Rzymian 10:1-21
10 Bracia, dobra wola mego serca oraz moje błaganie, które za nimi zanoszę do Boga, są doprawdy ku ich wybawieniu.+
2 Zaświadczam im bowiem, że mają gorliwość+ dla Boga, ale nie według dokładnego poznania;+
3 bo nie znając prawości Bożej,+ lecz starając się ustanowić własną,+ nie podporządkowali się prawości Bożej.+
4 Gdyż Chrystus jest końcem Prawa,+ aby każdy, kto wierzy, osiągnął prawość.+
5 Albowiem Mojżesz pisze, że człowiek, który by postępował zgodnie z prawymi wymaganiami Prawa, dzięki prawości będzie żył.+
6 A prawość wynikająca z wiary powiada tak: „Nie mów w sercu swoim:+ ‚Kto wstąpi do nieba?’,+ to znaczy, by Chrystusa+ na dół sprowadzić,
7 albo: ‚Kto zstąpi do otchłani?’,+ to znaczy, by wyprowadzić Chrystusa spośród umarłych”.+
8 Ale co powiada? „Słowo jest blisko ciebie, w twoich ustach i w twoim sercu”+ — to znaczy „słowo”+ wiary, które głosimy.+
9 Bo jeśli publicznie wyznasz to ‛słowo w twoich ustach’,+ że Jezus jest Panem,+ i w swoim sercu uwierzysz, że Bóg wskrzesił go z martwych,+ to będziesz wybawiony.+
10 Gdyż sercem+ wierzy się ku prawości, lecz ustami składa się publiczne wyznanie+ ku wybawieniu.
11 Albowiem Pismo mówi: „Nikt z opierających+ na nim swą wiarę nie będzie rozczarowany”.+
12 Nie ma bowiem różnicy między Żydem a Grekiem,+ bo nad wszystkimi jest ten sam Pan, bogaty+ dla wszystkich, którzy go wzywają.
13 Gdyż „każdy, kto wzywa imienia Jehowy, będzie wybawiony”.+
14 Ale jak będą wzywać tego, w którego nie uwierzyli?+ A jak uwierzą w tego, o którym nie słyszeli? A jak usłyszą bez głoszącego?+
15 A jak będą głosić, jeśliby nie zostali posłani?+ Tak jak jest napisane: „Jakże pełne wdzięku są stopy tych, którzy oznajmiają dobrą nowinę o tym, co dobre!”+
16 Jednakże nie wszyscy okazali posłuszeństwo dobrej nowinie.+ Albowiem Izajasz mówi: „Jehowo, kto uwierzył temu, co od nas usłyszał?”+
17 Toteż wiara idzie w ślad za tym, co się słyszy.+ To zaś, co się słyszy, jest przez słowo o Chrystusie.+
18 Niemniej pytam: Czyż nie usłyszeli? Przecież w gruncie rzeczy „do całej ziemi wyszedł ich głos,+ a ich wypowiedzi — po krańce zamieszkanej ziemi”.+
19 Niemniej pytam: Czyżby Izrael nie poznał?+ Pierwszy mówi Mojżesz: „Ja was pobudzę do zazdrości przez to, co nie jest narodem; pobudzę was do gwałtownego gniewu przez naród nierozumny”.+
20 A Izajasz bardzo się ośmiela i mówi: „Znaleźli mnie ci, którzy mnie nie szukali;+ ujawniłem się tym, którzy o mnie nie pytali”.+
21 Lecz co się tyczy Izraela, mówi: „Przez cały dzień wyciągałem ręce moje ku ludowi, który jest nieposłuszny+ i odpowiada hardo”.+
