1. Co Izajasz zapowiedział o Jezusie i dlaczego to nas pokrzepia?

 PROROCTWO Izajasza dotyczące Jezusa Chrystusa podnosi nas na duchu. Prorok zapowiedział, że Jezus „nie będzie osądzał jedynie na podstawie tego, co się ukazuje jego oczom, ani upominał po prostu na podstawie tego, co słyszą jego uszy”. Miał też ‛w prawości osądzać maluczkich’ (Izaj. 11:3, 4). Dlaczego to nas pokrzepia? Bo żyjemy w świecie pełnym uprzedzeń i dyskryminacji. Naprawdę bardzo potrzebujemy doskonałego Sędziego, który nie będzie nas osądzał tylko na podstawie tego, co widzi!

2. Jakie polecenie dał nam Jezus i co omówimy w tym artykule?

² Każdego dnia oceniamy innych. Ale w przeciwieństwie do Jezusa nie jesteśmy w stanie robić tego doskonale. Mamy tendencję do ulegania temu, co widzą nasze oczy. Mimo wszystko Jezus, będąc na ziemi, polecił: „Przestańcie osądzać na podstawie wyglądu zewnętrznego, ale osądzajcie sądem prawym” (Jana 7:24). Jezus najwyraźniej chce, żebyśmy go naśladowali i nie oceniali drugich powierzchownie. W tym artykule omówimy, jak na to, co o kimś myślimy, mogą wpłynąć trzy rzeczy: czyjaś przynależność rasowa lub etniczna,  stan majątkowy oraz wiek. Zastanowimy się też, jak w praktyce możemy się stosować do polecenia Jezusa.

3, 4. (a) Co skłoniło Piotra do przeanalizowania swojego stosunku do pogan? (Zobacz ilustrację tytułową). (b) Jaką prawdę Jehowa pomógł zrozumieć Piotrowi?

³ Wyobraź sobie, jakie myśli musiały się kłębić w głowie apostoła Piotra, kiedy wezwano go do Cezarei, do domu poganina Korneliusza (Dzieje 10:17-29). Tak jak inni Żydzi w jego czasach, Piotr dorastał w przekonaniu, że poganie są nieczyści. Ale kilka wydarzeń zmusiło go do przeanalizowania swoich poglądów. Na przykład otrzymał od Boga pewną wizję (Dzieje 10:9-16). Co w niej zobaczył? Coś jakby płachtę, na której były nieczyste zwierzęta. Usłyszał też głos z nieba: „Wstań, Piotrze, zarzynaj i jedz!”. Piotr stanowczo odmówił. Wtedy głos powiedział: „Przestań nazywać skalanym to, co Bóg oczyścił”. Po tej wizji Piotr zastanawiał się, co głos z nieba próbował mu przekazać. I wtedy przybyli posłańcy od Korneliusza. Duch święty polecił Piotrowi z nimi iść. Usłuchał go więc i poszedł.

⁴ Gdyby Piotr oceniał sprawy wyłącznie na podstawie tego, co widzi, nigdy by nie wszedł do domu Korneliusza. Żydzi po prostu nie wchodzili do domów pogan. Dlaczego więc to zrobił? Chociaż był mocno uprzedzony, wizja, którą otrzymał, oraz kierownictwo ducha świętego wywarły na niego ogromny wpływ. Po wysłuchaniu Korneliusza Piotr powiedział pod natchnieniem: „Z całą pewnością dostrzegam, że Bóg nie jest stronniczy, lecz w każdym narodzie godny jego upodobania jest człowiek, który się go boi i czyni to, co prawe” (Dzieje 10:34, 35). To nowe zrozumienie na pewno było dla niego niezwykłe. Ale jak miało wpłynąć na innych chrześcijan?

5. (a) Co Jehowa chce, żebyśmy zrozumieli? (b) Mimo że znamy prawdę, co możemy mieć w sercu?

