Wyjścia 4:1-31
4 Jednakże Mojżesz odpowiedział, mówiąc: „Ale przypuśćmy, że mi nie uwierzą i nie posłuchają mego głosu,+ gdyż powiedzą: ‚Jehowa ci się nie ukazał’”.
2 Wówczas Jehowa rzekł do niego: „Co masz w ręku?”, a ten odpowiedział: „Laskę”.+
3 Następnie rzekł: „Rzuć ją na ziemię”. Rzucił ją więc na ziemię i zamieniła się w węża;+ i Mojżesz zaczął przed nim uciekać.
4 Wtedy Jehowa rzekł do Mojżesza: „Wyciągnij rękę i chwyć go za ogon”. Wyciągnął zatem rękę i go chwycił, a on w jego dłoni stał się laską.
5 „Żeby — jak powiedział — uwierzyli, iż Jehowa, Bóg ich praojców,+ Bóg Abrahama,+ Bóg Izaaka+ i Bóg Jakuba,+ ukazał się tobie”.+
6 Wówczas Jehowa powiedział mu jeszcze: „Włóż, proszę, rękę w górną fałdę swej szaty”. Włożył więc rękę w górną fałdę swej szaty. Gdy ją wyjął, oto ręka była dotknięta trądem i wyglądała jak śnieg!+
7 Potem rzekł: „Włóż rękę z powrotem w górną fałdę swej szaty”. I on z powrotem włożył rękę w górną fałdę swej szaty. Gdy ją wyjął z górnej fałdy swej szaty, oto znowu była zdrowa jak reszta ciała!+
8 „I stanie się — jak powiedział — że jeśli ci nie uwierzą i nie posłuchają głosu pierwszego znaku, to na pewno uwierzą głosowi drugiego znaku.+
9 A jeśli nie uwierzą nawet tym dwom znakom i nie posłuchają twego głosu,+ to nabierzesz wody z Nilu i wylejesz ją na suchą ziemię; i woda, której nabierzesz z Nilu, obróci się, naprawdę obróci się w krew na suchej ziemi”.+
10 Wtedy Mojżesz powiedział do Jehowy: „Wybacz mi, Jehowo, ale ja nie jestem wymowny — ani od wczoraj, ani od przedwczoraj, ani odkąd mówisz do swego sługi — bo jestem ociężałych ust i ociężałego języka”.+
11 Na to Jehowa rzekł do niego: „Kto uczynił człowiekowi usta albo kto czyni go niemym lub głuchym, lub dobrze widzącym, lub ślepym? Czyż nie ja, Jehowa?+
12 Idź więc, a ja będę z twoimi ustami i nauczę cię, co winieneś mówić”.+
13 Lecz on powiedział: „Wybacz mi, Jehowo, ale racz posłać poprzez rękę tego, kogo chcesz posłać”.
14 Wówczas Jehowa zapałał gniewem na Mojżesza i rzekł: „Czyż Lewita Aaron nie jest twoim bratem?+ Wiem, że naprawdę potrafi mówić. I co więcej, już jest w drodze, by się z tobą spotkać. Gdy cię zobaczy, uraduje się w swym sercu.+
15 I będziesz do niego mówił, i włożysz słowa w jego usta;+ a ja będę z twoimi ustami oraz z jego ustami+ i nauczę was, co macie czynić.+
16 I on będzie za ciebie mówił do ludu; i będzie ci służył za usta,+ ty zaś będziesz mu służył za Boga.+
17 A weźmiesz do ręki tę laskę, by nią dokonywać znaków”.+
18 Toteż Mojżesz poszedł i wrócił do Jetry, swego teścia, i powiedział mu:+ „Chciałbym pójść i wrócić do moich braci, którzy są w Egipcie, żeby zobaczyć, czy jeszcze żyją”.+ A Jetro rzekł do Mojżesza: „Idź w pokoju”.+
19 Potem Jehowa rzekł do Mojżesza w Midianie: „Idź, wróć do Egiptu, gdyż pomarli wszyscy mężowie, którzy nastawali na twoją duszę”.+
20 Wówczas Mojżesz wziął żonę oraz synów i wsadził ich na osła, i wyruszył z powrotem do ziemi egipskiej. Prócz tego Mojżesz wziął do ręki laskę prawdziwego Boga.+
21 A Jehowa powiedział jeszcze do Mojżesza: „Kiedy już pójdziesz i wrócisz do Egiptu, dopilnuj, żebyś przed faraonem dokonał wszystkich cudów, które dałem ci do ręki.+ Ja zaś pozwolę, by jego serce zacięło się w uporze;+ i ludu nie odprawi.+
22 I powiesz faraonowi: ‚Oto, co rzekł Jehowa: „Izrael jest moim synem, moim pierworodnym.+
23 I mówię do ciebie: Odpraw mojego syna, żeby mógł mi służyć. Ale jeśli będziesz się wzbraniał go odprawić, oto ja zabiję twojego syna, twego pierworodnego”’”.+
24 A w drodze, w miejscu noclegu,+ Jehowa wyszedł naprzeciw niego+ i chciał go uśmiercić.+
25 W końcu Cyppora+ wzięła krzemień i odcięła swemu synowi napletek,+ i dotknąwszy nim jego stóp, powiedziała: „Wszak jesteś dla mnie oblubieńcem krwi”.
26 Toteż odszedł od niego. Wtedy rzekła: „Oblubieniec krwi” — ze względu na obrzezanie.
27 Potem Jehowa rzekł do Aarona: „Idź spotkać się z Mojżeszem na pustkowiu”.+ On więc poszedł i spotkawszy go na górze prawdziwego Boga,+ ucałował go.
28 A Mojżesz zaczął mówić Aaronowi wszystkie słowa Jehowy, który go wysłał,+ i o wszystkich znakach, których kazał mu dokonać.+
29 Potem Mojżesz i Aaron poszli i zebrali wszystkich starszych spośród synów Izraela.+
30 Wówczas Aaron powiedział wszystkie słowa, które Jehowa wyrzekł do Mojżesza,+ i dokonał znaków+ na oczach ludu.
31 Wtedy lud uwierzył.+ Gdy usłyszeli, że Jehowa zwrócił uwagę+ na synów Izraela i że zobaczył ich uciśnienie,+ pokłonili się i padli na twarze.+
