Waut sajcht de Schreft äwa Bäbes aufdoktren?
Waut de Schreft doatoo sajcht
De Schreft rät nich von Bäbes aufdoktren. Oba dee halpt ons met väl Bibelvarzhen to vestonen, woo Gott äwa daut Menschenläwen denkjt un doa es uk met en, woo hee äwa daut Läwen von een ojjebuarnet Bäbe denkjt.
Daut Läwen es een Jeschenkj von Gott (1. Mose 9:6; Psalm 36:10). Hee talt aulet Läwen fa wieetvoll, mau rajcht uk daut Läwen von een Bäbe, waut noch em Muttalief bennen es. Soo, een Bäbe aufdoktren es krakjt soo schlemm, aus sestwäm ombrinjen.
En daut Jesaz, waut Gott de Israeliten jeef, stunt: “Wan Mana feiten un dee doabie eene schwangre Fru velazen un dee äare Kjinja doaderch too schwind komen, oba kjeena stoaft, mott de Schuldja betolen, waut de Fru äa Maun velangt, un hee mott daut derch de Rechta betolen. Wan oba wäa stoaft, dan sell jie Läwen fa Läwen jäwen” (2. Mose 21:22-23, NW). a
Wanea fangt eenen Mensch sien Läwen aun?
Fa Gott fangt daut Läwen von eenen Mensch dan aun, wan daut em Muttalief aunsat. En sien Wuat de Bibel wiest Gott emma wada, daut fa am een Bäbe em Muttalief aul selfst een Mensch es un nich bloos een Poat von de Mame. Besee wie ons mol een poa Biespels, waut wiesen, daut Gott kjeenen Unjascheet moakt tweschen daut Läwen von een Bäbe, waut em Muttalief bennen es un von eent, waut aul jebuaren es.
Enne Schreft kjenn wie läsen, waut de Kjennich David mol to Gott säd. Hee säd: “Diene Uagen sagen mie ea ekj jebuaren wia” (Psalm 139:16, PB). Fa Gott wia David aul een Mensch, ea hee jebuaren wia.
Un bie dän Profeet Jeremia wia daut änlich. Noch ea dee jebuaren wia, wist Gott aul, daut dee wudd eene besondre Oppgow kjrieen. Gott säd to am: “Aul ea du jebuaren wieescht, haud ekj eenen besondren Plon fa die; don aul, wull ekj haben, daut du wäajen de Velkja profezeien sust” (Jeremia 1:5, PB).
De Bibelschriewa Lukas, waut een Dokta wia, brukt dautselwje griechische Wuat toom von een Bäbe räden, waut noch nich jebuaren wia, aus von eent, waut aul jebuaren wia (Lukas 1:41; 2:12, 16).
Woat Gott deejanje daut vejäwen, waut haben een Bäbe aufjedoktat?
Gott kaun dee daut vejäwen, wan dee ea mol haben een Bäbe aufjedoktat. Wan dee von nu aun äwa daut Läwen soo denkjen, aus Gott deit, dan derwen dee sikj nich soo feelen, daut Gott an daut kjeenmol vejäwen woat. De Schreft sajcht: “De HAR es voll Jnod un Metleet, . . . soo wiet aus de Oosten vom Wasten es, nemt hee onse Sinden von ons wajch” (Psalm 103:8-12, PB). Jehova b Gott woat aul dee vejäwen, waut äare Sinden opp iernst leet sent, waut see ea jedonen haben, uk dee, waut een Bäbe aufjedoktat haben (Psalm 86:5).
Es daut orrajcht auftodoktren, wan daut Läwen von de Mutta ooda von daut Bäbe en Jefoa es?
Wäajen daut Läwen von een ojjebuarnet Bäbe soo wieetvoll es, wudd daut nich rajcht sennen, daut bloos auftodoktren, wäajens de Dokta sajcht, daut de Mame ooda daut Kjint veleicht kunn Trubbel haben met de Jesuntheit.
Oba waut, wan daut bie de Jeburt soo schlemm woat, daut bloos de Mame ooda bloos daut Bäbe jerat woaren kaun? Soont passieet nich foaken, oba wan daut passieet, dan motten de Elren sikj eenich woaren, woont von dee beid Läwes see raden wellen.
a En eenje Bibeläwasatungen hieet sikj daut soo, aus wan daut en dit Jesaz to de Israeliten bloos om de Mame äa Läwen jinkj, nich wan daut Bäbe em Muttalief waut wort. Oba opp Hebräisch wiest daut kloa, daut daut om beid jinkj: wan de Mutta storf ooda wan daut Bäbe em Muttalief todood kjeem.
b Jehova es Gott sien Nomen, soo aus de Schreft ons daut sajcht (Psalm 83:18, NW).