De Bibel wiest gaunz kloa, daut Jehowa de Tookunft verutsajen kaun (Jes. 45:21). Daut rät nich von jieda Eenselheit, woo un wanea hee daut deit ooda woo väl hee sikj wält veruttoweeten. Soo, wie kjennen nich waut neiwet sajen äwa dise Sach. Oba hia jeft daut eenjet, waut wie weeten.

Jehowa kaun aules doonen, waut hee well, oba eenjemol wält hee sikj uk, waut nich to doonen. Met siene Weisheit, waut kjeen Enj haft, kaun hee aules verutsajen, waut hee well (Reem. 11:33). Wäajen hee sikj volkomen beharschen kaun, kaun hee sikj uk entscheiden, waut nich to weeten, waut noch passieren woat (see uk Jesaja 42:14).

Jehowa kaun daut soo moaken, daut sien Wellen jedonen woat. Waut haft dit doamet to doonen, daut hee de Tookunft verutsajen kaun? Jesaja 46:10 (NW) sajcht: “Ekj saj von Aunfank aun, woo daut utkomen woat, un lang trigj hab ekj aul Sachen verutjesajcht, waut noch nich sent jedonen worden. Ekj saj: ‘Miene Entscheidunk woat onen Twiewel utjefieet, un ekj woa doonen, wautemma ekj well.’”

Eene Uasoak, wuarom Jehowa daut verutsajen kaun, waut noch komen woat es, daut hee de Macht haft, daut soo to moaken. Wan wie eenen Film kjikjen, doo wie eenjemol daut latste Poat kjikjen toom seenen, woo daut opp Enj utkomen woat. Oba Jehowa haft daut nich needich, daut soo to doonen. Hee mott nich utfinjen, waut noch passieren woat. Enne Städ daut woat Jehowa sikj eenich, daut jewesse Sachen to eene bestemde Tiet passieren woaren un dan sitt hee doano, daut et soo romkjemt, wan de Tiet ieescht doa es (2. Mo. 9:5-6; Mat. 24:36; Apj. 17:31).

Doawäajen sajcht de Bibel, wan dee von eenje Sachen rät, waut noch passieren woaren, daut Jehowa dee “reed jemoakt” haft ooda sikj daut “väajenomen” haft (2. Kjen. 19:25; Jes. 46:11, NW). Dise Wieed sent de Äwasatunk von een hebräischet Wuat, waut sikj met een aundret Wuat likjent, waut Toppstrikja bediet (Jer. 18:4). Krakjt soo aus een utjelieeda Toppstrikja de Leem soo formen kaun, daut et een schmocka Topp jeft, krakjt soo kaun Jehowa Sachen soo handreien, daut sien Wellen jedonen woat (Efs. 1:11).

Jehowa lat jiedrem eenen selfst entscheiden. Hee deit nich em verut entscheiden, waut en jieda Mensch sien Läwen passieren saul. Hee brinjt uk nich goode Menschen bat doa, daut dee waut doonen, wuaderch dee daut eewje Läwen vespälen. Hee lat aulem äaren ieejnen Wajch gonen, oba hee deit uk aulem tooroden, daut dee sikj sellen dän rajchten Wajch wälen.

See wie mol twee Biespels. Daut ieeschte es von de Menschen en Ninive. Jehowa säd verut, daut de Staut wudd venicht woaren, wäajen de Menschen doa soo schlajcht wieren. Oba wäajen dee een Leetsennen hauden, wia Jehowa “daut leet, waut hee jedreift haud, un hee veschoond an” (Jona 3:1-10). Jehowa endad siene Meenunk äwa daut, waut hee verutjesajcht haud, wiels de Niniviten äaren frieen Wellen brukten toom no siene Woarnunk horchen un een Leetsennen hauden.

Daut tweede Biespel es de Profezeiunk von Kierus, waut de Juden von de Jefangenschoft friemoaken wudd un dee sajen wudd, daut dee Jehowa sienen Tempel wada oppbuen sullen (Jes. 44:26 – 45:4). De Kjennich Kierus erfeld dise Profezeiunk (Esra 1:1-4). Oba hee deend nich mol dän woaren Gott. Jehowa brukt Kierus toom dise Profezeiunk erfellen, oba hee leet Kierus selfst entscheiden, wäm hee deenen wull (Spr. 21:1).

Dit sent secha nich aule Sachen, waut doa met en sent, wan Jehowa waut verutsajcht. Dauts dietlich, daut wie nich aules vestonen kjennen, waut Jehowa denkjt un waut hee deit (Jes. 55:8-9). Oba waut wie äwa Jehowa weeten, deit onsen Gloowen stoakjen, daut hee emma daut deit, waut rajcht es. Biejlikj soo es daut uk, wan hee waut verutsajcht, waut noch komen woat.