Psalm 77:1-20
Dla kierownika, na sposób Jedutuna. Asafowy.+ Utwór muzyczny.
77 Głosem swym zawołam do Boga,+głosem swoim do Boga, a on nadstawi ku mnie swego ucha.+
2 W dniu mej udręki poszukiwałem Jehowy.+Nocą ręka moja była wyciągnięta i nie drętwieje;dusza moja nie daje się pocieszyć.+
3 Wspomnę na Boga i będę poruszony;+będę rozważał, aż mój duch omdleje.+ Sela.
4 Chwyciłeś moje powieki;+zaniepokoiłem się i nie mogę mówić.+
5 Pomyślałem o dniach dawnych,+o latach z niezmiernie odległej przeszłości.
6 Wspomnę na swą nocną grę na strunach;+sercem swym będę rozważał,+a mój duch będzie pilnie dociekał.
7 Czy Jehowa będzie odrzucał po czasy niezmierzone+i już więcej nie będzie miał upodobania?+
8 Czy na zawsze ustała jego lojalna życzliwość?+Czy wypowiedź jego obróciła się wniwecz+ na pokolenie za pokoleniem?
9 Czy zapomniał Bóg o łaskawości+lub czy w gniewie zamknął swe zmiłowania?+ Sela.
10 I czy stale mam mówić: „Właśnie to mnie przeszywa+— zmienność prawicy Najwyższego”?+
11 Będę wspominał poczynania Jah;+chcę bowiem wspominać twe dawne zadziwiające postępowanie.+
12 I rozmyślać będę o wszelkim twym działaniu,+a poczynania twe chcę rozważać.+
13 Boże, droga twa w miejscu świętym.+Któż jest wielkim Bogiem, takim jak Bóg?+
14 Tyś Bóg prawdziwy, postępujący zadziwiająco.+Pośród ludów dałeś poznać swoją siłę.+
15 Ramieniem swym wyratowałeś swój lud,+synów Jakuba i Józefa. Sela.
16 Wody cię widziały, Boże,wody cię widziały; chwyciły je dotkliwe boleści.+I wzburzyły się wodne głębiny.+
17 Chmury, grzmiąc, wylały wodę;+chmurne niebiosa wydały odgłos.Strzały twoje zaś latały tu i tam.+
18 Odgłos twego gromu brzmiał jak koła rydwanu;+błyskawice oświetliły żyzną krainę;+ziemia zadrżała i zaczęła się kołysać.+
19 Droga twoja wiodła przez morze,+a twa ścieżka przez wiele wód;i nie było znać śladów twoich stóp.
20 Poprowadziłeś swój lud jak trzodę+ręką Mojżesza i Aarona.+
