Młodzi ludzie pytają:

Jak wyznać mu swoje uczucia?

„Proszę, pomóżcie mi rozstrzygnąć: Kto powinien wyznać miłość — mężczyzna czy kobieta?” (Laura). *

MOŻE spotkałaś go całkiem niedawno, a może znacie się już od jakiegoś czasu. W każdym razie chciałabyś, żeby był dla ciebie kimś więcej niż tylko przyjacielem. Jesteś przekonana, że jemu też na tobie zależy, lecz nieśmiałość lub obawy powstrzymują go przed wyjawieniem swych uczuć. Zastanawiasz się, czy to nie ty powinnaś zrobić pierwszy krok. *

Przede wszystkim warto wziąć pod uwagę reakcję rodziny i otoczenia. W niektórych rejonach świata zwyczaj nakazuje, by to rodzice wybrali córce męża. * Być może uważasz, że wybór partnera i małżeństwo jest sprawą osobistą. Jednak chrześcijanie nie chcą niepotrzebnie zrażać do siebie innych. Liczą się też z odczuciami swoich bliskich.

Oczywiście w wielu krajach jest przyjęte, że młodzi ludzie spotykają się z wybraną osobą i sami podejmują decyzję o małżeństwie. Czy byłoby niewłaściwe, gdyby to kobieta wykazała inicjatywę i zaproponowała bliższą znajomość? W takiej sytuacji również należałoby wziąć pod uwagę odczucia rodziny i otoczenia. Czy taki krok nie byłby dla wielu gorszący lub szokujący?

Co w tej sprawie ma do powiedzenia Biblia? W Księdze tej opisano, jak bogobojna Rut wyjawiła swoje zamiary matrymonialne mężczyźnie imieniem Boaz. I Jehowa Bóg pobłogosławił jej starania! (Rut 3:1-13). Oczywiście Rut nie była dzieckiem; jej pierwszy mąż już nie żył, więc mogła zawrzeć małżeństwo. Poza tym nie zachowywała się wobec Boaza kokieteryjnie ani nie próbowała z nim flirtować. Przeciwnie — ściśle trzymała się Bożych postanowień dotyczących małżeństwa (Powtórzonego Prawa 25:5-10).

Powiedzmy, że jesteś w wieku odpowiednim do założenia rodziny i zwróciłaś uwagę na pewnego młodego mężczyznę. Jednak otworzenie serca przed kimś, kto niekoniecznie podziela twoje uczucia, to rzecz bardzo delikatna i ryzykowna. To tak, jakbyś złożyła swoje serce w czyjeś dłonie. Czy ta osoba obejdzie się z nim subtelnie, czy raczej rzuci je na ziemię? Chcąc uniknąć niepotrzebnego zażenowania i bólu, najlepiej jest pokierować się zasadami biblijnymi.

 Działaj roztropnie

Łatwo jest oddać się romantycznym marzeniom. Być może nawet wyobrażasz sobie swój ślub i późniejsze życie. Ale choć takie fantazje bywają przyjemne, są tylko złudzeniem. Pod ich wpływem mogłabyś rozbudzić w sobie silne pragnienia, które nie mają widoków na spełnienie. A jak powiada Biblia, „przewlekające się oczekiwanie przyprawia serce o chorobę” (Przysłów 13:12). Fantazjowanie potrafi też wypaczyć trzeźwy osąd. Tymczasem według Księgi Przysłów 14:15 „roztropny rozważa swe kroki”. Człowiek roztropny kieruje się zdrowym rozsądkiem i wnikliwie ocenia sytuację. Jak zatem powinnaś okazywać roztropność, gdy darzysz kogoś romantycznym uczuciem?

Przede wszystkim ‛działaj z wiedzą’ (Przysłów 13:16). Jak to ujęła pewna dziewczyna, „nie sposób naprawdę pokochać drugiego człowieka, dopóki się go nie pozna”. Zanim więc oddasz komuś swe serce, zwróć uwagę na jego zachowanie i wypowiedzi. Przypatrz się, jak traktuje innych. „Porozmawiaj o nim z jego przyjaciółmi, z dorosłymi, którzy go dobrze znają” — radzi pewien młody mężczyzna. Czy ‛cieszy się dobrą opinią’ w zborze chrześcijańskim? (Dzieje 16:2). Zdaniem Izy „warto również wspólnie spędzać czas w większym gronie oraz zapoznać się z jego rodziną”. W towarzystwie będziesz mogła go poobserwować, nie odczuwając nadmiernego skrępowania.

Takie poznawanie kogoś wymaga czasu i cierpliwości. Pozwala jednak ustalić, jakie ma poglądy, oraz dostrzec wady i zalety, a to sprawi, że twoje uczucia albo się rozwiną, albo zgasną. W Księdze Przysłów 20:11 czytamy: „Już po swych czynach chłopiec [albo młody mężczyzna] daje się poznać, czy jego postępowanie jest czyste i prostolinijne”. Prędzej czy później każdy odsłoni swoje prawdziwe oblicze.

Dlatego bądź roztropna — nie działaj pochopnie i nie zdradzaj przedwcześnie swoich uczuć. Jeżeli się zbytnio pośpieszysz, a chłopak odwzajemni twoje zainteresowanie, z czasem może się okazać, że niestety nie jest odpowiednim kandydatem na męża. * Ponieważ jednak ty zainicjowałaś bliższą znajomość, zerwanie może go zranić — i to bardzo boleśnie.

