De Bijbel verandert levens

WAT gaf een man uit Schotland meer voldoening dan een geslaagde carrière? Wat hielp een man uit Brazilië om zijn losbandige leven op te geven en van het roken van crack af te komen? Hoe kon een man uit Slovenië stoppen met bingedrinken? Hier volgt hun verhaal.

„Ik leek het helemaal voor elkaar te hebben.” — JOHN RICKETTS

GEBOORTEJAAR: 1958

LAND VAN HERKOMST: SCHOTLAND

VOORGESCHIEDENIS: SUCCESVOL ZAKENMAN

MIJN VERLEDEN: Ik had een gelukkige jeugd. Mijn vader was officier in het Britse leger, dus verhuisden we vaak. Zo hebben we behalve in Schotland ook in Engeland, Duitsland, Kenia, Maleisië, Ierland en Cyprus gewoond. Vanaf mijn achtste ging ik naar kostscholen in Schotland. Ik studeerde af aan de Universiteit van Cambridge.

Vanaf mijn twintigste heb ik acht jaar in de oliebranche gezeten. Eerst werkte ik in Zuid-Amerika, later in Afrika en toen in Australië. Daar begon ik een investeringsmaatschappij, die ik na verloop van tijd verkocht.

Dat leverde zo veel op dat ik niet meer hoefde te werken. Ik was nog maar veertig en had ineens zeeën van tijd, die ik gebruikte om te reizen. Ik heb twee keer met de motor een rondje Australië gedaan, en ik heb een wereldreis gemaakt. Ik leek het helemaal voor elkaar te hebben.

DE BIJBEL VERANDERT MIJN LEVEN: Al voordat ik stopte met werken, wilde ik God op de een of andere manier bedanken voor het leven dat ik had. Ik begon naar de anglicaanse kerk te gaan, want in dat geloof was ik opgevoed. Maar in de kerk leerde ik niet veel over de Bijbel. Daarna studeerde ik met de mormonen, maar dat ze niet op de Bijbel vertrouwden was voor mij echt een afknapper.

Op een dag stonden er Getuigen van Jehovah bij me aan de deur. Ik merkte meteen dat ze hun leerstellingen helemaal op de Bijbel baseren. Eén tekst die ze me lieten lezen was 1 Timotheüs 2:3, 4. Daar staat dat het Gods wil is dat „alle soorten van mensen worden gered en tot een nauwkeurige kennis van de waarheid komen”. Ik was ervan onder de indruk dat de Getuigen niet de nadruk legden op gewoon kennis, maar op nauwkeurige kennis, gebaseerd op de Bijbel.

De Bijbelcursus van Jehovah’s Getuigen hielp me om die nauwkeurige kennis te krijgen. Ik leerde bijvoorbeeld dat God en Jezus  geen deel zijn van een of andere mysterieuze drie-eenheid; ze zijn twee afzonderlijke personen (Johannes 14:28; 1 Korinthiërs 11:3). Ik vond het geweldig om die eenvoudige waarheid te weten te komen. Maar het ergerde me dat ik er vroeger zo veel tijd aan had verspild om te proberen het onbegrijpelijke te begrijpen!

Al snel begon ik naar de bijeenkomsten van Jehovah’s Getuigen te gaan. Ik stond te kijken van hun vriendelijkheid en hoge moraal — het leken wel heiligen! Hun oprechte liefde overtuigde me ervan dat ik de ware religie had gevonden (Johannes 13:35).

DE VOORDELEN: Na mijn doop ontmoette ik een fantastische vrouw, Diane. Ze was opgevoed als een van Jehovah’s Getuigen en had veel eigenschappen die ik aantrekkelijk vond. We zijn nu getrouwd en Dianes vriendschap en steun zijn echt een zegen van Jehovah.

Er groeide bij Diane en mij een sterk verlangen om te verhuizen naar een gebied waar meer predikers van het Bijbelse goede nieuws nodig waren. In 2010 verhuisden we naar Belize in Midden-Amerika. Hier helpen we mensen die van God houden en graag meer over de Bijbel willen weten.

