1 Kronik 16:1-43
16 Wnieśli więc Arkę prawdziwego Boga+ i umieścili ją wewnątrz namiotu, który dla niej rozbił Dawid;+ i przed obliczem prawdziwego Boga zaczęli składać całopalenia oraz ofiary współuczestnictwa.+
2 Kiedy Dawid zakończył składanie całopalenia+ i ofiar współuczestnictwa,+ pobłogosławił+ lud w imię Jehowy.+
3 Ponadto rozdał+ wszystkim Izraelitom — zarówno mężczyźnie, jak i kobiecie — każdemu po okrągłym bochenku chleba i po placku daktylowym, i po placku rodzynkowym.
4 Następnie postawił przed Arką Jehowy niektórych Lewitów+ jako usługujących,+ żeby przywoływali na pamięć+ oraz dziękowali+ i wysławiali+ Jehowę, Boga Izraela:
5 Asafa+ jako przełożonego, a drugiego po nim — Zachariasza, jak również Jejela i Szemiramota, i Jechiela, i Mattitiasza, i Eliaba, i Benajasza, i Obed-Edoma, i Jejela,+ z instrumentami strunowymi i harfami,+ Asafa+ zaś z głośno grającymi czynelami,+
6 oraz kapłanów Benajasza i Jachazjela — by zawsze byli z trąbami+ przed Arką Przymierza prawdziwego Boga.
7 W owym dniu Dawid po raz pierwszy przyczynił+ się do dziękowania+ Jehowie poprzez Asafa+ i jego braci:
8 „Dzięki składajcie Jehowie;+ wzywajcie jego imienia,+oznajmiajcie wśród ludów jego dzieła!+
9 Śpiewajcie+ mu, grajcie mu,+interesujcie się wszystkimi jego zdumiewającymi czynami.+
10 Szczyćcie się jego świętym+ imieniem,+niech się raduje serce szukających Jehowy.+
11 Poszukujcie Jehowy i jego siły,+bezustannie szukajcie jego oblicza.+
12 Wspominajcie jego zdumiewające czyny, których dokonał,+jego cuda oraz sądownicze rozstrzygnięcia jego ust,+
13 wy, potomstwo Izraela, sługi jego,+wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy.+
14 On — Jehowa, nasz Bóg;+ jego sądownicze rozstrzygnięcia są na całej ziemi.+
15 Pamiętajcie o jego przymierzu aż po czas niezmierzony,+o słowie, które nakazał, na tysiąc pokoleń;+
16 przymierze to zawarł z Abrahamem,+a przysięgę dał Izaakowi.+
17 I przysięgę tę uczynił przepisem dla Jakuba,+przymierzem po czas niezmierzony — dla Izraela,+
18 mówiąc: ‚Tobie dam ziemię Kanaan+jako wyznaczony dział waszego dziedzictwa’.+
19 Wydarzyło się to wtedy, gdy byliście nieliczni,+tak, bardzo nieliczni, i jako osiadli w niej przybysze.+
20 I wędrowali od narodu do narodu+i od jednego królestwa do drugiego ludu.+
21 Nikomu nie pozwolił ich oszukać,+lecz ze względu na nich upominał królów,+
22 mówiąc: ‚Nie tykajcie moich pomazańców,a prorokom moim nie czyńcie nic złego’.+
23 Śpiewajcie Jehowie, wszyscy ludzie na ziemi!+Dzień po dniu obwieszczajcie wybawienie, które on daje!+
24 Opowiadajcie wśród narodów jego chwałę,wśród wszystkich ludów jego zdumiewające czyny.
25 Albowiem Jehowa jest wielki i nader godzien wysławiania+i jego należy się lękać bardziej niż wszystkich innych bogów.+
26 Bo wszyscy bogowie ludów to bogowie nic niewarci.+Jehowa zaś uczynił niebiosa.+
27 Przed nim dostojeństwo i wspaniałość,+w jego miejscu — siła i radość.+
28 Przypisujcie Jehowie, rodziny ludów,przypisujcie Jehowie chwałę i siłę.+
29 Przypisujcie Jehowie chwałę jego imienia,+nieście dar i wejdźcie przed jego oblicze.+Pokłońcie się Jehowie w świętej ozdobie.+
30 Miejcie z jego powodu dotkliwe boleści, wszyscy ludzie na ziemi!A żyzna kraina jest utwierdzona:nigdy nią nic nie zachwieje.+
31 Niech się weselą niebiosa i niech się raduje ziemia,+i niech mówią wśród narodów: ‚Jehowa został królem!’+
32 Niech zagrzmi morze oraz to, co je napełnia,+niech się wielce raduje pole i wszystko, co na nim jest.+
33 Niech zarazem drzewa leśne zakrzykną radośnie z powodu Jehowy,+bo przyszedł sądzić ziemię.+
34 Dzięki składajcie Jehowie, bo jest dobry,+bo jego lojalna życzliwość trwa po czas niezmierzony.+
35 I mówcie: ‚Wybaw nas, Boże naszego wybawienia,+i zbierz nas, i uwolnij nas od narodów,+abyśmy dzięki składali twojemu świętemu imieniu,+ abyśmy mówili radośnie, wysławiając ciebie.+
36 Błogosławiony niech będzie Jehowa, Bóg Izraela, od czasu niezmierzonego po czas niezmierzony’”.+
A cały lud mówił: „Amen!” i wysławiał Jehowę.+
37 Następnie tam, przed Arką Przymierza Jehowy, zostawił Asafa+ i jego braci, by stale pełnili służbę+ przed Arką, zgodnie z codziennymi wymaganiami;+
38 a także Obed-Edoma i jego braci — sześćdziesięciu ośmiu, oraz Obed-Edoma, syna Jedutuna, i Chosę — jako odźwiernych;
39 i kapłana Cadoka+ oraz jego braci, kapłanów, przed przybytkiem Jehowy na wyżynie leżącej w Gibeonie,+
40 by ustawicznie, rano i wieczorem, składali Jehowie całopalenia na ołtarzu całopalnym i by czynili wszystko, co jest napisane w prawie, które Jehowa nakazał Izraelowi;+
41 a z nimi Hemana+ i Jedutuna, i resztę wybranych mężów, których wyznaczono+ imiennie, by dziękowali Jehowie,+ gdyż „jego lojalna życzliwość trwa po czas niezmierzony”;+
42 z nimi też Hemana+ i Jedutuna,+ by rozbrzmiewały trąby+ i czynele oraz instrumenty do akompaniowania przy pieśni dla prawdziwego Boga; a synów+ Jedutuna — przy bramie.
43 I rozszedł się cały lud, każdy do swego domu.+ A Dawid wrócił, by pobłogosławić swój dom.
