List Jakuba 2:1-26
2 Moi bracia, czy trzymacie się wiary w naszego wspaniałego Pana, Jezusa Chrystusa, skoro okazujecie stronniczość?+
2 Bo co robicie, gdy na wasze zebranie przychodzi człowiek ze złotymi pierścieniami na palcach i w wytwornym ubraniu oraz biedak w brudnym ubraniu?
3 Czy patrzycie przychylniej na tego, który jest wytwornie ubrany? Czy mówicie do niego: „Ty usiądź tutaj, na zaszczytnym miejscu”, a do biednego: „Ty stój” albo „Usiądź tam, u moich nóg*”?+
4 Jeśli tak, to czy nie wprowadzacie między sobą podziałów+ i czy nie okazujecie się sędziami, którzy sądzą niegodziwie?+
5 Posłuchajcie, moi kochani bracia. Czy Bóg nie wybrał biednych w oczach świata, żeby byli bogaci w wiarę+ i stali się dziedzicami Królestwa, które obiecał tym, co Go kochają?+
6 Ale wy znieważacie biednego. Czy to nie bogaci was gnębią+ i ciągają po sądach?
7 Czy to nie oni ubliżają zaszczytnemu imieniu, od którego zostaliście nazwani?
8 Dlatego jeśli przestrzegacie królewskiego prawa* zgodnie ze słowami fragmentu Pism: „Masz kochać swojego bliźniego jak samego siebie”+, to robicie dobrze.
9 Ale jeśli cały czas okazujecie stronniczość+, to popełniacie grzech i w świetle tego prawa jesteście przestępcami*+.
10 Bo jeśli ktoś przestrzega całego Prawa, ale nie dopisuje w jednym szczególe, to wykracza przeciw całemu Prawu+.
11 Przecież Ten, który powiedział: „Nie wolno ci cudzołożyć”+, powiedział też: „Nie wolno ci mordować”+. Jeśli więc nie dopuszczasz się cudzołóstwa, ale mordujesz, to łamiesz Prawo.
12 Mówcie i zachowujcie się jak ludzie, którzy mają być sądzeni na podstawie prawa wolnego ludu*+.
13 Bo ten, kto nie okazuje miłosierdzia, będzie osądzony bez miłosierdzia+. Miłosierdzie tryumfuje nad sądem.
14 Moi bracia, jaki z tego pożytek, jeśli ktoś mówi, że ma wiarę, ale nie dowodzi jej uczynkami?+ Czy taka wiara może go wybawić?+
15 Załóżmy, że brat lub siostra nie mają się w co ubrać* ani nie starcza im jedzenia na dany dzień.
16 Jeśli ktoś z was im powie: „Miejcie się dobrze*, ogrzejcie się i porządnie najedzcie”, a nie da im tego, co zaspokoi ich potrzeby fizyczne*, to jaki z tego pożytek?+
17 Tak też sama wiara — bez uczynków — jest martwa+.
18 Ktoś jednak powie: „Ty masz wiarę, a ja mam uczynki. Pokaż mi swoją wiarę bez uczynków, a ja ci pokażę swoją wiarę wyrażoną uczynkami”.
19 Wierzysz, że jest jeden Bóg? Robisz bardzo dobrze. Ale nawet demony w to wierzą i drżą przed Nim+.
20 Pusty człowieku, czy potrzebujesz dowodów na to, że wiara bez uczynków jest bezużyteczna?
21 Czy nasz ojciec Abraham nie został uznany za prawego na podstawie uczynków, gdy jako ofiarę położył na ołtarzu swojego syna Izaaka?+
22 Widzisz, że jego wierze towarzyszyły uczynki i dzięki uczynkom została ona wydoskonalona+.
23 Tym samym spełnił się następujący fragment Pism: „Abraham uwierzył Jehowie* i w rezultacie został uznany za prawego*”+. Został też nazwany przyjacielem Jehowy*+.
24 Jak więc widzicie, człowiek ma być uznany za prawego dzięki uczynkom, a nie tylko dzięki wierze.
25 Czy również prostytutka Rachab nie została uznana za prawą dzięki uczynkom, gdy gościnnie przyjęła posłańców i wysłała ich inną drogą?+
26 Doprawdy, jak ciało bez ducha* jest martwe+, tak i wiara bez uczynków jest martwa+.
Przypisy
^ Dosł. „u mojego podnóżka”.
^ Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „i to prawo gani was jako ludzi występnych”.
^ Dosł. „prawa wolności”.
^ Dosł. „są nadzy”.
^ Dosł. „idźcie w pokoju”.
^ Dosł. „tego, co konieczne dla ciała”.
^ Zob. Dodatek A5.
^ Lub „poczytano mu to za prawość”.
^ Zob. Dodatek A5.
^ Lub „tchnienia”.