⁵ Jehowa posłużył się Piotrem, żeby pomóc wszystkim chrześcijanom zrozumieć, że nie jest stronniczy. Dla Niego nie ma znaczenia przynależność rasowa, etniczna, narodowa, plemienna ani czyjś język. Podobają Mu się ludzie, którzy się Go boją i postępują właściwie (Gal. 3:26-28; Obj. 7:9, 10). Na pewno dobrze o tym wiesz. Ale co, jeśli dorastałeś w kraju lub domu pełnym uprzedzeń? Chociaż może ci się wydawać, że jesteś bezstronny, gdzieś głęboko w twoim sercu nadal mogą pozostawać jakieś uprzedzenia. Nawet Piotrowi, który miał przywilej mówić innym o bezstronności Jehowy, później zabrakło tego przymiotu (Gal. 2:11-14). Jak więc możemy słuchać Jezusa i przestać osądzać tylko na podstawie tego, co widzimy?

6. (a) Co nam pomoże pozbyć się uprzedzeń? (b) O czym świadczyła opinia napisana przez pewnego brata?

⁶ Musimy uważnie zbadać swoje wnętrze w świetle nauk biblijnych i sprawdzić, czy nie jesteśmy w jakiś sposób uprzedzeni (Ps. 119:105). Możemy też zapytać kogoś bliskiego, czy nie zauważył u nas oznak takiego myślenia (Gal. 2:11, 14). Czasem jest ono tak bardzo zakorzenione, że nawet sobie tego nie uświadamiamy. Na przykład pewien odpowiedzialny brat miał wystawić opinię małżeństwu sług pełnoczasowych. Mąż należał do mniejszości etnicznej,  na którą często patrzono z góry. Najwyraźniej wspomniany brat nie był świadomy swoich uprzedzeń. W opinii napisał wiele dobrego, ale na koniec stwierdził: „Chociaż brat jest (...) [tej narodowości], jego maniery i postępowanie pomagają innym zrozumieć, że przynależność (...) [do tej grupy etnicznej] nie musi się wiązać z brudem i poniżającym stylem życia, typowym dla wielu osób z tego środowiska”. Jaki stąd płynie wniosek? Niezależnie od powierzonych nam zadań musimy dokonywać starannej samoanalizy i chętnie przyjmować pomoc, żeby móc wykryć w swoim sercu wszelkie ślady uprzedzeń. Co jeszcze możemy zrobić?

7. Jak możemy pokazać, że staramy ‛się rozszerzać’?

⁷ Żeby w naszym sercu miejsce uprzedzeń zajęła miłość, musimy starać ‛się rozszerzyć’ (2 Kor. 6:11-13). Czy masz zwyczaj przyjaźnić się tylko z osobami należącymi do twojej rasy, grupy etnicznej, narodowości, plemienia albo mówiącymi twoim językiem? Jeśli tak, postaraj się spędzić trochę czasu z osobami, które się od ciebie różnią. Może mógłbyś umówić się z nimi do służby albo zaprosić do siebie na posiłek czy spotkanie (Dzieje 16:14, 15). Z czasem w twoim sercu będzie tyle miłości, że zabraknie w nim miejsca na uprzedzenia lub niechęć. Ale są jeszcze inne dziedziny, w których zdarza się nam oceniać drugich powierzchownie. Może chodzić na przykład o to, ile ktoś ma pieniędzy.

8. Jak zgodnie z Kapłańską 19:15 na nasze podejście do kogoś mogłaby wpłynąć jego sytuacja finansowa?

⁸ Niektórzy patrzą na innych przez pryzmat tego, ile mają oni pieniędzy. W Księdze Kapłańskiej 19:15 powiedziano: „Nie wolno ci maluczkiego traktować stronniczo i nie wolno ci faworyzować kogoś wielkiego. Sprawiedliwie winieneś osądzać swego towarzysza”. Ale jak czyjaś sytuacja finansowa mogłaby wpływać na nasz stosunek do takiej osoby?

9. Jaką smutną prawdę zapisał Salomon i czego to nas uczy?

⁹ Duch święty pobudził Salomona do zapisania smutnej prawdy na temat niedoskonałych ludzi. W Księdze Przysłów 14:20 czytamy: „Ubogi jest przedmiotem nienawiści nawet dla swego bliźniego, lecz bogaty ma wielu przyjaciół”. Czego się uczymy z tego przysłowia? Jeśli nie będziemy uważać, to możemy zacząć przyjaźnić się z zamożnymi braćmi, a unikać kontaktów z biednymi. Dlaczego ocenianie wartości człowieka na podstawie jego sytuacji finansowej jest tak niebezpieczne?

