1-3. (a) Co niezależnie od sytuacji powinno być dla nas najważniejsze? (b) Przed jakimi wyzwaniami stają osoby uczące się nowego języka i jakie w związku z tym nasuwają się pytania? (Zobacz ilustrację tytułową).

 OBECNIE tysiące Świadków Jehowy bierze udział w spełnianiu zapowiedzi, że dobra nowina ma dotrzeć do „każdego narodu, i plemienia, i języka, i ludu” (Obj. 14:6). Czy ty również uczysz się jakiegoś języka obcego? Może jesteś misjonarzem lub wyjechałeś za granicę na teren z potrzebami. Albo zacząłeś chodzić na zebrania do zboru obcojęzycznego w swoim kraju.

² Jako słudzy Jehowy pamiętamy, że najważniejsze jest zdrowie duchowe — nasze własne i członków naszej rodziny (Mat. 5:3). Jednak czasem jesteśmy tak zajęci, że nie jest nam łatwo dbać o wnikliwe studium osobiste. Ale osoby, które usługują na terenie obcojęzycznym, muszą radzić sobie z jeszcze innymi wyzwaniami.

³ Tacy bracia i siostry oprócz uczenia się nowego języka powinni regularnie analizować „głębokie sprawy Boże”  (1 Kor. 2:10). Jak mogą to robić, jeśli tylko w ograniczonym stopniu znają język używany w zborze? I dlaczego rodzice powinni się upewniać, czy prawda trafia do serc ich dzieci?

4. Co mogłoby zagrażać naszemu zdrowiu duchowemu? Podaj przykład.

⁴ Gdybyśmy usługiwali na terenie obcojęzycznym, ale nie rozumieli nauk biblijnych w danym języku, mogłoby to poważnie zagrażać naszemu zdrowiu duchowemu. W V wieku p.n.e. Nehemiasz był zaniepokojony tym, że niektóre dzieci Żydów mieszkających w Jerozolimie nie znały hebrajskiego (odczytaj Nehemiasza 13:23, 24). Dzieci te w rzeczywistości traciły tożsamość sług Jehowy, ponieważ nie w pełni rozumiały znaczenie Słowa Bożego (Nehem. 8:2, 8).

5, 6. Co zauważają niektórzy rodzice usługujący na terenie obcojęzycznym i jaka jest przyczyna tego problemu?

⁵ Niektórzy rodzice usługujący na terenie obcojęzycznym zauważają, że ich dzieci tracą zainteresowanie prawdą. Ponieważ dzieci nie w pełni rozumieją program zebrań, przedstawiane myśli nie trafiają im do serc. Pedro ^[1], który z rodziną przeniósł się z Ameryki Południowej do Australii, stwierdza: „Nie da się rozmawiać o sprawach duchowych bez zaangażowania serca i uczuć” (Łuk. 24:32).

⁶ Czytanie w innym języku zapewne nie porusza naszego serca tak jak czytanie w swoim. Co więcej, gdy nie możemy się swobodnie porozumiewać, jest to wyczerpujące pod względem psychicznym i duchowym. Dlatego chociaż chcemy pielęgnować pragnienie usługiwania na terenie obcojęzycznym, jednocześnie powinniśmy dbać o swoje zdrowie duchowe (Mat. 4:4).

7. Jak Babilończycy starali się skłonić Daniela do przyjęcia ich kultury i religii?

⁷ Kiedy Daniel i jego towarzysze zostali zabrani do niewoli, Babilończycy starali się skłonić ich do przyjęcia nowej kultury. Między innymi uczyli ich „języka Chaldejczyków”. Co więcej, naczelny dworzanin nadał im babilońskie imiona (Dan. 1:3-7). Imię, które otrzymał Daniel, miało związek z Belem, głównym bóstwem Babilończyków. Król Nebukadneccar prawdopodobnie chciał, by Daniel uznał, że ten babiloński bóg przewyższa Jehowę (Dan. 4:8).

