Go wie mol een poa Joa trigj. En de Staut Susa en Persien läwd een Israelit, waut Nehemia heet un dän Kjennich Artahsasta sien Deena wia. Nehemia sien Brooda kjeem von Juda met eene schlajchte Norecht: “De Menschen, waut trigj no Jerusalem trocken, haben nich Schutz. De Stautsmia un de Puaten, waut de Babelonia tonicht jebrocht haben, haben se kjeenmol fresch oppjebut.” Nehemia wia sea besorcht. Hee wull no Jerusalem gonen un halpen. Hee bäd, daut de Kjennich am wudd Frieheit jäwen.

Eenen Dach sach de Kjennich, daut Nehemia truarich wia. Hee säd: “Soo hab ekj die noch kjeenmol jeseenen. Waut es die?” Nehemia säd: “Saul ekj nich truarich kjikjen, wan miene Staut Jerusalem vekjeiwelt es?” De Kjennich fruach: “Waut kaun ekj fa die doonen?” Nehemia bäd fuaz opp stelles un säd dan: “Lot mie doch no Jerusalem gonen un de Mia wada oppbuen.” De Kjennich Artahsasta jeef Nehemia de Frieheit un sach doano, daut dee opp de lange Reis secha wia. Hee stald Nehemia äwa Juda aun un jeef dän uk Holt met fa de Stautspuaten.

Aus Nehemia bat Jerusalem wia, unjasocht hee de Stautsmia. Dan vesaumeld hee de Priestasch un de Aunjestalde un säd: “Daut es bloos sea schlemm. Wie motten aune Oabeit naun.” De Menschen wieren doamet envestonen un fungen aun de Mia wada opptobuen.

Eenje von de Israeliten äare Fiend vespotten dee un säden: “De Mia, waut jie doa buen, wudd een Foss noch kjennen omschmieten.” Oba de Israeliten wia daut krakjt endoont, dee buden bloos wieda. De Mia wort emma hecha un stoakja.

Dan wullen de Fiend Jerusalem von opp veschiedne Städen plietsch aunkomen. Aus de Juden daut hieeden, wort dee angst. Oba Nehemia säd: “Habt nich Angst. Jehova es met ons.” Hee stald Woaka aun, daut see en Fräd schaufen kunnen, un de Fiend kunnen an nuscht doonen.

 Daut dieed mau 52 Doag, de Mia un de Puaten wada opptobuen. Aus see verecht hauden, muaken see een Fast un Nehemia kroagd aule Leviten no Jerusalem. Hee deeld dee en twee Gruppen en toom sinjen. Bie de Kjwalpuat klautaden dee to de Trapen oppe Mia nopp un jinjen romme Staut – eene Grupp to eene Sied un de aundre to de aundre Sied. Dee spälden Trompeeten, Zimbeln un Hoapen un sungen fa Jehova. Esra jinkj met eene Grupp toop un Nehemia met de aundre, bat see sikj bie dän Tempel tooptroffen. Daut gaunze Volkj – Mana, Frues un Kjinja – brochten Jehova Opfa un fieeden daut Fast. Dee äare schaftje Stemmen wieren von wiet auf to hieren.