Daj się poznać z dobrej strony

Całkiem możliwe, że i ty jesteś obserwowana. Czy mężczyzna, o którym myślisz, dostrzeże w tobie prawdziwie chrześcijańskie zalety? „Ubiór wielu dziewcząt pozostawia sporo do życzenia” — mówi Iza. „Jeżeli chcesz spodobać się mężczyźnie usposobionemu duchowo, musisz wyglądać skromnie”. Gdy bez względu na to, co dyktuje świat mody, będziesz nosiła „schludny ubiór, ze skromnością i trzeźwością umysłu”, w oczach bogobojnego chrześcijanina staniesz się bardziej atrakcyjna (1 Tymoteusza 2:9).

Biblia zachęca też młodych, by stali się „wzorem w mowie” (1 Tymoteusza 4:12). Twoje wypowiedzi pozwalają się zorientować, jaka jesteś. Co zrobić, gdy nadarzy się okazja rozmowy z chłopakiem, który ci się podoba? Jeżeli jest z natury nieśmiały, może być zmieszany i skrępowany. Dlatego Ania proponuje: „Sama zacznij pogawędkę, a przekonasz się, jak zareaguje”.

Jak poprowadzić taką rozmowę? Jeśli bez przerwy będziesz mówić tylko o sobie, chłopak może dojść do wniosku, że jesteś pusta i zapatrzona w siebie. Biblia radzi, by ‛interesować się nie tylko własnymi sprawami, ale także sprawami drugich’ (Filipian 2:4). Zadając kilka stosownych pytań — dotyczących chociażby jego zainteresowań — pomożesz mu się otworzyć.

Wystrzegaj się również „języka oszukańczego” i „warg fałszywych” (Psalm 120:2). Wnikliwy człowiek przejrzy nieszczerość. Nie mów czegoś tylko dlatego, że według ciebie chciałby to usłyszeć, zwłaszcza gdy rozmowa dotyczy tematów poważniejszych, na przykład osobistych celów duchowych. Nie stwarzaj  pozorów — zawsze bądź szczera, prawdomówna i uczciwa. Dopiero wtedy się przekonasz, czy macie takie same zapatrywania na życie.

Gdy spotkasz się z obojętnością

Załóżmy, że delikatnie dajesz chłopakowi do zrozumienia, co czujesz, lecz on nie odwzajemnia twego zainteresowania. Może mijają tygodnie — albo miesiące — a on nie wyraża chęci nawiązania bliższej znajomości. Czy powinnaś uznać, że to po prostu nieśmiałość? Zapytaj samą siebie: „Jeżeli jest aż tak wstydliwy, to czy dojrzał do małżeństwa? Gdybyśmy się pobrali, czy podoła obowiązkom głowy rodziny, czy raczej będzie oczekiwał, że to ja je przejmę?” (1 Koryntian 11:3). I jeszcze jedno istotne pytanie: „Czy rzeczywiście jest nieśmiały, czy po prostu nie chce się ze mną wiązać uczuciowo?” Gdybyś doszła do tego drugiego wniosku, niewątpliwie będzie to bolesne. Ale spojrzenie prawdzie w oczy oszczędzi ci zażenowania związanego z wyjawieniem uczuć komuś, kto ich nie odwzajemnia.

Być może wydaje ci się, że dostrzegasz dowody zainteresowania ze strony mężczyzny, który nie jest ci obojętny. Sądzisz, że jedynie zwleka z wyznaniem tego i potrzebuje odrobiny zachęty. Niewykluczone. Jednak decydując się zrobić pierwszy krok, bierzesz na siebie ryzyko. Przemyśl starannie nie tylko, co chcesz powiedzieć, ale też kiedy byłaby na to najwłaściwsza pora.

Możesz na przykład dojść do wniosku, że bezpośrednie wyznanie w rodzaju „kocham cię” nie byłoby dobrym posunięciem. Gdy nadarzy się stosowna i niewymuszona sytuacja, powiedz po prostu, że chciałabyś go lepiej poznać. Nie martw się, jeśli zabrzmi to odrobinę niezręcznie. Najważniejsza będzie szczerość przebijająca z twoich słów. Pamiętaj: to nie są oświadczyny. Proponujesz jedynie bliższą znajomość. Tak czy owak, chłopak może być zaskoczony, dlatego pozwól mu to przemyśleć.

Jeżeli dobrze go poznałaś i wiesz, że jest życzliwy i taktowny, nie musisz się obawiać niemiłej reakcji ani poniżenia. Co jednak wtedy, gdy grzecznie, lecz stanowczo odrzuci twoją propozycję? I jak w takiej sytuacji powinien się zachować mężczyzna? Na te pytania odpowiemy w jednym z kolejnych artykułów z tej serii.

[Przypisy]

[Ilustracja na stronie 22]

Obserwując zachowanie chłopaka, możesz zmienić o nim zdanie

[Ilustracja na stronie 22]

Jeżeli interesuje cię jakiś młody mężczyzna, porozmawiaj o nim z dojrzałymi osobami, które go dobrze znają