Księga Hioba 7:1-21
7 „Czy życie śmiertelnika na ziemi nie jest jak praca przymusowai czy jego dni nie są jak dni wynajętego pracownika?+
2 Tęskni za cieniem jak niewolniki niczym wynajęty pracownik czeka na swoją zapłatę+.
3 Tak przydzielono mi miesiące daremnościi wyliczono mi noce niedoli+.
4 Gdy się kładę, pytam: ‚Kiedy wstanę?’+.
Ale gdy noc się ciągnie, przewracam się niespokojnie z boku na bok aż do świtu.
5 Moje ciało jest pokryte robakami i grudkami ziemi+.
Na skórze mam pełno strupów i ropy+.
6 Dni moje mkną szybciej niż czółenko tkackie+i przemijają bez żadnej nadziei+.
7 Boże, pamiętaj, że moje życie jest wiatrem+,że moje oko nigdy więcej nie ujrzy szczęścia*.
8 Oko, które mnie teraz widzi, już mnie nie zobaczy.
Twoje oczy będą mnie szukać, ale mnie już nie będzie+.
9 Jak obłok, który się rozpływa i znika,tak ten, kto trafia do grobu*, już z niego nie wychodzi+.
10 Nie wróci więcej do swojego domu,a tam, gdzie mieszkał, będzie zapomniany+.
11 Dlatego nie powstrzymam swoich ust.
Będę mówił w udręce swego ducha,będę się uskarżał w goryczy i udręczeniu*!+
12 Czy jestem morzem albo morskim olbrzymem,byś miał nade mną stawiać straż?
13 Kiedy mówię: ‚Moje łoże mnie pocieszy,moje łóżko pomoże mi ukoić niedolę’,
14 wtedy Ty przerażasz mnie snamii trwożysz wizjami,
15 przez co wolałbym* wybrać uduszenie —śmierć raczej niż swoje ciało*+.
16 Brzydzę się swoim życiem+, nie chcę dalej żyć.
Zostaw mnie, bo moje dni są jak tchnienie+.
17 Czym jest zwykły śmiertelnik, żebyś miał się nim interesowaći skupiać na nim swoją uwagę*?+
18 Dlaczego sprawdzasz go co ranoi co chwila poddajesz go próbie?+
19 Czy nie odwrócisz ode mnie wzrokui nie dasz mi czasu nawet na przełknięcie śliny?+
20 Jeśli zgrzeszyłem, to w jaki sposób skrzywdziłem Ciebie — Tego, który obserwuje ludzi?+
Czemu obrałeś mnie sobie za cel?
Czy stałem się dla Ciebie ciężarem?
21 Czemu nie odpuszczasz mojego przewinieniai nie przebaczasz mojej winy?
Bo wkrótce umrę i wrócę do prochu+,będziesz mnie szukał, ale mnie już nie będzie”.
Przypisy
^ Dosł. „dobra”.
^ Lub „Szeolu”, czyli wspólnego grobu ludzkości. Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „w goryczy swojej duszy”.
^ Lub „moja dusza wolałaby”.
^ Dosł. „kości”.
^ Dosł. „zwracać na niego uwagę w swoim sercu”.