Bie eene Tempelpuat saut jieda Dach een Maun, waut nich gonen kunn, un prachad. Eenen Nomeddach sach dee Petrus un Johanes em Tempel nengonen. Hee säd to dee: “Kjenn jie mie waut jäwen?” Petrus säd: “Ekj hab waut bätret fa die aus Jelt. En Jesus sienen Nomen sto opp un go!” Dan holp Petrus dän Maun opp, un dee funk aun to gonen! De Menschen wieren sea schaftich äwa dit Wunda un väle kjeemen toom Gloowen.

Oba de Priestasch un de Farisäa wieren doll. Dee neemen sikj de Apostel, brochten dee verem Jerecht un wullen weeten: “Wäa jeef junt de Krauft, daut jie dän Maun heelen kunnen?” Petrus säd: “Wie kjrieejen de Krauft von Jesus Christus, dän jie dootmuaken.” De Gloowesleidasch brelden: “Rät nich mea von Jesus!” Oba de Apostel säden: “Wie motten von dän räden. Wie woaren nich opphieren.”

Aus dee Petrus un Johanes gonen leeten, jinjen dee fuaz no de aundre Jinja un vetalden dee daut, waut aunjegonen wia. Dee bäden toop to Jehova un säden: “Halp ons toom Jefaulen, daut wie brow kjennen dien Woakj doonen.” Jehova jeef dee sienen heiljen Jeist un dee deeden bloos wiedaprädjen un aundre heelen. Emma mea Menschen kjeemen toom Gloowen. De Saduzäa worden aufjenstich un leeten de Apostel enstoppen. Oba de Nacht schekjt Jehova sienen Enjel un dee muak de Jefenkjnisdäaren op un säd to de Apostel: “Got trigj nom Tempel un lieet de Menschen doa.”

Fuaz zemorjes wort dän Huagen Rot, daut Jerecht von de Gloowesleidasch, jesajcht: “Daut Jefenkjnis es noch toojeschloten, oba de Mana, waut jie enstopten, sent doa nich mea! Dee sent em Tempel un lieren de Menschen!” De Apostel worden wada faustjenomen un no  dän Huagen Rot jebrocht. De Huaga Priesta säd: “Wie hauden je junt daut aufjesajcht, von Jesus to räden!” Oba Petrus säd: “Wie motten Gott mea jehorchen aus Menschen.”

De Gloowesleidasch wieren soo doll, daut dee de Apostel wullen dootmoaken. Oba dan stunt Gamaliel, een Farisäa, opp un säd: “Paust opp! Veleicht es Gott met dise Mana. Well jie werkjlich jäajen Gott gonen?” Dee horchten no dän sienen Rot. Aus see de Apostel ieescht veheift hauden, säden see dee daut noch eemol auf to prädjen un leeten dee gonen. Oba de Apostel hieeden nich opp. Dee deeden wieda brow de goode Norecht prädjen – em Tempel un uk von Hus to Hus.