10. Na jaki problem wskazał uczeń Jakub?

¹⁰ Ocenianie innych na podstawie stanu konta może doprowadzić do powstania podziałów w zborze. Uczeń Jakub wskazał, że podobny problem pojawiał się wśród chrześcijan w I wieku (odczytaj Jakuba 2:1-4). Nie możemy pozwolić, żeby tego typu myślenie wkradło się do naszych zborów. Jak unikać takich powierzchownych ocen?

11. Czy bycie bogatym albo biednym ma wpływ na więź z Jehową? Wyjaśnij.

¹¹ Musimy patrzeć na braci tak jak Jehowa. On bardzo ich ceni — ale nie za to, że są bogaci albo biedni. Nasza więź z Nim nigdy nie będzie zależała od tego, co mamy, a czego nie. Chociaż Jezus zaznaczył, że „trudno będzie bogaczowi dostać się do królestwa niebios”,  to jednak nie dał do zrozumienia, że będzie to niemożliwe (Mat. 19:23). Przy innej okazji powiedział: „Szczęśliwi jesteście wy, biedni, gdyż wasze jest królestwo Boże” (Łuk. 6:20). Nie oznaczało to, że wszyscy biedni pozytywnie reagowali na nauki Jezusa i mieli otrzymać szczególne błogosławieństwa. Wielu wcale nie chciało go słuchać. Tak więc nie należy oceniać czyjejś więzi z Jehową na podstawie tego, co ta osoba posiada.

12. Czego z Pisma Świętego mogą się nauczyć bogaci i biedni?

¹² To prawdziwe błogosławieństwo, że mamy wokół siebie wiele braci i sióstr — bogatych i biednych — którzy kochają Jehowę i służą Mu niepodzielnym sercem. Pismo Święte zachęca zamożnych, „żeby nie opierali nadziei na niepewnym bogactwie, lecz na Bogu” (odczytaj 1 Tymoteusza 6:17-19). Jednocześnie ostrzega wszystkich sług Bożych, bogatych i biednych, żeby nie kochali pieniędzy (1 Tym. 6:9, 10). Kiedy patrzymy na naszych braci tak, jak patrzy Jehowa, nie będziemy skłonni ich osądzać wyłącznie na podstawie tego, co posiadają. A czy na to, jak oceniamy innych, powinien wpływać ich wiek? Przekonajmy się.

13. Czego Pismo Święte uczy nas o szanowaniu starszych osób?

¹³ Biblia często wspomina, że należy szanować starsze osoby. W Księdze Kapłańskiej 19:32 czytamy: „Przed siwym włosem winieneś wstać i masz okazywać względy osobie starca, i masz się bać swego Boga”. A w Księdze Przysłów 16:31 powiedziano, że „siwizna jest koroną piękna, gdy się ją znajduje na drodze prawości”. Ponadto apostoł Paweł polecił Tymoteuszowi ‛nie krytykować surowo starszych mężczyzn’, ale odnosić się do każdego z nich jak do ojca (1 Tym. 5:1, 2). Chociaż Tymoteuszowi powierzono pewną władzę nad takimi starszymi braćmi, miał ich traktować ze współczuciem i szacunkiem.

14. W jakiej sytuacji może się okazać konieczne skorygowanie kogoś, kto jest starszy od nas?

¹⁴ Ale jak dalece należy stosować tę zasadę? Na przykład jak zareagować, jeśli ktoś starszy wiekiem świadomie grzeszy albo promuje coś, co nie podoba się Jehowie? Bóg nie będzie pobłażał umyślnemu grzesznikowi tylko ze względu na jego wiek. Zasada z Księgi Izajasza 65:20 brzmi: „Grzesznik, choćby stuletni, ściągnie na siebie złorzeczenie”. Podobną zasadę znajdujemy w wizji Ezechiela (Ezech. 9:5-7). Dlatego zawsze najbardziej powinno nam zależeć na okazywaniu szacunku „Istniejącemu od Dni Pradawnych”, Jehowie Bogu (Dan. 7:9, 10, 13, 14). Wtedy nie będziemy się bać skorygować kogoś, kto tego potrzebuje — bez względu na jego wiek (Gal. 6:1).

