Waar vindt u nog een goede moraal?

WE LEVEN in een wereld waarin de gedragsnormen aan het veranderen zijn. Oneerlijke praktijken die vroeger veroordeeld werden, worden nu vaak door de vingers gezien. Dieven en oplichters worden in de media dikwijls uitbundig geprezen en als helden vereerd. Het gevolg is dat veel mensen aan de beschrijving in de bijbel voldoen, namelijk dat wanneer ze een dief zien, ze „zelfs ingenomen” met hem zijn. — Psalm 50:18.

Maar er is helemaal niets bewonderenswaardigs aan oplichters. Een schrijver merkte op: „Oplichters onderscheiden zich door een natuurlijke bekwaamheid, die ze  vaak al op heel jeugdige leeftijd ontdekken, om mensen om hen heen te manipuleren. Daarbij komt nog dat ze er absoluut geen schuldgevoelens of wroeging aan overhouden. Integendeel, het geeft hun een intens gevoel van voldoening — een zekere kick die hen aanmoedigt te blijven manipuleren om alles te krijgen wat ze maar willen, ongeacht wat het de gever kost.”

Natuurlijk leeft het publiek mee met de weduwe die door oplichting haar spaarcentjes is kwijtgeraakt, maar er worden niet veel tranen vergoten als iemand geld van een groot bedrijf verduistert of een verzekeringsmaatschappij oplicht. Veel mensen redeneren dat bedrijven toch geld genoeg hebben. Maar zulke fraudegevallen zijn niet alleen het probleem van de bedrijven, want die berekenen hun verliezen door aan de consument. In de VS bijvoorbeeld betaalt het gemiddelde gezin ruim $1000 per jaar extra aan verzekeringspremies om de kosten van fraude te dekken.

Ook maken veel mensen gebruik van gelegenheden om laaggeprijsde imitaties van merkartikelen te kopen, zoals kleding, horloges, parfums, cosmetica en handtassen. Ze beseffen misschien wel dat de namaakartikelen bedrijven honderden miljarden dollars per jaar kosten, maar ze denken dat zij daar geen nadelen van ondervinden. Toch moet de consument uiteindelijk meer voor legale goederen en diensten betalen. Bovendien worden criminelen er rijk van als mensen namaakartikelen kopen.

Een auteur die in de fraudebestrijding zit, schreef: „Ik ben ervan overtuigd dat de voornaamste reden waarom er tegenwoordig zoveel fraude wordt gepleegd, is dat we in een buitengewoon onethische maatschappij leven. De gedragsnormen zijn drastisch achteruitgegaan, en dat heeft het ontstaan van een fraudecultuur in de hand gewerkt. . . . We leven in een maatschappij waar thuis geen gedragsnormen worden onderwezen. We leven in een maatschappij waar ook op school geen gedragsnormen worden onderwezen, omdat de leerkrachten er anders van beschuldigd zouden worden moralisten te zijn.”

In tegenstelling daarmee onderwijzen Jehovah’s Getuigen wel morele maatstaven, namelijk die uit Gods Woord, en ze proberen er ook naar te leven. Ze laten zich onder andere leiden door de volgende beginselen:

● „Gij moet uw naaste liefhebben als uzelf.” — Mattheüs 22:39.

● ’Licht niemand op.’ — Markus 10:19, Willibrordvertaling.

● „Wie steelt, stele niet meer, maar laat hij liever hard werken, door met zijn handen goed werk te doen, opdat hij iets aan een behoeftige kan uitdelen.” — Efeziërs 4:28.

● ’Wij wensen ons in alle dingen eerlijk te gedragen.’ — Hebreeën 13:18.

Hoewel de Getuigen niet zelfvoldaan of zelfingenomen zijn, geloven ze dat als iedereen deze beginselen zou toepassen, we een veel betere wereld zouden hebben. Ze geloven ook in Gods belofte dat die wereld ooit echt zal komen. — 2 Petrus 3:13.

[Inzet op blz. 11]

Als iedereen naar de morele maatstaven uit Gods Woord zou leven, zouden we een veel betere wereld hebben

[Illustratie op blz. 10]

Ware christenen houden zich aan bijbelse beginselen, zoals „Gij moet uw naaste liefhebben als uzelf”