Czy to nie zostało zaprojektowane?
Sprytna okładniczka
● Okładniczka (Ensis directus) wydaje się zbyt słaba, by wkopać się w twarde dno morskie, niemniej potrafi to zrobić w błyskawicznym tempie. Tą umiejętnością zaintrygowała badaczy. „Wiedzieliśmy, że ma na to jakiś sprytny sposób” — mówi Anette Hosoi, wykładowczyni w Instytucie Techniki Stanu Massachusetts. W czym tkwi tajemnica tego mięczaka?
Pomyśl: Okładniczka wciska nogę w piaszczyste podłoże, tworząc małą kieszeń, która szybko wypełnia się wodą i piaskiem. Następnie małż otwiera i zamyka muszlę, poruszając jednocześnie ciałem w górę i w dół. Przez powstałą w ten sposób mieszankę wodno-piaskową z łatwością się przedostaje. Potrafi się zagłębić na 70 centymetrów z szybkością 1 centymetra na sekundę. Zakopanego mięczaka trudno wydostać z takiej kryjówki. Gdy się weźmie pod uwagę siłę potrzebną do jego wyciągnięcia oraz ilość energii, której sam użył, by się wkopać, jest on dziesięć razy efektywniejszy niż najlepsze kotwice skonstruowane przez człowieka.
Inżynierowie zainspirowani zdolnościami okładniczki opracowali coś, co nazwali pierwszą inteligentną kotwicą. Jak mówi Anette Hosoi, „urządzenie to — niczym prawdziwy małż — otwiera się i zamyka oraz porusza w górę i w dół”. Taka silna, energooszczędna kotwica może znaleźć zastosowanie w podwodnych pojazdach badawczych, pływających platformach wiertniczych oraz robotach do odkopywania i niszczenia min.
Co o tym sądzisz? Czy umiejętność wkopywania się okładniczki jest dziełem przypadku? A może raczej świadczy o zaprojektowaniu?
[Ilustracje na stronie 23]
Ten prototyp inteligentnej kotwicy naśladuje sposób zakopywania się okładniczki
[Prawa własności]
Okładniczki: © Philippe Clement/naturepl.com; inteligentna kotwica: dzięki uprzejmości Donny Coveney, Massachusetts Institute of Technology