Onlangs heeft het bestuur van het Dej-gevangenisziekenhuis in Dej (Roemenië) Jehovah’s Getuigen een certificaat van waardering gegeven voor ons Bijbelse onderwijzingswerk in het ziekenhuis. Op het certificaat staat dat het bestuur zijn ‘oprechte waardering en diepe dankbaarheid voor het uitgevoerde werk’ in de afgelopen 18 jaar wilde uiten.

Broeder Ruben Mátyás en broeder Vasile Purdea hebben het certificaat in ontvangst genomen namens de Getuigen die in het ziekenhuis vrijwilligerswerk hebben gedaan. Ruben zei over het werk daar: ‘We komen vaak mensen tegen die nog nooit met Getuigen van Jehovah hebben gesproken. Ze stellen veel vragen en we hebben goede gesprekken.’ Vasile zei: ‘Een aantal maanden geleden bijvoorbeeld ontmoetten we een man die heel ziek en depressief was. Nadat we les 2 in de Voor eeuwig gelukkig!-brochure met hem hadden doorgenomen, veranderde zijn houding volledig. We regelden dat een broeder hem zou gaan bezoeken nadat hij na zijn verblijf in het ziekenhuis weer was teruggebracht naar de gevangenis in Târgu Jiu.’

Naast het Dej-gevangenisziekenhuis zijn er nog 42 andere gevangenissen in Roemenië waar bijeenkomsten worden gehouden en Bijbelstudies worden geleid. Veel gevangenen tonen oprechte belangstelling in de Bijbelse boodschap van hoop. Twee zusters die de Mioveni-gevangenis bezoeken, kwamen bijvoorbeeld in contact met een vrouw die als kind door haar ouders in de steek was gelaten. Later kwam ze in het criminele circuit terecht, en nu heeft ze erg veel spijt over wat ze heeft gedaan. Onze zusters vertelden haar over voorbeelden uit de Bijbel van mensen die met Gods hulp grote veranderingen in hun leven hadden aangebracht en door hem waren vergeven. Ze stelden haar ook gerust met de woorden in Psalm 27:10, waar David zei: ‘Al zouden mijn eigen vader en moeder me verlaten, Jehovah zou me aannemen.’ De vrouw begon te huilen en zei dat ze graag meer wilde weten over wat de Bijbel leert.

Broeder Marius Marian was ooit zelf een gevangene in de Baia Mare-gevangenis. In de gevangenis begon hij de Bijbel te bestuderen en bracht hij grote veranderingen in zijn leven aan. Kort na zijn vrijlating liet hij zich dopen. Nu praat hij over de Bijbel met gevangenen in dezelfde gevangenis waar hij ooit gevangenzat. Marius zei: ‘Ik weet hoeveel hulp deze mensen nodig hebben. Ík ga graag terug om ze te helpen Jehovah te leren kennen.’

We zijn dankbaar voor de bereidwillige houding van de broeders en zusters in Roemenië, en in vele andere landen, die liefdevol het goede nieuws delen met personen die gevangenzitten. Hun inspanningen bewijzen dat Jehovah’s wil dat ‘alle soorten mensen (…) nauwkeurige kennis van de waarheid krijgen’, wordt volbracht (1 Timotheüs 2:4).