Rodzaju 47:1-31
47 Toteż Józef przyszedł i powiadomił faraona, mówiąc:+ „Mój ojciec i moi bracia oraz ich trzody i ich stada, jak również wszystko, co mają, przybyli z ziemi Kanaan i oto są w ziemi Goszen”.+
2 I z całego grona swych braci wziął pięciu mężczyzn, żeby ich przedstawić faraonowi.+
3 Wówczas faraon rzekł do jego braci: „Czym się zajmujecie?”+ Oni więc powiedzieli faraonowi: „Słudzy twoi są pasterzami owiec,+ zarówno my, jak i nasi praojcowie”.+
4 Potem rzekli do faraona: „Przyszliśmy, by przebywać jako przybysze w tej ziemi,+ gdyż nie ma paszy dla trzody, którą posiadają twoi słudzy,+ bo dotkliwa jest klęska głodu w ziemi Kanaan.+ Prosimy więc, pozwól sługom twoim zamieszkać w ziemi Goszen”.+
5 Wtedy faraon rzekł do Józefa: „Twój ojciec i twoi bracia przybyli tu do ciebie.
6 Ziemia egipska jest do twojej dyspozycji.+ Każ swemu ojcu i swym braciom zamieszkać w najlepszej części kraju.+ Niech zamieszkają w ziemi Goszen,+ a jeśli ci wiadomo, że są wśród nich dzielni mężowie,+ to powierz im nadzór nad bydłem, nad tym, które do mnie należy”.+
7 Potem Józef wprowadził Jakuba, swego ojca, i przedstawił go faraonowi, a Jakub zaczął błogosławić faraona.+
8 Toteż faraon rzekł do Jakuba: „Ile jest dni lat twego życia?”
9 Jakub odrzekł faraonowi: „Dni lat mego przebywania jako osiadłego przybysza jest sto trzydzieści lat.+ Nieliczne i pełne utrapień były dni lat mego życia+ i nie dosięgły one dni lat życia moich ojców w dniach ich przebywania jako osiadłych przybyszów”.+
10 Potem Jakub pobłogosławił faraona i odszedł sprzed oblicza faraona.+
11 Tak Józef osiedlił swego ojca i swoich braci i dał im posiadłość w ziemi egipskiej, w najlepszej części kraju, w ziemi Rameses,+ jak nakazał faraon.
12 I Józef stale zaopatrywał swego ojca i swoich braci oraz cały dom swego ojca w chleb+ według liczby małych dzieci.+
13 I nie było chleba w całej ziemi, gdyż klęska głodu była bardzo dotkliwa;+ a ziemia egipska i ziemia Kanaan były wyczerpane wskutek klęski głodu.+
14 A Józef dalej ściągał wszystkie pieniądze, które znajdowały się w ziemi egipskiej i w ziemi Kanaan, za zboże kupowane przez ludzi;+ i przynosił Józef pieniądze do domu faraona.
15 Z czasem pieniądze z ziemi egipskiej i ziemi Kanaan się wyczerpały i wszyscy Egipcjanie zaczęli przychodzić do Józefa, mówiąc: „Daj nam chleba!+ I czemu mamy umierać na twoich oczach, dlatego że pieniądze się skończyły?”+
16 Wówczas Józef powiedział: „Skoro skończyły się pieniądze, wydajcie wasz dobytek, a dam wam chleb w zamian za wasz dobytek”.
17 I zaczęli przyprowadzać swój dobytek do Józefa; a Józef dawał im chleb w zamian za ich konie i za dobytek w postaci trzody, i za dobytek w postaci stada, i za osły;+ i w owym roku zaopatrywał ich w chleb za cały ich żywy inwentarz.
18 W końcu ów rok upłynął, a w roku następnym zaczęli do niego przychodzić i mówić: „Nie będziemy ukrywać przed panem moim, że pieniądze i stado zwierząt domowych zostały wydane mojemu panu.+ Nie pozostało przed moim panem nic oprócz naszych ciał i naszej ziemi.+
19 Czemu mielibyśmy umierać na twoich oczach,+ zarówno my, jak i nasza ziemia? Kup nas i naszą ziemię za chleb,+ a my wraz z naszą ziemią staniemy się niewolnikami faraona; i daj nam nasienie, żebyśmy żyli i nie pomarli i żeby nasza ziemia nie opustoszała”.+
20 Przeto Józef kupił dla faraona całą ziemię Egipcjan,+ gdyż każdy z Egipcjan sprzedał swoje pole, bo nad nimi srożyła się klęska głodu; i ziemia stała się własnością faraona.
21 Ludzi zaś przeniósł do miast, od jednego krańca terytorium Egiptu po jego drugi kraniec.+
22 Tylko ziemi kapłanów nie kupił,+ gdyż racje żywnościowe dla kapłanów były przydzielone przez faraona i jedli oni swe racje żywnościowe, które im dał faraon.+ Dlatego nie sprzedali swej ziemi.+
23 Potem Józef powiedział do ludu: „Oto dzisiaj kupiłem was i waszą ziemię dla faraona. Tu jest dla was nasienie i obsiewajcie nim ziemię.+
24 Gdy wyda ona plon,+ dajcie faraonowi piątą część,+ a cztery części będą wasze jako nasienie na pole i jako żywność do jedzenia dla was i dla tych, którzy są w waszych domach, i dla waszych maleństw”.+
25 Na to oni rzekli: „Zachowałeś nas przy życiu.+ Obyśmy znaleźli łaskę w twoich oczach, panie mój, a staniemy się niewolnikami faraona”.+
26 Toteż Józef wydał postanowienie ważne po dziś dzień, dotyczące posiadłości ziemskiej Egiptu, że faraon ma mieć piątą część. Tylko ziemia kapłanów, jako odrębnej grupy, nie przeszła na własność faraona.+
27 I mieszkał Izrael w ziemi egipskiej, w ziemi Goszen;+ i osiedlili się w niej, i byli płodni, i bardzo się rozmnożyli.+
28 A Jakub żył w ziemi egipskiej siedemnaście lat, tak iż dni Jakuba, lat jego życia, było ogółem sto czterdzieści siedem lat.+
29 W końcu nadeszły dni, gdy Izrael miał umrzeć.+ Zawołał więc swego syna Józefa i rzekł do niego: „Jeśli teraz znalazłem łaskę w twoich oczach, połóż, proszę, swą rękę pod moje udo+ i okaż mi lojalną życzliwość i wierność.+ (Proszę cię, nie pochowaj mnie w Egipcie).+
30 I spocznę z moimi ojcami,+ a ty przenieś mnie z Egiptu i pochowaj mnie w ich grobie”.+ Toteż on powiedział: „Postąpię zgodnie z twoim słowem”.
31 Wówczas rzekł: „Przysięgnij mi”. Przysiągł+ mu więc. Wtedy Izrael upadł twarzą na wezgłowie łoża.+
