Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

Erken de gevoelens van uw kind

Erken de gevoelens van uw kind

Stap 6

Erken de gevoelens van uw kind

Waarom? Kinderen willen dat de belangrijkste mensen in hun leven, hun ouders, weten hoe ze zich voelen. Als ouders hun kinderen vaak tegenspreken wanneer die hun gevoelens uiten, zullen de kinderen waarschijnlijk niet meer zo snel hun hart luchten en gaan ze misschien zelfs twijfelen aan hun vermogen om zelf te voelen en te denken.

De uitdaging: Kinderen hebben de neiging zich heel sterk uit te drukken als ze hun gedachten en emoties verwoorden. Sommige dingen die kinderen zeggen kunnen ouders nogal aan het schrikken maken. Een gefrustreerd kind kan bijvoorbeeld zeggen: „Ik haat mijn leven.” * De instinctieve reactie van de ouder kan zijn: „Ach welnee!” Ouders denken misschien dat als ze de negatieve gedachten of gevoelens van hun kind erkennen, het lijkt of ze het ermee eens zijn.

De oplossing: Pas de Bijbelse raad toe om ’vlug te zijn om te horen, langzaam om te spreken, langzaam met betrekking tot gramschap’ (Jakobus 1:19). Houd in gedachte dat Jehovah God de negatieve gevoelens van veel van zijn getrouwe aanbidders erkende door ze in de Bijbel te laten optekenen (Genesis 27:46; Psalm 73:12, 13). Toen Job bijvoorbeeld zware beproevingen meemaakte, zei hij dat hij wilde sterven. — Job 14:13.

Het was duidelijk dat sommige van Jobs gedachten en gevoelens gecorrigeerd moesten worden. Toch negeerde Jehovah Jobs gevoelens niet en snoerde hij hem niet de mond, maar hij liet hem in zijn waarde door hem geduldig toe te staan zich te uiten. Daarna ging Jehovah hem pas vriendelijk corrigeren. Een christelijke vader zei het als volgt: „Jehovah geeft mij de gelegenheid om mijn hart in gebed voor hem uit te storten, dus vind ik het alleen maar eerlijk dat ik mijn kinderen de kans geef mij over hun positieve en negatieve gevoelens te vertellen.”

De volgende keer dat u de neiging hebt tegen uw kind te zeggen: „Dat meen je niet echt” of „Ik geloof nooit dat je dat echt denkt”, denk dan aan Jezus’ beroemde regel: „Zoals gij wilt dat de mensen u doen, doet hun evenzo” (Lukas 6:31). Stel u eens voor dat u op het werk onvriendelijk behandeld bent of een teleurstelling hebt meegemaakt, misschien doordat u zelf gefaald hebt. U uit uw frustratie tegen een goede vriend en zegt dat u uw baan niet aankunt. Wat zou u graag willen dat uw vriend deed? U vertellen dat u dat niet meent en u er direct op wijzen dat het allemaal uw eigen schuld is? Of hebt u liever dat uw vriend zegt: „Wat vervelend voor je. Volgens mij heb je een zware dag gehad”?

Zowel kinderen als volwassenen zullen eerder raad aanvaarden als ze het gevoel hebben dat degene die de raad geeft hen en hun problemen echt begrijpt. „Het hart van de wijze maakt dat zijn mond blijk geeft van inzicht, en aan zijn lippen voegt het overredingskracht toe”, zegt Gods Woord. — Spreuken 16:23.

Hoe kunt u ervoor zorgen dat uw adviezen serieus genomen worden?

[Voetnoot]

^ ¶4 Als kinderen het erover hebben een eind aan hun leven te maken, moet dat altijd serieus genomen worden.

[Inzet op blz. 8]

„Wanneer iemand antwoord geeft op een zaak voordat hij ze hoort, is dat dwaasheid van zijn kant.” — Spreuken 18:13