Nagły cios — utrata zdrowia
Nagły cios — utrata zdrowia
„Czułem się jak uderzony obuchem w głowę” (John, gdy się dowiedział, że cierpi na ciężką, postępującą chorobę).
„Ogarnęło mnie przerażenie” (Beth, kiedy zrozumiała, jak poważnie jest chora).
GDY człowiek sobie uświadomi, że jest dotknięty przewlekłą, postępującą chorobą lub że wskutek wypadku uległ trwałemu kalectwu, przeżywa jeden z najsilniejszych wstrząsów emocjonalnych. Obojętnie, czybyś tę wiadomość usłyszał w przytulnym gabinecie lekarskim, czy w gorączkowej atmosferze szpitalnej izby przyjęć, najpewniej wydałaby ci się niewiarygodna. Nie jesteśmy przygotowani na gwałtowny napór uczuć targających nami, gdy nasze zdrowie ulega załamaniu, wskutek czego stajemy w obliczu radykalnych zmian w życiu.
Żeby zebrać informacje pomocne tym wszystkim, którzy od niedawna poważnie chorują, wysłannicy Przebudźcie się! przeprowadzili w wielu krajach liczne wywiady z ludźmi od lat umiejętnie radzącymi sobie z następstwami przewlekłej, postępującej choroby lub kalectwa. Poproszono ich o odpowiedzi na pytania w rodzaju: Jakich uczuć doznawałeś? Co pomogło ci przezwyciężyć kryzys i powrócić do równowagi? Jakie kroki poczyniłeś, by odzyskać pewną miarę samodzielności życiowej? Prezentujemy tu zatem bezpośrednie relacje oraz wyniki badań naukowych nad skutkami przewlekłych chorób — w nadziei, że informacje te będą pomocne osobom zmagającym się z poważnym kryzysem zdrowotnym. *
[Przypis]
^ ak. 5 Ta seria artykułów przeznaczona jest głównie dla chorych i niepełnosprawnych, natomiast informacje potrzebne ich opiekunom można znaleźć w Przebudźcie się! z 22 maja 2000 roku, w serii artykułów „Przewlekła choroba — sprawa całej rodziny”.