2 Kronik 7:1-22
7 Gdy tylko Salomon skończył się modlić,+ spadł z niebios ogień+ i strawił całopalenie+ oraz ofiary, i chwała Jehowy+ napełniła dom.
2 A kapłani nie mogli wejść do domu Jehowy,+ ponieważ chwała Jehowy napełniła dom Jehowy.
3 I wszyscy synowie izraelscy widzieli, jak spadał ogień, a także chwałę Jehowy nad domem, i natychmiast pokłonili się+ twarzą ku ziemi, na posadzce, i padłszy na twarze,+ dziękowali Jehowie, „bo jest dobry,+ bo jego lojalna życzliwość trwa po czas niezmierzony”.+
4 Następnie król i cały lud składali ofiarę przed obliczem Jehowy.+
5 I król Salomon złożył na ofiarę dwadzieścia dwa tysiące sztuk bydła i sto dwadzieścia tysięcy owiec.+ W ten sposób król i cały lud oddali do użytku+ dom prawdziwego Boga.
6 I kapłani+ stali na swoich stanowiskach, a Lewici+ — z instrumentami do akompaniowania przy pieśni+ dla Jehowy, które wykonał król Dawid,+ by dziękować Jehowie, „bo jego lojalna życzliwość trwa po czas niezmierzony”, gdy za ich pośrednictwem Dawid zanosił wysławianie; a kapłani głośno grali przed nimi na trąbach,+ podczas gdy wszyscy Izraelici stali.
7 Potem Salomon poświęcił+ środek dziedzińca, który był przed domem Jehowy, tam bowiem złożył ofiary całopalne+ i tłuste części ofiar współuczestnictwa, bo miedziany ołtarz,+ który uczynił Salomon, nie mógł pomieścić ofiary całopalnej i ofiary zbożowej+ oraz tłustych części.+
8 I w owym czasie Salomon, a wraz z nim cały Izrael,+ bardzo wielki zbór,+ od wejścia do Chamatu+ aż po Dolinę Potoku Egipskiego,+ przez siedem dni obchodził święto.+
9 Lecz ósmego dnia uczestniczyli w uroczystym zgromadzeniu,+ gdyż przez siedem dni obchodzili uroczystość poświęcenia ołtarza i przez siedem dni — święto.
10 A w dwudziestym trzecim dniu miesiąca siódmego odprawił lud do domów, radosny+ i w dobrym nastroju serca z powodu dobroci,+ którą Jehowa wyświadczył Dawidowi i Salomonowi oraz Izraelowi, swemu ludowi.+
11 Tak więc Salomon ukończył dom Jehowy+ i dom królewski;+ i we wszystkim, co Salomonowi zrodziło się w sercu, by uczynić w związku z domem Jehowy oraz swoim domem, miał on powodzenie.
12 Potem Jehowa ukazał się+ w nocy Salomonowi i rzekł do niego: „Wysłuchałem twoją modlitwę+ i wybrałem+ sobie to miejsce na dom składania ofiar.+
13 Gdy zamknę niebiosa, żeby nie padał deszcz,+ i gdy nakażę konikom polnym objeść kraj,+ i jeśli poślę zarazę między mój lud,+
14 a mój lud,+ nad którym zostało wezwane moje imię,+ ukorzy+ się i będzie się modlił,+ i szukał mego oblicza,+ i zawróci ze swoich złych dróg,+ wówczas ja wysłucham z niebios+ i przebaczę ich grzech,+ i uzdrowię ich kraj.+
15 Teraz moje oczy+ będą otwarte, a moje uszy+ będą zwracać uwagę na modlitwę w tym miejscu.
16 Teraz też wybieram+ i uświęcam ten dom, aby moje imię+ było tam po czas niezmierzony,+ a moje oczy i moje serce na pewno zawsze tu będą.+
17 „A jeśli ty będziesz chodził przede mną, tak jak chodził Dawid,+ twój ojciec, postępując zgodnie ze wszystkim, co ci nakazałem,+ i będziesz przestrzegał moich przepisów+ oraz mych sądowniczych rozstrzygnięć,+
18 to ja utwierdzę tron twego królowania,+ tak jak zawarłem przymierze z Dawidem, twoim ojcem,+ mówiąc: ‚Nie zostanie odcięty żaden z pochodzących od ciebie mężczyzn, którzy mają władać Izraelem’.+
19 Ale jeśli się odwrócicie+ i porzucicie moje ustawy+ oraz moje przykazania,+ które wam przedłożyłem, i pójdziecie, i będziecie służyć innym bogom+ oraz się im kłaniać,+
20 to ja wykorzenię ich z mojej ziemi, którą im dałem;+ a ten dom, który uświęciłem+ dla swego imienia, odrzucę sprzed mego oblicza+ i uczynię z niego przysłowie+ oraz urągowisko wśród wszystkich ludów.+
21 A co się tyczy tego domu, zamienionego w rumowisko,+ każdy, kto będzie obok niego przechodził, popatrzy zdumiony+ i powie: ‚Za co Jehowa tak uczynił tej ziemi i temu domowi?’+
22 Wtedy powiedzą: ‚Za to, że opuścili Jehowę,+ Boga swych praojców, który ich wyprowadził z ziemi egipskiej,+ a uchwycili się innych bogów+ i się im kłaniali, i im służyli.+ Właśnie dlatego sprowadził na nich całe to nieszczęście’”.+
