Aun Titus 3:1-15

  • Oppe rajchte Wajch unjadon sennen (1-3)

  • Reed sennen fa goode Woakjen (4-8)

  • Wies onkluaket Jestried un faulsche Lieren auf (9-11)

  • Waut hee noch aun Ti̱tus bestalt un Aufscheetswieed (12-15)

3  Halp de Breeda wieda denkjen, unjadon to sennen un de Rejierungen un Machten to jehorchen un reed to sennen fa jieda goodet Woakj. 2  Dee sellen äwa kjeenem schlajcht räden; nich opp strieden hoolen; nich bloos opp äaren Stekj stonen bliewen* un dee sellen wiesen, daut see äwa aulem eene ruje Enstalunk* haben. 3  Wiels wie wieren uk mol onkluak; ojjehuarsom; leeten ons veleiden; wie wieren veskloft aun veschiedne Wenschen un Scheengonen; wie fieeden een Läwen, waut voll Schlajchtet un Aufgonst wia; deeden äakjelje Sachen un hausten ons unjarenaunda. 4  Oba aus daut openboa wort, woo leeftolich Gott es un woo väl Leew Gott, ons Rada, fa de Menschheit haft, 5  rad hee ons (nich wäajen wie irjentwaut Rajchtet deeden, oba wäajen sien Metleet). Dit deed hee doaderch, daut hee ons rein wosch*, waut ons toom Läwen brocht, un derch dän heiljen Jeist muak hee ons nie. 6  Derch Jesus Christus, onsen Rada, goot hee disen Jeist rikjlich* opp ons, 7  soo daut wie kjennen Oawen sennen met de Hopninj opp eewjet Läwen, nodäm daut wie sent fa jerajcht jetalt worden derch sien grootet Metleet*. 8  Opp dise Wieed es to veloten. Ekj well, daut du dise Sachen wieda wichtich moakst, soo daut dee, waut toom Gloowen aun Gott jekomen sent, doano seenen, daut see wieda goode Woakjen doonen. Dits waut Goodet un es nizlich fa de Menschen. 9  Oba hab nuscht met onkluaket Jestried un Striedarie äwa Aufstaumungs-Lienjes un Jejacht äwa daut Jesaz to doonen, wiels dauts nutzloos un brinjt nuscht Goodet. 10  Un een Mensch, dee eene faulsche Lia* vebreet, dän saust du aufwiesen, wan du dän ieescht twee Mol Rot jejäft* hast. 11  Du weetst je, daut soon Mensch vom rajchten Wajch aufjekomen es un sindicht un sikj selfst veuadeelt. 12  Wan ekj A̱rtemas ooda Tiechikus no die schekj, dan doo aules, waut du kaust, om no mie to komen en Niko̱polis, wiels ekj hab entschieden, doa äwa de Winta to bliewen. 13  See doano, daut Ze̱nas, waut daut Jesaz fein kjant, un Apo̱llos aules jejäft woat, daut dee daut opp äare Reis aun nuscht fälen woat. 14  Un dan uk noch sellen onse Gloowesbreeda lieren, wieda Goodet to doonen, soo daut dee fuaz halpen kjennen, wan daut doa needich sull aun fälen, soo daut dee en äaren Deenst nich opp eenst onfruchtboa sent. 15  Aul dee, waut met mie toop sent, bestalen junt to jreessen. Jreess aul dee von mie, dee ons waut räakjnen un onse Gloowesbreeda sent. Mucht jie aula Gott sien grootet Metleet* haben.

Footnooten

Ooda: “nich ieejenkoppich sennen”. Wuatlich: “nojäwen kjennen”.
See Wuaterkjläarunk bie “Ruje Enstalunk”.
Wuatlich: “bod”.
Ooda: “friejäwrich”.
Ooda: “siene onvedeende Leeftolichkjeit”.
Wuatlich: “eene Sekt”.
Ooda: “jewoarnt”.
Ooda: “siene onvedeende Leeftolichkjeit”.