Kapłańska 5:1-19
5 „‚Jeżeli ktoś, jakaś dusza,+ zgrzeszy przez to, że usłyszał przekleństwo w miejscu publicznym+ i był tego świadkiem lub to widział albo się o tym dowiedział, a o tym nie powiadomi,+ to odpowie za swoje przewinienie.
2 „‚Albo gdy ktoś, jakaś dusza, dotknie czegoś nieczystego, czy to padliny nieczystego dzikiego zwierzęcia, czy padliny nieczystego zwierzęcia domowego, czy padliny nieczystego rojącego się stworzenia,+ chociażby to było przed nim ukryte,+ jest nieczysty i zawinił.+
3 Albo jeśli dotknie nieczystości człowieka, jakiejkolwiek jego nieczystości,+ przez którą może się stać nieczysty, chociażby była przed nim ukryta, a potem się o tym dowiedział, to zawinił.
4 „‚Albo jeśli ktoś, jakaś dusza, przysięga, mówiąc nierozważnie+ swymi wargami, że wyrządzi zło+ lub wyświadczy dobro w czymkolwiek, co człowiek mógłby nierozważnie powiedzieć w przysiędze,+ chociaż jest to przed nim ukryte, a potem się o tym dowiedział, to zawinił w jednej z tych rzeczy.
5 „‚A jeśli zawini w jednej z tych rzeczy, to wyzna,+ w jaki sposób zgrzeszył.
6 I za swój grzech, który popełnił, przyprowadzi do Jehowy swój dar ofiarny za przewinienie,+ mianowicie samicę z trzody, owieczkę lub kózkę+ z kóz, jako dar ofiarny za grzech; a kapłan dokona za niego przebłagania za jego grzech.+
7 „‚Jeśli jednak nie stać go na owcę,+ to przyniesie do Jehowy jako swój dar ofiarny za przewinienie, za grzech, który popełnił, dwie turkawki+ lub dwa młode gołębie domowe — jednego jako dar ofiarny za grzech+ i jednego na całopalenie.
8 I przyniesie je do kapłana, który złoży najpierw jednego jako dar ofiarny za grzech i naderwie+ jego głowę z przodu szyi, ale jej nie oddzieli.
9 A niewielką ilością krwi daru ofiarnego za grzech opryska bok ołtarza, lecz resztę krwi wyciśnie u podstawy ołtarza.+ Jest to dar ofiarny za grzech.
10 Drugiego zaś przygotuje na całopalenie według ustalonego sposobu postępowania;+ a kapłan dokona za niego przebłagania+ za grzech, który popełnił, i zostanie mu przebaczony.+
11 „‚A jeśli go nie stać+ na dwie turkawki lub na dwa młode gołębie domowe, to jako swój dar ofiarny za grzech, który popełnił, przyniesie dziesiątą część efy+ wybornej mąki stanowiącej dar ofiarny za grzech. Nie ma nalewać na nią oliwy+ i nie ma na nią wkładać wonnej żywicy, jest to bowiem dar ofiarny za grzech.+
12 I przyniesie ją do kapłana, a kapłan weźmie z niej pełną garść jako przypomnienie+ i zamieni ją w dym na ołtarzu, na ofiarach ogniowych dla Jehowy.+ Jest to dar ofiarny za grzech.+
13 A kapłan dokona za niego przebłagania+ za grzech, który popełnił — za każdy z tych grzechów — i zostanie mu przebaczony; i przypadnie to w udziale kapłanowi,+ tak jak ofiara zbożowa’”.
14 I Jehowa rzekł jeszcze do Mojżesza, mówiąc:
15 „Jeśli ktoś, jakaś dusza, postąpi niewiernie przez to, że przez pomyłkę zgrzeszy przeciw świętym rzeczom Jehowy,+ to jako dar ofiarny za przewinienie+ przyprowadzi do Jehowy zdrowego barana z trzody — zgodnie z szacunkową wartością w srebrnych syklach,+ według sykla świętego miejsca — jako dar ofiarny za przewinienie.
16 I dokona zadośćuczynienia za grzech, który popełnił przeciw świętemu miejscu, i doda do tego jedną piątą,+ i da go kapłanowi, żeby kapłan mógł dokonać za niego przebłagania+ baranem stanowiącym dar ofiarny za przewinienie, i zostanie mu przebaczony.+
17 „A jeśli ktoś, jakaś dusza, zgrzeszy, czyniąc jedną ze wszystkich rzeczy, których Jehowa zakazuje czynić, chociaż o tym nie wiedział,+ to zawinił i odpowie za swe przewinienie.+
18 I jako dar ofiarny za przewinienie+ przyprowadzi do kapłana zdrowego barana z trzody, zgodnie z szacunkową wartością; a kapłan dokona za niego przebłagania+ za pomyłkę, którą nieumyślnie popełnił, chociaż sam o tym nie wiedział, i zostanie mu przebaczona.+
19 Jest to dar ofiarny za przewinienie. Naprawdę zawinił+ przeciw Jehowie”.
