LEET 60
Daut jeit om Läwen ooda Doot
(Hesekiel 3:17-19)
-
1. En dit Joa von dän Harn
siene Gonst moak wie bekaunt,
daut de Dach, wua Gott Rach eeft
un stroft, es meist bat naun.
(KUA)
Daut jeit om Läwen ooda Doot,
nich bloos fa dee, uk fa ons.
Soo moak wie wiet un breet bekaunt:
“Wäa Gott jehorcht, dän wiest hee Gonst.
Kjieet doch om!”
-
2. Dise Norecht von Gott
well wie aule Menschen brinj’.
Un wie halpen dee wellich,
uk Fräd met Gott to finj’.
(KUA)
Daut jeit om Läwen ooda Doot,
nich bloos fa dee, uk fa ons.
Soo moak wie wiet un breet bekaunt:
“Wäa Gott jehorcht, dän wiest hee Gonst.
Kjieet doch om!”
(BRIGJ)
Daut’s drinjent un soo wichtich,
de Menschen Gott sien Wuat to lier’n.
De Woarheit jäw wie wieda
aun aule, waut doa wellen hier’n.
(KUA)
Daut jeit om Läwen ooda Doot,
nich bloos fa dee, uk fa ons.
Soo moak wie wiet un breet bekaunt:
“Wäa Gott jehorcht, dän wiest hee Gonst.
Kjieet doch om!”
(See uk 2. Chr. 36:15; Jes. 61:2; Hes. 33:6; 2. Tess. 1:8.)
