JEWEENLICH well jieda eena Freid haben. Oba nu en de latste Tiet go wie aula “schwoare Tieden” derch (2. Tim. 3:1). Eenje velieren de Freid, wäajen dee ojjerajcht behaundelt woaren, krank sent, de Oabeit velieren, äwa wäm truaren ooda aundre Sorjen haben. Mau rajcht Gott siene Deena kjennen mootloos woaren un äare Freid velieren. Wan daut bie die soo es, woo kaust du de Freid wada trigjkjrieen?

Toom daut beauntwuaten mott wie ieescht mol seenen, waut woare Freid es un woo aundre en schwoare Tieden äare Freid behoolen haben. Soo woa wie lieren, woo wie onse Freid bewoaren kjennen un woo dee noch kaun jrata woaren.

Freid haben es nich dautselwje aus oppjebrocht ooda schaftich sennen. Wan biejlikj een Supa goot en de Buddel nenjekjikjt haft, dan es dee sea oppjebrocht. Oba wan dee ieescht utnichtat, dan lacht dee nich mea. Dee woat en, daut siene Trubbels un Sorjen nich wajch sent. Sien schaftjet hilt nich lang väa; daut wia nich woare Freid (Spr. 14:13).

De woare Freid es eene Ieejenschoft deep en ons Hoat. Daut es “daut Jefeel, waut eena haft, wan eena waut goodet kjricht ooda em Verhop haft”. Wäa Freid haft, es tofräd ooda froo, endoont woo de Omstend sent (1. Tess. 1:6). Een Mensch, waut derch schwoaret jeit, kaun doawäajen noch ennalich Freid haben. De Apostel biejlikj kjrieejen vepitscht, wäajen see von Jesus räden. Oba “dan veleeten de Apostel dän Rot, un freiden sikj, daut see wieren wieet jeacht worden, fa Jesus sienen Nomen Schaund to lieden” (Apj. 5:41). Secha freiden dee sikj nich doaräwa, daut see vepitscht kjrieejen. Oba dee hauden woare Freid, wäajen see Gott tru jebläwen wieren.

Wie sent nich jebuaren met soone Freid un wie kjrieen dee uk nich von veselfst. Wuarom nich? Wäajen woare Freid jehieet to dän Jeist siene Frucht. Gott sien Jeist halpt ons, daut wie kjennen “vom Grunt opp . . . niee Menschen woaren”, un doa es uk de Freid met en (Efs. 4:23-24; Gal. 5:22). Un wan wie Freid haben, dan kjenn wie bäta met onse Trubbels foadich woaren.

Jehova wull, daut hia oppe Ieed goodet jedonen wort un nich daut schlajchte, waut eena vondoag dän Dach soo foaken sitt. Oba Jehova velist doawäajen nich de Freid, wan de Menschen uk schlajchtet doonen. De Schreft sajcht: “Von Macht un Freid es siene Woninj voll” (1. Chr. 16:27). Un daut goode, waut siene Deena doonen, moakt “[Jehova] daut Hoat froo” (Spr. 27:11).

Krakjt soo aus Jehova kjenn wie onse Freid bewoaren, wan doa uk nich aules soo utkjemt, aus wie ons daut wenschen. Enne Städ daut wie ons äwamotich Sorjen moaken, well wie äwa daut goode nodenkjen, waut wie  nu haben, un jeduldich opp de scheene Tiet wachten, waut doa komen woat. *

Wie finjen en de Schreft uk väl Biespels von Menschen, waut äare Freid nich veluaren, wan dee uk Schwierichkjeiten hauden. Abraham hilt siene Freid, wan hee uk en Läwesjefoa wia un Trubbels haud wäajen aundre Menschen (1. Mo. 12:10-20; 14:8-16; 16:4-5; 20:1-18; 21:8-9). Woo kunn hee daut? Hee docht äwa de Hopninj no, mol en de niee Welt unja dän Messias siene Harschoft to läwen (1. Mo. 22:15-18; Heb. 11:10). Jesus säd: “Jun Voda Abraham freid sikj doatoo, daut hee mienen Dach seenen sull” (Joh. 8:56). Wie kjennen Abraham nodoonen, wan wie äwa daut goode nodenkjen, wuatoo wie ons freien kjennen (Reem. 8:21).

Soo aus Abraham dochten uk de Apostel Paulus un sien Frint Silas äwa Gott siene Vespräakjungen no. Dee hauden eenen stoakjen Gloowen un hilden äare Freid, wan see uk derch schwoaret jinjen. Waut deeden dee biejlikj, aus se an sea vekjielden un em Jefenkjnis stopten? “Medden en de Nacht bäden Paulus un Silas, un sungen Leeda Gott to lowen” (Apj. 16:23-25). Dee worden von äare Hopninj jestoakjt. Oba dee hauden uk noch Freid, wiels dee om Christus sient haulwen lieden musten. Wie kjennen Paulus un Silas nodoonen, wan wie doaraun denkjen, woo väl goodet daut brinjt, wan wie Gott tru deenen (Filip. 1:12-14).

Vondoag dän Dach jeft daut uk een deel Breeda un Sestren, waut en schwoare Tieden äare Freid nich veloaren haben. Biejlikj wia en Nowamba 2013 opp de Filippinen de groota Uarkaun Haiyan un brocht de Hiesa von äwa 1 000 Famieljes von Jehova siene Zeijen tonicht. George sien Hus en de Staut Tacloban wia uk gaunz kaputt. Hee säd: “De Breeda haben Freid, wan doa uk soon schlemmet passieet es. Soone Freid kaun eena meist nich beschriewen.” Wan wie dankboa sent un doaräwa nodenkjen, waut Jehova fa ons jedonen haft, dan woa wie uk en sea schwoare Tieden onse Freid nich velieren. Woo halpt Jehova ons noch, woare Freid to haben?

Jeft daut noch eene jratre Freid, aus Frint met Gott to sennen? Denkj mol han: Wie kjanen dän Aulahechsten äwa Himmel un Ieed. Hee es ons Voda, ons Gott un ons Frint (Psa. 71:17-18).

Ons es daut uk väl wieet, daut Jehova ons daut Läwen jejäft haft un daut wie ons doaraun erjazen kjennen (Liera 3:12-13). Hee haft ons no sikj jetrocken un doawäajen weet wie, waut hee met ons em Senn haft un woo wie läwen sellen (Kol. 1:9-10). Oba de mieeschte Menschen weeten nich, to waut see läwen. Paulus muak disen Unjascheet dietlich, aus hee schreef: “‘Waut kjeen Uag jeseenen haft un kjeen Ua jehieet haft un wuaraun kjeen Mensch jedocht haft, haft Gott reed jemoakt fa dee, dee am goot sent.’ Ons haft Gott daut weeten loten derch sienen Jeist” (1. Kor. 2:9-10). Sent wie nich schaftich, daut wie weeten, waut Jehova sien Wellen un sien Väanämen es?

Un Jehova haft noch väl mea fa siene Deena jedonen. Sent wie nich froo, daut onse Sinden kjennen vejäft woaren? (1. Joh. 2:12). Derch Gott siene Jnod hab wie de Hopninj, en de niee Welt to läwen, waut gaunz dicht bie es (Reem. 12:12). Un Jehova jeft ons nu aul väl Frind, met dee wie am toop deenen kjennen (Psa. 133:1). De Schreft sajcht uk, daut Jehova ons fa dän Soton un siene beese Jeista beschizt (Psa. 91:11). Wan wie äwa aul dise Säajnungen nodenkjen, waut Gott ons jeft, dan woat onse Freid emma jrata woaren (Filip. 4:4).

Kaun een Christ, waut aul Freid haft, noch mea Freid haben? Jesus säd: “Dit ha ekj  junt jesajcht daut miene Freid mucht enn ju senne, en daut june Freid mucht foll senne” (Joh. 15:11, Reimerbibel). Daut wiest, daut onse Freid noch emma jrata woaren kaun. Wie kjennen onse Freid met een Fia vejlikjen. Wan daut Fia dolla brennen saul, dan mott wie mea Holt aunlajen. Wan wie mea Freid haben wellen, dan mott wie Gott emma wada no sienen heiljen Jeist froagen, wiels de heilja Jeist halpt ons, Freid to haben. Un wie motten uk pinkjlich äwa Gott sien Wuat nodenkjen, waut derch dän heiljen Jeist oppjeschräwen es (Psa. 1:1-2; Luk. 11:13).

Onse Freid woat uk toonämen, wan wie met soont drock sent, waut Jehova jefelt (Psa. 35:27; 112:1). Wuarom? Wiels wie sent doatoo jemoakt, “Ieaforcht fa Gott [to haben]” un “siene Jesazen [to hoolen]; daut es aules waut von Menschen velangt es” (Liera 12:13). Daut meent, wie sent jemoakt toom Gott sienen Wellen doonen. Doawäajen hab wie de jratste Freid, waut et jeft, wan wie Jehova deenen. *

Wan onse Freid toonemt, dan woat ons daut en väl Stekjen toom gooden sennen. Biejlikj woat ons himlischa Voda noch eenen jratren Jefaulen aun ons haben, wan wie am mau rajcht en schwoare Tieden met Freid deenen (5. Mo. 16:15; 1. Tess. 5:16-18). Un wan wie woare Freid haben, dan woa wie nich no daut tietelje hinjaraun sennen. Enne Städ daut woa wie ons dolla aunstrenjen, noch mea fa Gott sien Kjennichrikj to doonen (Mat. 13:44). Wan wie dan enwoaren, woo väl goodet daut brinjt, dan woat onse Freid noch jrata woaren, wie woaren tofrädna sennen met ons selfst un wie woaren uk aundre schaftja moaken (Apj. 20:35; Filip. 1:3-5).

“Wan wie nu schaftich un tofräd met ons Läwen sent, dan woa wie woomäajlich lota jesunda sennen.” Daut es, waut een Forscha bie de Uniwersität von Nebraska en de Stäts schreef, nodäm daut hee een deel Tests äwa de Jesuntheit studieet haud. Dit paust krakjt met de Schreft toop. Dee sajcht: “Een frooet Hoat deit krakjt soo väl goot aus Medizien” (Spr. 17:22). Wan onse Freid jrata woat, dan kaun daut halpen, daut wie eene bätre Jesuntheit haben.

Wie läwen en schwoare Tieden, oba derch dän heiljen Jeist kjenn wie doawäajen woare Freid haben. Dän heiljen Jeist kjrie wie, wan wie bäden, Jehova sien Wuat studieren un doaräwa nodenkjen. Wie kjennen uk jratre Freid haben, wan wie doaraun denkjen, waut fa goodet wie nu aul haben, wan wie aundre äaren Gloowen nodoonen un wan wie ons aunstrenjen, Gott sienen Wellen to doonen. Derch aul dit kjenn wie ons uk soo feelen, aus Psalm 64:11 sajcht. Doa steit: “De jerajchte woaren sikj em HARN freien, un sikj opp am veloten.”