Nä, nich aule Gloowes fieren no Gott. En de Schreft sent een deel Biespels von Gloowes, waut Gott nich jefaulen. Daut jeft em grooten jenomen twee Sorten Aunbädunk, waut Gott nich jefaulen.

Ieeschtens: Faulsche Jetta aunbäden

 De Schreft sajcht von soone Menschen, waut faulsche Jetta aunbäden deeden, daut dee sikj bloos waut “dietlich jemoakt” hauden un daut dee äare Jetta dee “nich halpen kunnen” un daut daut “nuzloose Jetta” wieren (Jeremia 10:3-5; 16:19-20, PB). Jehova a Gott säd to daut Volkj Israel: “Jie derwen kjeenen Gott haben buta mie” (2. Mose 20:3, 23, PB; 23:24). Wan de Israeliten aundre Jetta aunbäden deeden, “dan brend däm HARN sien Oaja … opp” (4. Mose 25:3, PB; 3. Mose 20:2; Rechta 2:13-14).

 Gott denkjt noch emma krakjt soo aus ea, wan soone aunjebät woat, waut bloos “Jetta jenant woaren” (1. Korinta 8:5-6, PB; Galata 4:8). Gott sajcht to deejanje, waut am aunbäden wellen, daut dee nich mea sellen met soone toop sennen, waut to dän faulschen Gloowen jehieren. Un hee sajcht to dee: “Velot an un sondat junt auf” (2. Korinta 6:14-17, PB). Wan sikj daut jlikjbleef, to woonen Gloowen eena jehieed un eenem aula no Gott fieeden, wuarom wudd hee dan soon Jeboot jäwen?

Tweedens: Dän woaren Gott opp soone Wajch deenen, waut hee nich fa rajcht talt

 Eenjemol deeden de Israeliten Gott opp soone Wajch aunbäden aus soone Menschen, waut faulsche Jetta aunbäden deeden. Oba Jehova neem daut nich aun, wan dee dän woaren Gloowen met dän faulschen Gloowen vemischten (2. Mose 32:8; 5. Mose 12:2-4). Jesus tald daut gaunz fa orrajcht, soo aus de Gloowesleidasch to siene Tiet äaren Gottesdeenst deeden. Dee jeewen bloos väa, Gott to deenen, oba opp iernst wieren daut Heichla. Jesus säd, dee “seenen nich daut et wichtja es jerajcht, metliedent un tru to sennen” (Matäus 23:23, PB).

 Krakjt soo es daut uk vondoag dän Dach. Bloos dee Gloowen, waut sikj opp de Woarheit stett, fieet de Menschen no Gott. Dise Woarheit es enne Schreft to finjen (Johanes 4:24; 17:17; 2. Timotäus 3:16-17). De Gloowes, waut soont lieren, waut nich met de Schreft stemt, brinjt de Menschen wieda auf von Gott. Daut jeft väl Lieren, wua de Menschen denkjen, daut dee von de Schreft komen. Oba werkjlich komen dee von soone, waut faulsche Jetta aunbäden. Biejlikj de Lia von de Dree-Eenichkjeit, daut de Seel onstoaflich es un daut de Menschen eewich jekjwält woat. Wan de Menschen soont lieren, dan es de äa Gottesdeenst “vejäfs”, ooda nutzloos, wiels dee vetuschen daut, waut Gott velangt, met Lieren, waut bloos von Menschen komen (Markus 7:7-8, PB).

 Gott haust de Gloowes äare Heichlarie sea (Titus 1:16). De woara Gloowen halpt de Menschen, Gott noda to komen. Soone Menschen äa Gloowen es nich waut, waut dee bloos ut Jewanheit doonen, oba dee läwen uk no äaren Gloowen. Biejlikj sajcht de Schreft: “Wan wäa meent daut hee Gott deent, un kaun siene Tung oba nich em Toom hoolen, dee schmäat sikj aun, un soon Mensch sien Gottesdeenst es vejäfs. De Weisen un Wätfrues en äare Noot besieekjen un sikj von de Welt rein hoolen, daut es een reina un ajchta Gottesdeenst ver Gott dän Voda” (Jakobus 1:26-27, PB). De King James Version brukt de Wieed “reina Gloowen” fa “reina un ajchta Gottesdeenst”.