15. Czego o okazywaniu szacunku młodszym braciom uczymy się od apostoła Pawła?

¹⁵ A co z młodszymi braćmi? Jak na nich patrzysz? Paweł polecił Tymoteuszowi: „Niech nikt nigdy nie patrzy z góry na twą młodość. Wprost przeciwnie, dla tych, którzy są wierni, stań się wzorem w mowie, w postępowaniu, w miłości, w wierze, w nieskalanej czystości” (1 Tym. 4:12). Kiedy Paweł pisał te słowa, Tymoteusz mógł być po trzydziestce. Ale już wcześniej apostoł wyznaczył go do ważnych zadań. Niezależnie od powodu udzielenia tej rady,  wniosek jest oczywisty. Nie możemy patrzeć na młodszych braci przez pryzmat ich wieku. Zawsze pamiętajmy, ile dobrego zdziałał Jezus, chociaż miał niewiele ponad 30 lat.

16, 17. (a) W jaki sposób starsi ustalają, czy zalecić kogoś na sługę pomocniczego albo starszego? (b) Jak osobiste poglądy lub miejscowe zwyczaje mogą być sprzeczne z wymaganiami biblijnymi?

¹⁶ A co, jeśli w twoim kręgu kulturowym na młodszych mężczyzn patrzy się z góry? Być może z tego względu starsi zboru niechętnie zalecają wykwalifikowanych młodych braci do zamianowania na sług pomocniczych czy starszych. Wszyscy nadzorcy powinni pamiętać, że w Biblii nie podano dolnej granicy wieku, w którym można zalecić brata do usługiwania (1 Tym. 3:1-10, 12, 13; Tyt. 1:5-9). Jeśli jakiś starszy pod wpływem swojej kultury ustanawia regułę w tej sprawie, to nie postępuje zgodnie ze Słowem Bożym. Na ocenę przydatności młodszych mężczyzn wpływu nie powinny mieć osobiste poglądy albo kultura, ale wymagania zawarte w Biblii (2 Tym. 3:16, 17).

¹⁷ Rozważmy, jak takie niebiblijne poglądy mogą hamować postępy wykwalifikowanych braci. W pewnym kraju młodemu słudze pomocniczemu powierzano odpowiedzialne zadania i nadzorcy w jego zborze byli zgodni, że spełnia on biblijne wymagania stawiane starszym. Jednak nie zalecili go do zamianowania, bo kilku starszych wiekiem usługujących uważało, że wygląda za młodo. Niestety, brat ten nie został zamianowany tylko z powodu wyglądu. To zaledwie jeden przykład, ale jak wynika ze sprawozdań, taki sposób myślenia wpływa na wiele osób w różnych częściach świata. Jakie to więc ważne, żebyśmy polegali na Słowie Bożym, a nie na swoim zdaniu lub miejscowych zwyczajach! Tylko w ten sposób możemy naśladować Jezusa i nie oceniać innych po tym, co widzimy.

18, 19. Czego wymaga od nas patrzenie na innych tak jak Jehowa?

¹⁸ Mimo niedoskonałości możemy się nauczyć patrzeć na innych bezstronnie — tak jak Jehowa (Dzieje 10:34, 35). Ale wymaga to ciągłych starań. Potrzebujemy też przypomnień ze Słowa Bożego. Jeśli się do nich stosujemy, będziemy coraz lepiej przestrzegać nakazu Jezusa, żeby ‛nie osądzać na podstawie wyglądu zewnętrznego’ (Jana 7:24).

¹⁹ Już wkrótce nasz Król, Jezus Chrystus, osądzi całą ludzkość — nie na podstawie tego, co widzi, czy tego, co słyszy, ale sprawiedliwie (Izaj. 11:3, 4). Jakże wspaniałe będą to czasy!