, czego się nauczyli (2 Piotra 3:15, 16).

10. Jakie „fałszywe opowieści” są rozpowszechniane w naszych czasach i jak apostoł Jan uwypuklił konieczność przejawiania ostrożności?

¹⁰ Obecnie możemy wystrzegać się zwracania ku „fałszywym opowieściom”, gdy dokładnie analizujemy i dobieramy to, czego słuchamy i co czytamy. Na przykład środki masowego przekazu często propagują niemoralność. Wiele osób lansuje agnostycyzm lub jawny ateizm. Wyższa krytyka szydzi z poglądu, że Biblia powstała pod natchnieniem Boga. A współcześni odstępcy próbują zasiewać wątpliwości, aby  zburzyć wiarę chrześcijan. Nawiązując do podobnego niebezpieczeństwa, które stwarzali fałszywi prorocy w I wieku, apostoł Jan udzielił przestrogi: „Umiłowani, nie każdej natchnionej wypowiedzi wierzcie, lecz sprawdzajcie natchnione wypowiedzi, czy pochodzą od Boga, ponieważ wyszło na świat wielu fałszywych proroków” (1 Jana 4:1). Musimy więc być ostrożni.

11. W jaki sposób możemy sprawdzić, czy trwamy w wierze?

¹¹ W związku z tym Paweł napisał: „Stale sprawdzajcie, czy trwacie w wierze” (2 Koryntian 13:5). Zachęcił nas, byśmy wciąż sprawdzali, czy trzymamy się całokształtu wierzeń chrześcijańskich. Jeżeli jesteśmy skłonni słuchać osób rozżalonych, powinniśmy z modlitwą zastanowić się nad sobą (Psalm 139:23, 24). Czy mamy tendencję do krytykowania sług Jehowy? Jeśli tak, to dlaczego? A może czujemy się zranieni czyimiś słowami lub czynami? W takim razie czy patrzymy na sprawy z właściwej perspektywy? Wszelki ucisk, jaki napotykamy w obecnym systemie, jest chwilowy (2 Koryntian 4:17). Nawet jeśli przeżywamy jakieś trudności w zborze, czemuż mielibyśmy przestać służyć Bogu? Gdyby coś wytrącało nas z równowagi, czy nie lepiej byłoby uczynić wszystko, co w naszej mocy, by rozwiązać problem, a potem pozostawić sprawy w rękach Jehowy? (Psalm 4:4; Przysłów 3:5, 6; Efezjan 4:26).

12. Jaki wspaniały przykład dali nam Berejczycy?

¹² Zamiast przejawiać krytyczne nastawienie, zachowujmy zdrowy stosunek do informacji zdobywanych podczas studium osobistego i zebrań zborowych (1 Koryntian 2:14, 15). A zamiast podawać w wątpliwość Słowo Boże, o ileż mądrzej jest przyjąć taką postawę, jak Berejczycy z I wieku, którzy starannie badali Pisma! (Dzieje 17:10, 11). Działajmy też zgodnie z tym, czego się uczymy — odrzucajmy fałszywe opowieści i lgnijmy do prawdy.

13. Jak moglibyśmy bezwiednie szerzyć „fałszywe opowieści”?

¹³ Musimy się wystrzegać jeszcze innego typu „fałszywych opowieści”. W obiegu jest mnóstwo sensacyjnych historii, upowszechnianych często za pośrednictwem poczty elektronicznej. Mądrze jest podchodzić do nich z rozwagą, zwłaszcza gdy nie znamy ich pierwotnego źródła. Nawet jeśli daną relację wyśle nam szanowany chrześcijanin, może nie znać osobiście wszystkich faktów. Dlatego trzeba się zastanowić, czy przekazywać dalej niesprawdzone doniesienia. Na pewno nie chcielibyśmy powtarzać „bezbożnych mitów”, czyli „fałszywych opowieści, które bezczeszczą to, co święte” (1 Tymoteusza 4:7, New International Version). Prócz tego mamy obowiązek mówić prawdę między sobą, toteż postępujemy mądrze, unikając wszystkiego, co mogłoby sprawić, że nawet bezwiednie szerzylibyśmy kłamstwa (Efezjan 4:25).

 Wprowadzanie w czyn prawdy przynosi dobre rezultaty

14. Jakich korzyści przysparza wprowadzanie w czyn tego, czego się uczymy ze Słowa Bożego?

¹⁴ Wprowadzanie w czyn tego, czego się uczymy podczas osobistego studium Biblii oraz na zebraniach, przysparza wielu korzyści. Na przykład możemy stwierdzić, że zacieśniają się nasze stosunki z tymi, którzy są z nami spokrewnieni w wierze (Galatów 6:10). Gdy trzymamy się zasad biblijnych, zmienia się na lepsze nasze nastawienie (Psalm 19:8). Ponadto dzięki stosowaniu się do tego, czego się uczymy, ‛zdobimy naukę Boga’ i niewątpliwie możemy zachęcić innych do podjęcia prawdziwego wielbienia (Tytusa 2:6-10).

15. (a) Jak pewna młoda uczennica zdobyła się na odwagę i dała świadectwo w szkole? (b) Czego się z tego nauczyłeś?

