W gruncie rzeczy ten werset dotyczy czegoś innego. Odnosi się do osoby, którą przygniata wiele problemów czy nieszczęść, ale ona jest w stanie się podnieść.

Przyjrzyjmy się temu wersetowi w kontekście: „Nie czyhaj w niegodziwych zamiarach pod domem prawego, nie niszcz jego miejsca odpoczynku. Bo prawy może upaść siedem razy i znowu wstanie, ale niegodziwi wskutek nieszczęścia zostaną powaleni. Nie ciesz się, gdy upada twój wróg, a gdy się potyka, nie pozwól się radować swojemu sercu” (Prz. 24:15-17).

Niektórzy sądzą, że werset 16 dotyczy kogoś, kto popełnia grzech, ale potem odzyskuje dobre relacje z Bogiem. Dwóch brytyjskich duchownych napisało, że „kaznodzieje, zarówno dawniej, jak i współcześnie, często wyjaśniali ten werset” właśnie w ten sposób. Jak dodali ci duchowni, oznaczałoby to, że „dobry człowiek może popełnić (...) poważne grzechy, ale nigdy nie traci miłości do Boga, i podnosi się ze swojego upadku, za każdym razem okazując skruchę”. Taki pogląd mógłby się podobać komuś, kto nie chce opierać się grzechowi. Ktoś taki mógłby myśleć, że nawet jeśli będzie ciągle grzeszyć, to Bóg i tak zawsze mu wybaczy.

Ale nie takie jest prawdziwe znaczenie wersetu 16.

Hebrajskie słowo oddane w wersetach 16 i 17 jako „upaść” bywa używane w różnych kontekstach. Może odnosić się do literalnego upadku — na przykład byk upada na drodze, ktoś spada z dachu albo kamyk spada na ziemię (Powt. Pr. 22:4, 8; Am. 9:9). Jest też używane w znaczeniu przenośnym, jak chociażby w tym fragmencie: „Jehowa kieruje krokami człowieka, którego postępowanie Mu się podoba. Nawet jeśli taki człowiek upadnie, nie będzie powalony, bo Jehowa podtrzymuje jego rękę” (Ps. 37:23, 24; Prz. 11:5; 13:17; 17:20).

Zwróćmy jednak uwagę na spostrzeżenie wykładowcy uniwersyteckiego Edwarda Plumptre’a: „Hebrajskie słowo tłumaczone na (...) [„upaść”] nigdy nie odnosi się do popadnięcia w grzech”. Inny uczony tak wyjaśnia znaczenie wersetu 16: „Gnębienie sług Bożych jest daremne i przynosi skutek odwrotny do zamierzonego, bo oni zawsze przetrwają, a niegodziwi — wręcz przeciwnie!”.

Tak więc słowa z Księgi Przysłów 24:16 nie odnoszą się do upadku pod względem moralnym, czyli popadnięcia w grzech, tylko do przechodzenia różnych trudności, czasem wręcz raz za razem. W dzisiejszym złym świecie prawy człowiek może przeżywać wiele problemów, na przykład zdrowotnych. Może nawet być okrutnie prześladowany przez władze. Ma jednak wszelkie powody do tego, by ufać, że Bóg go wesprze i pomoże mu to wszystko przetrwać. Zastanów się: Czy nie jest tak, że słudzy Boży często wychodzą z opresji obronną ręką? Dlaczego tak się dzieje? Jesteśmy przekonani, że „Jehowa wspiera wszystkich, którzy upadają, i podnosi wszystkich pochylonych” (Ps. 41:1-3; 145:14-19).

Prawy nie pociesza się tym, że inni też mają problemy. Pokrzepia go raczej świadomość, że „dobrze się powiedzie tym, którzy boją się prawdziwego Boga — właśnie dlatego, że się Go boją” (Kazn. 8:11-13; Hioba 31:3-6; Ps. 27:5, 6).