Aun de Hebräa 9:1-28
9 De väaja Bunt haud Sachen, waut daut Jesaz velangd fa dän heiljen Deenst un fa de heilje Städ oppe Ieed.
2 De ieeschte Stow von daut Zelt wort oppjestalt, wua de Laumpenfoot, de Desch un daut Opfabroot* bennen wia. Daut woat de “Heilje Städ” jenant.
3 Oba hinja de tweede Gardien wia de Stow von daut Zelt, waut daut “Gaunz Heilichste” jenant woat.
4 Doa wia een goldnet Weiruak-Dinkj bennen un de Bundeskausten*, waut gaunz met Golt betrocken wia. Doa bennen wia de goldne Kruck met daut Mauna un Aaron sien Stock, waut utjeloten haud, un de Toflen von dän Bunt.
5 Doa bowen wieren de harliche Cheru̱ben*, waut Schauten muaken äwa daut Veeenjungs-Dakjsel*. Oba nu es nich de Tiet, bie dise Sachen noch opp Eenselheiten to gonen.
6 Von dan aus dit ieescht aula soo aus dit oppjestalt wia, jinjen de Priestasch pinkjlich en de ieeschte Stow nenn von daut Zelt, om de heilje Deensten to doonen.
7 Oba de Huaga Priesta jeit een Mol daut Joa auleen en de tweede Stow nenn, oba nich onen Bloot. Doa opfat hee daut Bloot fa sikj selfst un fa de Sinden, waut de Menschen onweetent jedonen haben.
8 Soo moakt de heilja Jeist daut dietlich, daut de Wajch no de heilje Städ noch nich wia openboa jemoakt worden, aus daut ieeschte Zelt noch stunt.
9 Dit Zelt es een Jlikjnis fa dise Tiet un bat nu woaren doa Jeschenkja jeopfat un Opfa jebrocht. Oba dise Opfa sent nich emstaund, de Mana äa Jewessen volkomen to moaken, waut heiljen Deenst doonen.
10 Dise Opfa haben bloos met Sachen toom äten un drinkjen to doonen un met veschiedne Reinjungs-Jewanheiten*. Dit velangd daut Jesaz un daut jinkj om dän Kjarpa, un daut wia jeltich, bat de bestemde Tiet kjeem, de Sachen trajchttostalen.
11 Oba Christus kjeem aus Huaga Priesta, om Goodet to brinjen, waut wie nu aul haben, un hee jinkj en daut Zelt nenn, waut jrata un volkomna es un nich met Henj jemoakt es, aulsoo nich von dise Schepfunk.
12 Hee jinkj en de heilje Städ nenn, oba nich met Bloot von Kosen un von junge Bols, oba met sien ieejnet Bloot. Hee deed daut bloos een Mol un daut rieekjt fa emma too un muak ons fa emma frie*.
13 Wiels wan daut Bloot von Kosen un Bols un daut Ausch* von eene Stoakj deejanje heiljen kaun, waut sikj veorreinicht haben, soo daut dee äa Kjarpa jereinicht woat,
14 woo väl mea woat Christus sien Bloot, dee sikj derch eenen eewjen Jeist onen Fäla Gott opfad, ons Jewessen von doodje Woakjen reinjen, daut wie fa dän läwendjen Gott kjennen heiljen Deenst doonen?
15 Doawäajen es hee een Vemedla von eenen nieen Bunt, soo daut dee, waut jewält sent, daut Vespräakjen kjrieen von een eewjet Oafgoot. Aul dit wia mäajlich, wäajen hee storf un äant derch een Leesjelt von de Strof fa de Sinden friemuak, waut see em väajen Bunt jedonen hauden.
16 Wan doa een Bunt jemoakt woat, dan es daut needich, daut de Mensch stoaft, waut dän Bunt moakt,
17 wiels de Bunt woat derch dän Doot jeltich. Soolang aus dee Mensch läft, waut dän Bunt moakt, es dee nich jeltich.
18 Doawäajen wort de väaja Bunt uk nich jeltich onen Bloot.
19 Aus Moses daut gaunze Volkj dan ieescht aule Jebooten von daut Jesaz jesajcht haud, neem hee daut Bloot von de junge Bols un Kosen toop met Wota un met kloaroode Woll un eenen Iessopp-Strampel* un besprezt daut Buak* un daut gaunze Volkj doamet
20 un säd: “Dit es daut Bloot von dän Bunt, dän Gott von junt velangt to hoolen.”
21 Krakjt soo besprezt hee met daut Bloot uk daut Zelt un aule Dinja fa dän heiljen Deenst*.
22 Soo es et: Nom Jesaz no woat schia aules met Bloot jereinicht, un wan doa nich Bloot vegoten woat, dan jeft daut kjeene Vejäwunk.
23 Doawäajen wia daut needich, daut daut, waut himlische Sachen väastalt, opp dise Wajch jereinicht wort, oba de himlische Sachen velangen väl bätre Opfa.
24 Wiels Christus jinkj nich en eene heilje Städ nenn, waut met Henj jemoakt wia un daut Werkjelje bloos väastalt. Enne Städ daut jinkj hee em Himmel nenn, soo daut hee nu fa ons doa ver Gott kjemt.
25 Dit wort nich jedonen toom sikj selfst foaken opfren, soo aus de Huaga Priesta jieda Joa met Bloot en de heilje Stow nennjeit, waut nich sien ieejnet es.
26 Sest wudd Christus haben must foaken lieden von dan aun, aus daut met de Welt aunfunk*. Oba nu aum Enj von dise TIET* haft hee sikj een Mol openboat un daut rieekjt fa emma too, om derch sien ieejnet Opfa de Sind äwatsied to schaufen.
27 Un krakjt soo aus daut nich väatobieejen jeit*, daut de Menschen bloos een Mol stoawen un dan lota oba een Jerecht kjrieen,
28 krakjt soo wort de Christus uk bloos een Mol jeopfat, om de Sinden von väle to droagen. Un wan hee daut tweede Mol verendach kjemt, kjemt hee nich toom de Sind wajchnämen*; hee kjemt dee to raden, waut no am luaren.
Footnooten
^ See Wuaterkjläarunk bie “Opfabroot”.
^ Ooda: “Bundeskjist”.
^ Cheru̱ben sent huach-aunjestalde Enjel.
^ Ooda: “de Äwareenmoakungs-Städ”.
^ Wuatlich: “veschiedne Doopen”.
^ Wuatlich: “loos”.
^ Daut Ausch wort äwa deejanje jestreit.
^ See Wuaterkjläarunk bie “Iessopp”.
^ Ooda: “de Buakroll”.
^ Ooda: “dän effentlichen Deenst”.
^ Daut schient soo, daut et hia doavon rät, aus A̱dam un E̱va äare Kjinja jebuaren worden.
^ See Wuaterkjläarunk bie “Dise TIET”.
^ Wuatlich: “oppbewoat es”.
^ Ooda: “dan woat daut nich sennen toom met de Sind omgonen”.
