Jeschräwen von Johanes 13:1-38

  • Jesus wauscht siene Jinja de Feet (1-20)

  • Jesus lat weeten, daut Ju̱das de Veroda es (21-30)

  • Nieet Jeboot (31-35)

    • “Wan jie Leew unjarenaunda haben” (35)

  • Jesus sajcht verut, daut Petrus am velieejen woat (36-38)

13  Nu ver daut Passafast wist Jesus, daut siene Stund jekomen wia un daut hee dise Welt veloten wudd un trigj no sienen Voda foaren. Wiels Jesus siene Nofolja, waut en dise Welt wieren, jeleeft haud, leewd hee dee bat Enj too.  Nu wieren see medden em Owentkost un de Soton haud Ju̱das Iska̱riot, Si̱mon sienen Sän, daut aul em Hoat jejäft, Jesus to veroden.  Wan Jesus uk wist, daut de Voda am aules enne Henj jejäft haud un daut hee von Gott kjeem un wada wudd no Gott gonen,  stunt hee vom Owentkost-Desch opp un läd sienen Äwarock tosied. Hee neem een Haunduak un neem sikj daut rom de Lint.  Dan goot hee Wota en eene Komm nenn un funk aun, de Jinja de Feet to wauschen un drieejd dee auf met daut Haunduak, waut hee sikj romjenomen haud.  Dan kjeem hee bat Si̱mon Petrus, un dee säd: “Har, woascht du mie de Feet wauschen?”  Jesus säd to dän: “Waut ekj doo, daut kaust du nu noch nich vestonen. Oba du woascht daut lota vestonen.”  Petrus säd to Jesus: “Du woascht mie fa secha kjeenmol de Feet wauschen.” Jesus säd: “Wan ekj die dee nich wausch, dan best du nich eena von dee, waut mie jehieren*.”  Si̱mon Petrus säd to Jesus: “Har, wausch mie nich bloos de Feet, oba uk miene Henj un mienen Kopp.” 10  Jesus säd to dän: “Wäa sikj jebot haft, es gaunz rein; dee brukt sikj bloos de Feet wauschen. Un jie sent rein, oba nich aula.” 11  Wiels hee wist, wäa am veroden wudd. Doawäajen säd hee: “Jie sent nich aula rein.” 12  Aus hee äant nu de Feet jewoschen haud un sikj sienen Äwarock äwajenomen haud, sad hee sikj wada aum Desch un fruach dee: “Es junt daut dietlich, waut ekj junt jedonen hab? 13  Jie räden mie met ‘Liera’ un ‘Har’ aun, un jie sent rajcht, wiels dauts, waut ekj sie. 14  Doawäajen, wan ekj de ‘Har’ un de ‘Liera’ sie un junt de Feet jewoschen hab, dan wudd jie junt uk sellen* unjarenaunda de Feet wauschen. 15  Wiels ekj hab junt daut Väabilt jejäft, daut jie daut krakjt soo doonen, aus ekj junt deed. 16  Ekj saj junt daut krakjt soo, aus et es: Een Sklow es nich jrata aus sien Wieet, un dee, waut jeschekjt es, es nich jrata aus dee, waut am jeschekjt haft. 17  Nu weet jie daut. Freid hab jie, wan jie daut uk nokomen. 18  Ekj räd nich von junt aula; ekj kjan dee, waut ekj mie jewält hab. Oba dit must soo romkomen, soo daut de Schreftstäd sikj erfellen kunn: ‘Dee, waut von mien Broot eet, haft siene Hak oppjehowen jäajen mie*.’ 19  Ekj saj junt aul em verut, daut et passieren woat, soo daut wan jie daut ieescht seenen passieren, daut jie dan weeten, daut dise Schreftstäd von mie rät. 20  Ekj saj junt daut krakjt soo, aus et es: Wäa soonen oppnemt, dän ekj jeschekjt hab, nemt uk mie opp. Un wäa mie oppnemt, nemt uk dän opp, waut mie jeschekjt haft.” 21  Aus Jesus dit jesajcht haud, wort am daut sea schwoa. Un hee säd: “Ekj saj junt daut krakjt soo, aus et es: Eena von junt woat mie veroden.” 22  De Jinja kjikjten eena no dän aundren un wieren gaunz derchenaunda, wäajen see nich wisten, von woonen hee räd. 23  Eena von de Jinja, dän Jesus leewd, wia aum Desch dicht bie* Jesus. 24  Doawäajen wees Si̱mon Petrus to disen met sienen Kopp un fruach: “Von woonen rät dee?” 25  Dan länd dis Jinja sikj aun Jesus siene Brost un fruach: “Har, woona es daut?” 26  Dan säd Jesus: “Daut es dee, dän ekj daut enjedukte Biet Broot jäw.” Dan dukt hee daut Broot en un jeef Ju̱das daut, Si̱mon Iska̱riot sienen Sän. 27  Aus Ju̱das daut Biet Broot ieescht jenomen haud, kjeem de Soton en am nenn. Dan säd Jesus to Ju̱das: “Spood die met daut, waut du deist.” 28  Oba kjeena doa aum Desch wist, wuarom hee daut to dän säd. 29  Wäajen Ju̱das de Jeltkauss haud, dochten eenje mau rajcht, daut Jesus doamet sajen wull: “Kjeep daut fa daut Fast, waut ons fält”, ooda daut dee sull de Oame waut jäwen. 30  Aus Ju̱das daut Biet Broot jekjräajen haud, jinkj hee fuaz rut. Daut wia zeowes. 31  Aus dee dan ieescht rutjegonen wia, säd Jesus: “Nu es de Menschensän veharlicht worden un Gott es derch dän veharlicht worden. 32  Gott selfst woat am veharlichen un dee woat daut fuaz doonen. 33  Kjliene Kjinja, ekj sie noch een bät lenja bie junt. Jie woaren no mie sieekjen. Un krakjt soo aus ekj to de Juden aul säd, soo saj ekj junt daut nu uk: ‘Wua ekj hango, doa kjenn jie nich hankomen.’ 34  Ekj jäw junt een nieet Jeboot: Leeft junt unjarenaunda. Krakjt soo aus ekj junt jeleeft hab, soo leeft junt uk unjarenaunda. 35  Wan jie Leew unjarenaunda haben, dan woaren aule weeten, daut jie miene Nofolja* sent.” 36  Si̱mon Petrus fruach am: “Har, wua jeist du han?” Jesus säd dan: “Wua ekj hango, doa kaust du nu noch nich met hankomen. Oba du woascht lota hinjaraun komen.” 37  Petrus fruach am: “Har, wuarom kaun ekj doa nu noch nich met hankomen? Ekj woa mien Läwen* fa die jäwen.” 38  Jesus fruach: “Woascht du dien Läwen* fa mie jäwen? Ekj saj die daut krakjt soo, aus et es: Een Hon woat gaunz fa secha noch nich jekjreit haben, bat du daut aul woascht dree mol vesträden haben, daut du mie kjanst.”

Footnooten

Ooda: “dan hast du kjeen Poat aun mie”.
Ooda: dan sent jie uk bemott.
Ooda: “haft sikj jäajen mie jestalt”.
Wuatlich: “dicht bie de Brost”.
Ooda: “Jinja”.
Ooda: “miene Seel”.
Ooda: “diene Seel”.