Powtórzonego Prawa 29:1-29
29 Oto słowa przymierza, które Jehowa kazał Mojżeszowi zawrzeć z synami Izraela w ziemi moabskiej, oprócz przymierza, które zawarł z nimi na Horebie.+
2 I Mojżesz zwołał całego Izraela, i powiedział do nich: „Widzieliście wszystko, co Jehowa uczynił na waszych oczach w ziemi egipskiej faraonowi i wszystkim jego sługom oraz całej jego ziemi,+
3 wielkie dowody, które widziały twoje oczy,+ te wielkie znaki+ i cuda.+
4 A jednak Jehowa nie dał wam serca, by poznało, i oczu, by widziały, i uszu, by słyszały — po dziś dzień.+
5 ‚Gdy czterdzieści lat prowadziłem was po pustkowiu,+ wasze szaty się na was nie zużyły i twój sandał nie zdarł się na twojej stopie.+
6 Nie jedliście chleba+ i nie piliście wina ani odurzającego napoju, abyście poznali, że ja jestem Jehowa, wasz Bóg’.
7 W końcu przyszliście na to miejsce, a Sychon, król Cheszbonu,+ i Og,+ król Baszanu, wyszli, by zmierzyć się z nami w bitwie, lecz myśmy ich pokonali.+
8 Potem wzięliśmy ich ziemię i daliśmy ją jako dziedzictwo Rubenitom i Gadytom oraz połowie plemienia Manassesytów.+
9 Zachowujcie więc słowa tego przymierza i wprowadzajcie je w czyn, żeby wam się powiodło wszystko, co będziecie czynić.+
10 „Wy wszyscy stoicie dzisiaj przed Jehową, waszym Bogiem: głowy waszych plemion, wasi starsi i wasi urzędnicy, każdy mąż izraelski,+
11 wasze maleństwa, wasze żony+ i twój osiadły przybysz,+ który jest w twoim obozie, od zbierającego dla ciebie drewno do czerpiącego dla ciebie wodę,+
12 abyś wszedł w przymierze+ Jehowy, twego Boga, i jego przysięgę, którą Jehowa, twój Bóg, dzisiaj wobec ciebie składa,+
13 żeby cię dzisiaj ustanowić swoim ludem+ i żeby mógł się okazać twoim Bogiem,+ tak jak ci obiecał i jak przysiągł twoim praojcom, Abrahamowi,+ Izaakowi+ i Jakubowi.+
14 „A nie tylko z wami zawieram to przymierze i tę przysięgę,+
15 lecz z tym, który tu dzisiaj stoi z nami przed Jehową, naszym Bogiem, i z tymi, których tu dzisiaj z nami nie ma+
16 (sami bowiem wiecie, jak mieszkaliśmy w ziemi egipskiej i jak przechodziliśmy pośród narodów, przez które wyście przechodzili.+
17 I widzieliście ich obrzydliwości oraz ich gnojowe bożki+ — drewno i kamień, srebro i złoto — które znajdowały się u nich);
18 żeby nie było wśród was mężczyzny ani kobiety, ani rodziny, ani plemienia, których serce odwracałoby się dzisiaj od Jehowy, naszego Boga, by iść i służyć bogom owych narodów;+ żeby nie było wśród was korzenia, którego owocem jest roślina trująca i piołun.+
19 „A gdy ktoś usłyszy słowa tej przysięgi+ i będzie sobie błogosławił w swym sercu, mówiąc: ‚Osiągnę pokój,+ chociaż będę chodził w uporze swego serca’,+ z zamiarem wytracenia napojonego wraz ze spragnionym,
20 Jehowa nie zechce mu przebaczyć,+ lecz wtedy gniew+ i zapalczywość+ Jehowy będą buchać jak dym przeciw temu mężowi,+ a całe przekleństwo zapisane w tej księdze+ spadnie na niego i Jehowa wymaże jego imię spod niebios.
21 Tak więc Jehowa na pewno go oddzieli+ ku nieszczęściu od wszystkich plemion Izraela, zgodnie z całym przekleństwem wynikającym z przymierza, które jest zapisane w tej księdze prawa.
22 „A przyszłe pokolenie, wasi synowie, którzy powstaną po was, jak również cudzoziemiec, który przyjdzie z dalekiego kraju, na pewno powiedzą — gdy zobaczą plagi owej krainy, a także choroby, którymi Jehowa ją dotknął,+
23 siarkę i sól,+ i spalenie,+ tak iż cała jej kraina nie będzie obsiewana ani nie będzie porastać, ani nie będzie na niej wschodzić żadna roślinność, jak w wypadku zniszczenia Sodomy i Gomory,+ Admy+ i Ceboim,+ które Jehowa zniszczył w swym gniewie i w swoim srogim zagniewaniu+ —
24 istotnie, wszystkie narody na pewno powiedzą: ‚Dlaczego Jehowa tak uczynił tej ziemi?+ Co za przyczyna żaru tego wielkiego gniewu?’
25 Potem powiedzą: ‚Dlatego, że porzucili przymierze+ Jehowy, Boga swych praojców, które zawarł z nimi, gdy ich wyprowadził z ziemi egipskiej.+
26 I oni poszli, i służyli innym bogom, i kłaniali się im, bogom, których nie znali i których on im nie przydzielił.+
27 Wtedy Jehowa zapłonął gniewem przeciw owej ziemi, sprowadzając na nią całe przekleństwo zapisane w tej księdze.+
28 Toteż Jehowa ich wykorzenił z ich ziemi w gniewie+ i złości, i wielkim oburzeniu i rzucił ich do innej ziemi, jak to jest po dziś dzień’.+
29 „Rzeczy zakryte+ należą do Jehowy, naszego Boga, lecz rzeczy objawione+ należą do nas i do naszych synów po czas niezmierzony, abyśmy wprowadzali w czyn wszystkie słowa tego prawa.+