8. Co pomogło Danielowi zachować zdrowie duchowe?

⁸ Chociaż Daniel mógł jeść przysmaki królewskie, „postanowił w swym sercu”, że się nimi nie skala (Dan. 1:8). Gdy mieszkał w obcym kraju, studiował święte Pisma w języku ojczystym i dzięki temu zachował zdrowie duchowe (Dan. 9:2; por. Biblię Tysiąclecia). Jakieś 70 lat po przybyciu do Babilonu nadal był znany pod swoim hebrajskim imieniem (Dan. 5:13).

9. Jaki wpływ na pisarza Psalmu 119 miało Słowo Boże?

⁹ Pisarz Psalmu 119 musiał znosić pogardliwe uwagi członków dworu królewskiego. Jednak dzięki Słowu Bożemu miał odwagę odróżniać się od otoczenia (Ps. 119:23, 61). Pozwolił, żeby wypowiedzi Boga wywierały głęboki wpływ na jego serce (odczytaj Psalm 119:11, 46).

10, 11. (a) Co powinno być naszym celem podczas studium? (b) Jak możemy osiągnąć ten cel? Zilustruj to przykładem.

¹⁰ Chociaż możemy mieć dużo obowiązków, między innymi teokratycznych, powinniśmy rezerwować czas na studium osobiste i rodzinne (Efez. 5:15, 16). Jednak nie chcemy jedynie zapoznać się z określoną liczbą stron czy przygotować kilka odpowiedzi na zebranie. Zależy nam na tym, by Słowo Boże poruszało nasze serce i wzmacniało wiarę.

¹¹ Żeby to osiągnąć, w trakcie studium trzeba równoważyć rozmyślanie o potrzebach innych i swoich własnych (Filip. 1:9, 10). Kiedy przygotowujemy się do służby, zebrań lub przemówień, to, co czytamy, nie zawsze odnosimy do siebie. Pomyślmy o szefie kuchni. Chociaż próbuje każdej potrawy przed jej podaniem, nie może to być jego jedyne pożywienie. Jeśli chce być zdrowy, musi przygotowywać treściwe posiłki dla siebie. Podobnie my powinniśmy odżywiać się pod względem duchowym, analizując materiał dostosowany do naszych potrzeb.

12, 13. Dlaczego wiele osób usługujących na terenie obcojęzycznym postanowiło regularnie studiować w języku ojczystym?

¹² Wiele osób usługujących na terenie obcojęzycznym przekonało się, że dużą korzyść przynosi regularne studiowanie Biblii w ‛języku, który znają od urodzenia’ (Dzieje 2:8). Również misjonarze potwierdzają, że aby zachować siły duchowe na terenie zagranicznym, nie można ograniczyć się do podstawowych nauk przedstawianych podczas zebrań.

 ¹³ Alain, który od około ośmiu lat uczy się języka perskiego, mówi: „Kiedy się przygotowuję do zebrań po persku, zazwyczaj skupiam się na samym języku. Ponieważ jest to ćwiczenie intelektualne, myśli duchowe, z którymi się zapoznaję, nie zawsze poruszają moje serce. Dlatego regularnie rezerwuję czas na studium i czytanie publikacji w języku ojczystym”.

14. O czym powinni się upewniać rodzice i dlaczego?

¹⁴ Rodzice powinni się upewniać, czy Słowo Boże trafia do serc i umysłów ich dzieci. Po trzech latach usługiwania na terenie obcojęzycznym Serge i jego żona Muriel zauważyli, że ich 17-letniemu synowi zajęcia teokratyczne przestały sprawiać radość. „Denerwował się na myśl o służbie w języku obcym, za to kiedyś kochał głosić w swoim języku ojczystym, czyli po francusku” — opowiada Muriel. Serge dodaje: „Kiedy zdaliśmy sobie sprawę, że ta sytuacja hamuje postępy duchowe syna, postanowiliśmy wrócić do poprzedniego zboru”.