Het geeft me innerlijke rust dat ik eindelijk de waarheid ken over God en zijn Woord, de Bijbel. Als fulltimeprediker heb ik veel mensen uit de Bijbel kunnen onderwijzen. Er is niets beters dan te zien dat de waarheid uit de Bijbel iemands leven verbetert — net zoals het mijn leven verbeterd heeft. Ik heb eindelijk de beste manier gevonden om God te bedanken voor het leven dat ik heb.

„Ze waren heel aardig voor me.” — MAURÍCIO ARAÚJO

GEBOORTEJAAR: 1967

LAND VAN HERKOMST: BRAZILIË

VOORGESCHIEDENIS: LOSBANDIG LEVEN

MIJN VERLEDEN: Ik groeide op in Avaré, een rustig stadje in de staat São Paulo. Er wonen hoofdzakelijk arbeiders.

Mijn vader stierf toen mijn moeder van mij in verwachting was. Als jongetje deed ik altijd de kleren van mijn moeder aan als ze er niet was. Ik ging me als een vrouw gedragen, en mensen dachten dat ik homo was. Na een tijd begon ik seks te hebben met jongens en mannen.

Ik was nog steeds een tiener toen ik overal actief op zoek ging naar sekspartners, zowel mannen als vrouwen. Dat deed ik in kroegen, nachtclubs en zelfs in kerken. Met carnaval kleedde ik me als vrouw en danste ik mee in optochten van sambascholen. Ik was erg populair.

Ik had homo’s, prostituees en drugsverslaafden als vrienden. Een paar van die vrienden lieten me cocaïne proberen, en al gauw was ik verslaafd aan crack. Soms rookten we het de hele nacht. Het kwam ook voor dat ik het een hele dag in m’n eentje rookte. Ik begon er zo uitgemergeld uit te zien dat het gerucht ging dat ik aids had.

 DE BIJBEL VERANDERT MIJN LEVEN: Rond die tijd kwam ik in contact met Jehovah’s Getuigen. Ze waren heel aardig voor me. Een van de Bijbelteksten die ze me lieten lezen was Romeinen 10:13: „Een ieder die de naam van Jehovah aanroept, zal gered worden.” Die tekst maakte me duidelijk hoe belangrijk het is om Jehovah’s naam te gebruiken. Het gebeurde vaak dat ik, na een hele nacht crack roken, het raam opendeed, naar de hemel keek en Jehovah huilend om hulp smeekte.

Ik maakte me zorgen om mijn moeder, die het niet kon aanzien dat ik mezelf met drugs kapotmaakte, en besloot te stoppen met gebruiken. Kort daarna nam ik het aanbod van de Getuigen aan om de Bijbel te bestuderen. Ze verzekerden me dat de studie me zou helpen met drugs te stoppen, en dat was ook zo!

Toen ik vorderde met mijn Bijbelcursus drong het tot me door dat ik mijn leefstijl moest veranderen. Ik vond het vooral moeilijk om te stoppen met mijn homoseksuele praktijken, want die waren zo lang als ik me kon herinneren een deel van me geweest. Het ging beter toen ik iets aan mijn omgang deed. Ik brak met mijn oude vrienden en ging niet meer naar kroegen en nachtclubs.

Het heeft me heel wat moeite gekost om die dingen te veranderen, maar het was een troost te weten dat Jehovah om me gaf en begreep wat voor strijd ik had (1 Johannes 3:19, 20). Tegen 2002 was ik gestopt met al mijn homoseksuele praktijken en werd ik als een van Jehovah’s Getuigen gedoopt.

DE VOORDELEN: Mijn moeder was zo onder de indruk van al die veranderingen dat zij ook de Bijbel begon te bestuderen. Helaas kreeg ze later een beroerte. Toch blijft haar liefde voor Jehovah en voor de Bijbelse waarheid groeien.

Ik ben nu al acht jaar in de volletijddienst, wat betekent dat ik het grootste deel van mijn tijd besteed aan het geven van Bijbels onderwijs. Eerlijk gezegd heb ik soms nog verkeerde verlangens waar ik tegen moet vechten. Maar als ik ervoor kies er niet aan toe te geven, kan ik Jehovah blij maken, en dat geeft me kracht.

Doordat ik een hechte band met Jehovah heb en leef op een manier die hij goedkeurt, heb ik meer eigenwaarde gekregen. Ik ben nu een gelukkig mens.

