Psalm 32:1-11
Dawidowy. Maskil.
32 Szczęśliwy ten, którego bunt przebaczono, którego grzech zakryto.+
2 Szczęśliwy człowiek, którego Jehowa nie obciąża winą+i w którego duchu nie ma podstępu.+
3 Gdy milczałem, kości moje niszczały od mego jęczenia przez cały dzień.+
4 Bo dniem i nocą ciążyła na mnie twoja ręka.+Moje soki żywotne odmieniły się jak podczas letniej spiekoty.+ Sela.
5 Grzech mój w końcu wyznałem tobie, a mego przewinienia nie zakryłem.+Rzekłem: „Wyznam swe występki Jehowie”.+A ty odpuściłeś winę moich grzechów.+ Sela.
6 Dlatego każdy lojalny będzie się modlił do ciebie+ —w takim czasie tylko, gdy można cię znaleźć.+A powódź wielu wód — te jego nie dosięgną.+
7 Ty jesteś dla mnie kryjówką; będziesz mnie strzegł od udręki.+Otoczysz mnie radosnymi okrzykami z powodu ocalenia.+ Sela.
8 „Obdarzę cię wnikliwością i pouczę cię o drodze, którą masz iść.+Udzielę ci rad, mając oko zwrócone na ciebie.+
9 Nie upodabniajcie się do konia albo muła nie mającego zrozumienia,+których wigor trzeba poskramiać uzdą lub kantarem,+zanim się do ciebie zbliżą”.+
10 Wiele jest boleści niegodziwca,+lecz kto ufa Jehowie, tego otacza lojalna życzliwość.+
11 Weselcie się w Jehowie i radujcie się, prawi;+wydawajcie też radosne okrzyki, wszyscy, którzy macie prostolinijne serce.+
