ରୋମୀ ସାମ୍ରାଜ୍ୟର ସମ୍ରାଟ ଅଗଷ୍ଟ ଆଦେଶ ଦେଲେ ଯେ ସମସ୍ତ ଯିହୁଦୀ ନିଜ ନିଜ ସହରକୁ ଯାଇ ନାମ ଲେଖାନ୍ତୁ । ତେଣୁ ଯୋଷେଫ ଓ ମରୀୟମ ବେଥଲିହିମକୁ ଗଲେ । ଯୋଷେଫଙ୍କର ପରିବାର ସେହି ସହରରୁ ଥିଲା । ସେସମୟରେ ମରୀୟମଙ୍କ ସନ୍ତାନ ଜନ୍ମ କରିବାର ସମୟ ଆସି ଯାଇଥିଲା ।

ବେଥଲିହିମ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ସେମାନଙ୍କୁ ରହିବା ପାଇଁ କେବଳ ଏକ ଗୁହାଳ ଘର ମିଳିଲା । ସେଠାରେ ହିଁ ମରୀୟମ ନିଜ ପୁଅ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଜନ୍ମ ଦେଲେ । ତାʼପରେ ମରୀୟମ ତାଙ୍କୁ ଏକ କୋମଳ ଲୁଗାରେ ଗୁଡ଼ାଇ ଏବଂ ତାଙ୍କୁ ଆରାମରେ ଧରି ତାଙ୍କୁ ଏକ ଗୁହାଳ କୁଣ୍ଡରେ ଶୁଆଇଲେ ।

ବେଥଲିହିମର ପାଖରେ କିଛି ମେଷପାଳକ ପଡ଼ିଆରେ ରହି ରାତିରେ ନିଜ ପଲକୁ ଜଗୁଥିଲେ । ହଠାତ୍‌ ସେମାନଙ୍କ ଆଗରେ ଏକ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ଆସିଲେ ଆଉ ଯିହୋବାଙ୍କ ମହିମାର ଆଲୋକ ଯୋଗୁଁ ସେମାନଙ୍କ ଚାରିପାଖ ଆଲୋକିତ ହୋଇ ଉଠିଲା । ମେଷପାଳକମାନେ ବହୁତ ଡରିଗଲେ, କିନ୍ତୁ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ‘ଡର ନାହିଁ । ମୁଁ ତମମାନଙ୍କୁ ଏକ ଖୁସିଖବର ଶୁଣାଇବା ପାଇଁ ଆସିଛି । ଆଜି ବେଥଲିହିମରେ  ମସୀହଙ୍କ ଜନ୍ମ ହୋଇଛି ।’ ତାʼପରେ ଆକାଶରେ ଅନେକ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ଦେଖାଗଲେ । ସେମାନେ କହିଲେ, ‘ସ୍ୱର୍ଗରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମହିମା ହେଉ ଓ ପୃଥିବୀରେ ଶାନ୍ତି ହେଉ ।’ ତାʼପରେ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତମାନେ ଅଦୃଶ୍ୟ ହୋଇଗଲେ । ସେସମୟରେ ମେଷପାଳକମାନେ କʼଣ କଲେ ?

ସେମାନେ ପରସ୍ପରକୁ କହିଲେ, ‘ଆସ, ଆମେ ବେଥଲିହିମକୁ ଯିବା ।’ ସେମାନେ ତୁରନ୍ତ ସେଠାକୁ ଗଲେ ଏବଂ ଗୁହାଳ ଘରେ ଯୋଷେଫ ଓ ମରୀୟମଙ୍କୁ ନିଜ ଶିଶୁ ସହ ଦେଖିଲେ ।

ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ମେଷପାଳକମାନଙ୍କୁ ଯାହା ଯାହା କହିଥିଲେ ସେବିଷୟରେ ଯେଉଁମାନେ ଶୁଣିଲେ ସେସମସ୍ତେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେବାକୁ ଲାଗିଲେ । ମରୀୟମ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତଙ୍କ କଥାଗୁଡ଼ିକ ଉପରେ ଗଭୀର ଭାବେ ଚିନ୍ତା କଲେ ଏବଂ ସେହି କଥାଗୁଡ଼ିକୁ କେବେ ଭୁଲିଲେ ନାହିଁ । ତାʼପରେ ମେଷପାଳକମାନେ ନିଜ ପଲ ପାଖକୁ ଫେରିଗଲେ ଏବଂ ସେମାନେ ଯାହା ଯାହା ଦେଖିଥିଲେ ଓ ଶୁଣିଥିଲେ ତାʼପାଇଁ ଯିହୋବାଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଲେ ।