TIEEN Doag nodäm daut Jesus nom Himmel jefoaren wia, hauden sikj ojjefäa 120 von Jesus siene Jinja en Jerusalem en een Hus vesaumelt. Daut wia aune 33, jroz aus daut judische Pinjstfast wia. Met eemol wia doa em Hus een Jeruzh, soo aus een stoakja Wint, un de Jinja fungen aun, opp aundre Sproaken to räden. Daut wia een Wunda! Waut wia doa passieet? Gott haud de Jinja sienen heiljen Jeist jejäft.

Doa buten wieren väl Menschen, waut von aulawäajen to daut Fast jekomen wieren. Dee tieeden sikj sea, aus dee hieeden, daut Jesus siene Jinja äare Sproaken räden kunnen. Petrus erkjläad daut dan un säd, daut de Profeet Joel verutjesajcht haud, Gott wudd sienen Jeist jäwen un doaderch wudden Menschen butajeweenelje Gowen haben (Joel 3:1-2). Daut Gott de Jinja sienen heiljen Jeist jeef, wees kloa, daut et eene besondre Veendrunk jejäft haud. Gott wees doaderch, daut hee nich mea met daut Volkj Israel wia, oba daut hee von doa aun met de nie oppjestalde Christenvesaumlunk wia. Wäa doa Gott deenen wull, must nu Christus sien Nofolja woaren.

Entweschen jeef daut emma mea Wadastaunt. De Apostel worden von äare Jäajna em Jefenkjnis jestopt. Oba de Nacht muak Jehova sien Enjel de Jefenkjnisdäaren op un säd, see sullen wiedaprädjen. De Apostel deeden daut. Aus daut ieescht zemorjes wia, jinjen dee nom Tempel un fungen aun, von de goode Bootschoft von Jesus to vetalen. Dee äare Jäajna worden flaument doll un befoolen, see sullen fuaz opphieren met prädjen. Oba de Apostel säden onen Forcht: “Wie motten Gott mea jehorchen aus Menschen” (Aposteljeschicht 5:28-29).

De Vefoljunk wort emma schlemma. Jewesse Juden beschuljden dän Jinja Stefanus. Dee behaupten, dee haud jäajen Gott jelastat un steenijden dän. Saul, een junga Maun von Tarsus, wia doa uk un stunt de Mana bie. Dee jinkj dan no Damaskus, om dort aule fausttonämen, waut Christus nofoljen deeden. Hinjawäajes met eemol bedacht am een kloaret Licht un eene Stemm säd: “Saul, Saul, wuarom vefolchst du mie?” Saul wort fuaz blint von daut Licht un fruach: “Wäa best du?” Un de Stemm säd: “Ekj sie Jesus” (Aposteljeschicht 9:3-5).

Dree Doag lota schekjt Jesus dän Jinja Hananias no Saul, om dän to heelen, daut dee wada seenen kunn. Saul wort dan jedeept un wort een sea flietja Christ. Hee deed aulawäajen forchtloos von Jesus prädjen un wort lota aus de Apostel Paulus bekaunt.

Jesus siene Jinja deeden de goode Bootschoft von Gott sien Kjennichrikj ieeschtlich bloos mank de Juden un de Samarita prädjen. Oba dan kjeem doa een Enjel no Kornelius, eenen gottesferchtjen reemischen Kommandaunt. De Enjel säd, hee sull schekjen dän Apostel Petrus sajen. Petrus, toop met waut aundre, kjeemen dan un deeden Kornelius un aule, waut en dän sien Hus wonden, prädjen. Wäarent Petrus räd, kjeem de heilja Jeist opp aul dise Nichjuden. Petrus säd, dee sullen aula en Jesus sienen Nomen jedeept woaren. Von doa aun hauden Menschen von aule Velkja de Jeläajenheit, daut eewje Läwen to haben. De goode Bootschoft wudd aulsoo wiet un breet jeprädicht woaren.

Stett sikj opp Aposteljeschicht 1:1 bat 11:21.