15. (a) Co może pomóc rodzicom zdecydować, czy wrócić do zboru, w którym używa się języka najbardziej zrozumiałego dla ich dzieci? (b) Do czego zachęcają rodziców słowa z Powtórzonego Prawa 6:5-7?

¹⁵ Co może pomóc rodzicom zdecydować, czy wrócić do zboru, w którym używa się języka najbardziej zrozumiałego dla ich dzieci? Po pierwsze, powinni się zastanowić, czy będą mieli czas i siły, żeby uczyć dzieci miłości do Jehowy i jednocześnie języka obcego. Po drugie, mogą zauważyć, że dzieci tracą zainteresowanie sprawami duchowymi lub terenem obcojęzycznym, na którym usługują. Jeśli tak jest, rodzice mogliby postanowić, że wrócą do zboru, w którym używa się języka najbardziej zrozumiałego dla ich dzieci. Pozostaną w nim, dopóki nie nawiążą one silnej więzi z Jehową (odczytaj Powtórzonego Prawa 6:5-7).

16, 17. Jak niektórzy rodzice usługujący na terenie obcojęzycznym szkolą dzieci pod względem duchowym?

¹⁶ Niektórym rodzicom wspierającym jakiś zbór lub grupę obcojęzyczną udaje się przekazywać dzieciom prawdę w języku ojczystym. Charles ma trzy córki w wieku od 9 do 13 lat i należy do grupy posługującej się językiem lingala. Wyjaśnia: „Postanowiliśmy prowadzić rodzinne wielbienie i studiować z dziewczynkami w języku ojczystym. Ale uczymy je też języka lingala. Żeby sprawiało im to przyjemność, odgrywamy scenki i bawimy się, używając tego języka”.

¹⁷ Kevin jest ojcem dwóch dziewczynek — jedna ma 5, a druga 8 lat. Stara się rekompensować córkom to, że nie w pełni rozumieją program zebrań. Mówi: „Razem z żoną studiujemy z każdą z córek w języku ojczystym, czyli po francusku. Raz w miesiącu korzystamy z zebrań w tym języku, a w czasie urlopu z programu kongresu”.

18. (a) Jak zasada z Rzymian 15:1, 2 pomoże ci zdecydować, co będzie najlepsze dla twoich dzieci? (b) Co radzą inni rodzice? (Zobacz przypis).

¹⁸ Oczywiście każda rodzina powinna sama zdecydować, co będzie najlepsze dla zdrowia duchowego dzieci (Gal. 6:5) ^[2]. Wspomniana wcześniej Muriel przyznaje, że dla dobra syna wspólnie z mężem musieli poświęcić osobiste pragnienia (odczytaj Rzymian 15:1, 2). Z perspektywy czasu Serge uważa,  że podjęli właściwą decyzję. Mówi: „Od kiedy wróciliśmy do zboru, w którym używa się języka francuskiego, syn rozwinął się pod względem duchowym i przyjął chrzest. Obecnie jest pionierem stałym i myśli o tym, żeby znowu przyłączyć się do grupy obcojęzycznej!”.

19, 20. Jak możemy pokazać, że kochamy Słowo Boże?

¹⁹ Z miłości Jehowa sprawił, że Biblia jest dostępna w setkach języków, by „ludzie wszelkiego pokroju (...) doszli do dokładnego poznania prawdy” (1 Tym. 2:4). Bóg wie, że aby ludzie mogli zaspokajać potrzeby duchowe, powinni czytać Jego myśli w języku swojego serca.

²⁰ Niezależnie od sytuacji bądźmy zdecydowani karmić się pod względem duchowym. Dzięki regularnemu studium Biblii w języku serca zachowamy zdrowie duchowe — swoje oraz członków rodziny. Pokażemy też, że bardzo cenimy wypowiedzi Jehowy (Ps. 119:11).