¹⁵ Wśród Świadków Jehowy jest wielu młodych, którzy wprowadzają w czyn to, czego się uczą, osobiście studiując Biblię i chrześcijańskie publikacje oraz regularnie przychodząc na zebrania zborowe. Ich właściwe postępowanie jest wymownym świadectwem dla nauczycieli i kolegów (1 Piotra 2:12). Rozważmy przykład 13-letniej Leslie z USA. Przyznaje ona, że trudno jej było rozmawiać z koleżankami w szkole o swych wierzeniach, ale pewnego dnia to się zmieniło. „Na lekcji dyskutowaliśmy o tym, jak ludzie próbują sprzedać innym różne rzeczy. Jedna z dziewczyn podniosła rękę i za przykład podała Świadków Jehowy”. Jak zareagowała Leslie, będąca przecież Świadkiem? Opowiada: „Stanęłam w obronie swej wiary, co na pewno wszystkich zaskoczyło, ponieważ w szkole na ogół prawie się nie odzywam”. Jaki rezultat przyniosła jej śmiała postawa? Leslie mówi: „Koleżance tej dałam broszurę i traktat, bo miała jeszcze inne pytania”. Jakże Jehowa się raduje, gdy młodzi, którzy wprowadzają w czyn to, czego się uczą, zdobywają się na odwagę i dają świadectwo w szkole! (Przysłów 27:11; Hebrajczyków 6:10).

16. Jaki pożytek z teokratycznej szkoły służby kaznodziejskiej odnosi pewna młoda siostra?

¹⁶ Kolejnym przykładem jest Elizabeth. Od siódmego roku życia przez cały okres nauki w szkole podstawowej zapraszała swych nauczycieli do Sali Królestwa, ilekroć miała przedstawić zadanie w teokratycznej szkole służby kaznodziejskiej. Jeżeli nauczyciel nie mógł przyjść, Elizabeth zostawała po lekcjach i przedstawiała mu to, co przygotowała. W ostatniej klasie szkoły średniej napisała dziesięciostronicowy referat na temat korzyści, jakie zapewnia teokratyczna szkoła służby kaznodziejskiej, i przedstawiła go czwórce pedagogów. Poproszono ją też o wygłoszenie wzorcowego przemówienia, wybrała więc temat: „Dlaczego Bóg dopuszcza zło?” Elizabeth odnosi pożytek z programu wychowawczego realizowanego przez Świadków Jehowy na zajęciach teokratycznej szkoły służby kaznodziejskiej. Należy do licznego grona młodych chrześcijan, którzy przysparzają chwały Jehowie wprowadzaniem w czyn tego, czego się uczą z Jego Słowa.

17, 18. (a) Jaką radę na temat uczciwości zawiera Biblia? (b) Jak na pewnego człowieka wpłynęło uczciwe postępowanie Świadka Jehowy?

¹⁷ Biblia zachęca chrześcijan, by we wszystkim postępowali uczciwie (Hebrajczyków  13:18). Nieuczciwość może zrujnować naszą więź z innymi, a przede wszystkim z Jehową (Przysłów 12:22). Nasze godne zaufania postępowanie dowodzi, iż stosujemy w praktyce nabywaną wiedzę, i już niejednego skłoniło do darzenia Świadków Jehowy większym szacunkiem.

¹⁸ Zastanówmy się nad tym, co przeżył wojskowy imieniem Phillip. Zgubił czek podpisany in blanco, o czym się dowiedział dopiero wtedy, gdy otrzymał go z powrotem pocztą. Czek znalazł Świadek Jehowy, który dołączył informację, iż zwraca go z powodu swych wierzeń. Phillip był oszołomiony. Powiedział: „Przecież ten człowiek mógł mnie ogołocić z 9000 dolarów!” Jakiś czas przedtem ów wojskowy stracił w kościele kapelusz. Poczuł się rozczarowany, bo najwyraźniej ukradł mu go znajomy. A oto teraz ktoś zupełnie obcy oddaje mu czek wart tysiące dolarów! Uczciwi chrześcijanie rzeczywiście przysparzają chwały Jehowie Bogu!

Dalej wprowadzaj w czyn to, czego się uczysz

19, 20. Jakich korzyści zaznamy, gdy będziemy postępować zgodnie z tym, czego się dowiadujemy z Pisma Świętego?

¹⁹ Ci, którzy wprowadzają w czyn to, czego się uczą ze Słowa Bożego, dostępują licznych dobrodziejstw. Uczeń Jakub napisał: „Kto zaś wgląda w doskonałe prawo związane z wolnością i w nim trwa, ten będzie szczęśliwy, że to czyni, ponieważ nie stał się zapominającym słuchaczem, lecz wykonawcą dzieła” (Jakuba 1:25). Jeżeli więc będziemy postępować zgodnie z tym, czego się dowiadujemy z Pisma Świętego, zaznamy prawdziwego szczęścia i zdołamy lepiej sobie radzić z trudnościami życiowymi. A przede wszystkim będziemy się cieszyć błogosławieństwem Jehowy i widokami na życie wieczne! (Przysłów 10:22; 1 Tymoteusza 6:6).

²⁰ Przykładaj się więc do studiowania Słowa Bożego. Regularnie zgromadzaj się z chwalcami Jehowy i uważnie słuchaj programu zebrań. Stosuj się do tego, czego się uczysz, i wciąż wprowadzaj to w czyn, a ‛Bóg pokoju będzie z tobą’ (Filipian 4:9).

[Przypis]

Czy zapamiętałeś?

• Czym jest „wzór zdrowych słów” i jak możemy się go trzymać?

• Jakie „fałszywe opowieści” musimy odrzucać?

• Jakich korzyści zaznają wszyscy, którzy wprowadzają w czyn to, czego się uczą ze Słowa Bożego?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 17]

Jak pierwsi chrześcijanie mogli uniknąć sprowadzenia na manowce przez odstępców?

[Ilustracje na stronie 18]

Ziarna wątpliwości są rozsiewane za pośrednictwem mediów i Internetu oraz przez odstępców

[Ilustracja na stronie 19]

Niemądrze jest rozpowszechniać niesprawdzone relacje

[Ilustracje na stronie 20]

W pracy, w szkole i gdziekolwiek indziej Świadkowie Jehowy stosują się do tego, o czym czytają w Słowie Bożym