’Hij noemde me een bodemloos vat.’ — LUKA ŠUC

GEBOORTEJAAR: 1975

LAND VAN HERKOMST: SLOVENIË

VOORGESCHIEDENIS: BINGEDRINKER

MIJN VERLEDEN: Ik ben geboren in Ljubljana, de hoofdstad van Slovenië. Toen ik vier was pleegde mijn vader zelfmoord. Na deze tragedie moest mijn moeder hard werken om ervoor te zorgen dat er voor mijn oudere broer en mij brood op de plank kwam.

Op mijn vijftiende ging ik bij mijn oma wonen. Dat vond ik leuk, want veel van mijn vrienden woonden bij haar in de buurt. Ik had daar ook  meer vrijheid dan thuis. Toen ik zestien was begon ik om te gaan met mensen die in het weekend gingen drinken. Ik liet mijn haar groeien, begon me rebels te kleden en ging roken.

Ik experimenteerde met verschillende soorten drugs maar hield het bij drinken, want dat beviel me het best. Al gauw ging het van een paar glazen wijn naar meer dan een fles per keer. Ik werd er heel goed in te verbergen hoe dronken ik eigenlijk was. Vaak was het alleen aan mijn adem te ruiken dat ik had gedronken. Maar dan nog had niemand in de gaten dat ik misschien wel liters wijn of bier achterovergeslagen had — en dat gecombineerd met wodka!

Vaak was ik degene die mijn vrienden hielp overeind te blijven na een nachtje disco, hoewel ik waarschijnlijk twee keer zo veel gedronken had. Op een keer hoorde ik toevallig dat een van mijn vrienden me een bodemloos vat noemde, in het Sloveens een kleinerende uitdrukking voor iemand die een ander onder de tafel kan drinken. Dat kwam hard aan.

Ik begon na te denken over wat ik met mijn leven aan het doen was. Ik werd overmand door gevoelens van waardeloosheid. Het leek alsof niets van wat ik deed enige waarde had.

DE BIJBEL VERANDERT MIJN LEVEN: Rond die tijd merkte ik dat een van mijn klasgenoten veranderd was: hij was zachtaardiger geworden. Ik was benieuwd hoe dat kwam en vroeg hem mee naar de kroeg. Hij legde uit dat hij een Bijbelcursus van Jehovah’s Getuigen volgde. Hij vertelde een paar dingen die hij had geleerd. Dat was allemaal totaal nieuw voor me, want ik was niet gelovig opgevoed. Ik ging de bijeenkomsten van de Getuigen bezoeken en nam Bijbelles van ze.

Door die Bijbelles leerde ik interessante dingen die me tot actie aanzetten. Ik kwam bijvoorbeeld te weten dat we leven in wat de Bijbel „de laatste dagen” noemt (2 Timotheüs 3:1-5). Ook leerde ik dat God binnenkort slechte mensen van de aarde zal verwijderen en goede mensen de kans zal geven om voor altijd in een paradijs te leven (Psalm 37:29). Ik wilde heel graag mijn leven beteren zodat ik bij die goede mensen kon horen.

Ik begon mijn vrienden te vertellen wat ik leerde. De meeste lachten me uit, maar dat bleek uiteindelijk alleen maar in mijn voordeel te werken. Hun reactie liet zien dat ze geen echte vrienden waren. Het drong tot me door dat er een verband was tussen mijn drankprobleem en degenen met wie ik omging. Ze keken de hele week uit naar het weekend, want dan konden ze weer dronken worden.

Ik maakte een eind aan die vriendschappen en verving ze door goede omgang met Jehovah’s Getuigen. Zij waren een grote aanmoediging voor me; dit waren mensen die echt van God hielden en probeerden naar zijn normen te leven. Geleidelijk aan kon ik van het bingedrinken afkomen.

DE VOORDELEN: Ik ben Jehovah dankbaar dat ik geen alcohol meer nodig heb om me gelukkig te voelen. Ik weet niet hoe het met me afgelopen was als ik zo door was gegaan. Maar ik weet zeker dat ik nu een beter leven heb.

Ik heb nu al zeven jaar het voorrecht om op het bijkantoor van Jehovah’s Getuigen in Slovenië te werken. Doordat ik Jehovah ken en hem dien, heeft mijn leven echt zin gekregen.