Zie je het meisje op het plaatje? — Dat is de dochter van een man die Jefta heette. In de Bijbel staat niet hoe zij heette, maar wel dat ze haar vader en Jehovah blij maakte. Laten we eens wat verder praten over haar en haar vader.

Jefta was een goede man die vaak de tijd nam om zijn dochter dingen over Jehovah te leren. Hij was ook heel sterk en hij was een goede leider. Daarom vroegen de Israëlieten hem of hij ze wilde helpen tegen hun vijanden te vechten.

Jefta vroeg aan God of hij hem wilde helpen te winnen. Jefta beloofde: ’Jehovah, als ik win, geef ik de eerste persoon die naar buiten komt lopen wanneer ik thuiskom aan u.’ Die persoon zou de  rest van zijn of haar leven bij de tabernakel wonen en werken. De tabernakel was de plaats waar de mensen in die tijd naartoe gingen om God te aanbidden. En Jefta won! Weet je wie er als eerste naar buiten kwam lopen toen hij thuiskwam? —

Ja, zijn dochter! Jefta had maar één kind, en nu moest hij haar wegsturen. Dat maakte hem heel verdrietig. Maar hij had natuurlijk iets beloofd. Zijn dochter zei meteen: ’Pap, je hebt Jehovah iets beloofd, dus dan moet je dat ook doen.’

De dochter van Jefta was ook verdrietig. Als ze bij de tabernakel ging werken, zou ze niet trouwen en geen kinderen krijgen. Maar ze wilde heel graag doen wat haar vader had beloofd en zo Jehovah blij maken. Dat vond ze belangrijker dan trouwen en kinderen krijgen. Dus ging ze thuis weg. Ze woonde de rest van haar leven bij de tabernakel.

Denk je dat ze hiermee haar vader en Jehovah blij maakte? — Ja, zeker! Als jij net als de dochter van Jefta gehoorzaam bent en van Jehovah houdt, zul je niet alleen papa en mama maar ook Jehovah heel blij maken.