Dami was zes toen haar vader stierf aan een aneurysma. Derrick was negen toen zijn vader aan een hartziekte overleed. Jeannie was zeven toen haar moeder haar jarenlange strijd tegen eierstokkanker verloor. *

Al op heel jonge leeftijd werden deze drie jongeren geconfronteerd met de dood van iemand van wie ze hielden. Heb jij dat ook meegemaakt? Dan kan dit artikel je helpen met je verlies te leren leven. * Maar laten we eerst wat feiten over rouwen bespreken.

Er zijn meerdere manieren om te rouwen. Dat betekent dat de manier waarop jij je verdriet uit, kan verschillen van hoe anderen dat doen. In het boek Helping Teens Cope With Death staat: ‘Er is geen eenvoudig stappenplan of verzameling regels die je kunt volgen om met een sterfgeval om te gaan.’ Het belangrijkste is dat je niet onnodig je verdriet onderdrukt. Waarom niet?

Je verdriet onderdrukken kan schadelijk zijn. Jeannie zegt: ‘Ik dacht dat ik me groot moest houden voor m’n zusje, dus uitte ik mijn emoties niet. Zelfs nu nog heb ik de neiging pijnlijke gevoelens te onderdrukken, en dat is niet gezond.’

Experts zijn het daarmee eens. In het boek The Grieving Teen staat: ‘Genegeerde of opgekropte gevoelens kun je niet voor eeuwig opkroppen. Ze komen onverwachts naar boven in de vorm van een emotionele uitbarsting of een lichamelijke kwaal.’ Onderdrukt verdriet kan ook leiden tot alcohol- of drugsmisbruik, in een poging de pijn te verdoven.

Rouwen kan gepaard gaan met verwarrende emoties. Sommige mensen zijn boos op de overleden persoon en hebben het gevoel dat hij of zij ze ‘in de steek heeft gelaten’. Anderen geven God de schuld en vinden dat Hij had moeten voorkomen dat de persoon stierf. Veel mensen die rouwen, voelen zich schuldig over iets wat ze gezegd of gedaan hebben, omdat ze het nu niet meer kunnen goedmaken.

Rouwen is een heel gecompliceerd proces. Hoe kun je de pijn verzachten en de kracht vinden om door te gaan?

Praat met iemand. Je hebt misschien de neiging om je in deze moeilijke periode af te sluiten. Maar als je een familielid of vriend vertelt hoe je je voelt, zal dat je helpen met je emoties om te gaan en je niet door deze tragedie te laten overweldigen. (Bijbels principe: Spreuken 18:24.)

Hou een dagboek bij. Schrijf over je overleden vader of moeder. Wat is bijvoorbeeld je mooiste herinnering aan hem of haar? Schrijf op wat je aan hem of haar bewonderde. Welke eigenschappen zou jij willen overnemen?

Misschien word je geplaagd door negatieve gedachten. Je blijft bijvoorbeeld maar stilstaan bij iets onaardigs wat je tegen je vader of moeder zei voordat hij of zij overleed. Schrijf dan op wat je voelt en waarom. Bijvoorbeeld: ‘Ik voel me schuldig omdat ik de dag voordat m’n vader stierf, ruzie met ’m had.’

Onderzoek daarna of je schuldgevoel wel terecht is. In The Grieving Teen staat: ‘Je kunt het jezelf niet kwalijk nemen dat je niet wist dat je nooit meer de kans zou krijgen om sorry te zeggen. Het idee dat je nooit iets kunt zeggen of doen waarvoor je je later misschien moet verontschuldigen, is gewoon niet realistisch.’ (Bijbels principe: Job 32:20.)

Zorg voor jezelf. Zorg dat je voldoende rust neemt, regelmatig beweegt en gezond eet. Heb je geen zin om te eten, neem dan een paar gezonde tussendoortjes in de loop van de dag in plaats van een hele maaltijd, in ieder geval totdat je eetlust weer normaal is. Probeer je verdriet niet te verzachten met junkfood of alcohol; dat maakt het alleen maar erger.

Praat met God door te bidden. In de Bijbel staat dat als je ‘je last op Jehóvah werpt’, hij je zal steunen (Psalm 55:22). Het gebed is niet alleen maar een emotionele uitlaatklep. Je communiceert echt met de God die ‘ons vertroost in al onze verdrukking’ (2 Korinthiërs 1:3, 4).

Eén manier waarop God mensen troost, is via zijn Woord, de Bijbel. Verdiep je er eens in. Dan zul je ontdekken wat de ware toestand van de doden is en dat er een tijd komt dat mensen die gestorven zijn, weer tot leven worden gewekt. * (Bijbels principe: Psalm 94:19.)