Bloedfracties. Ze worden gewonnen uit de vier hoofdbestanddelen van bloed: rode bloedcellen, witte bloedcellen, bloedplaatjes en plasma. Rode bloedcellen bevatten bijvoorbeeld het eiwit hemoglobine. Producten die uit menselijk of dierlijk hemoglobine worden vervaardigd, worden gebruikt om patiënten met acute bloedarmoede of ernstig bloedverlies te behandelen.

Plasma, dat voor 90 procent uit water bestaat, bevat allerlei hormonen, anorganische zouten, enzymen en voedingsstoffen, waaronder mineralen en suiker. Plasma bevat ook stollingsfactoren, antilichamen die ziekten bestrijden, en eiwitten zoals albumine. Ter preventie of behandeling van bepaalde ziekten kunnen artsen injecties voorschrijven met gammaglobuline, gewonnen uit het plasma van mensen die al immuun zijn. Uit witte bloedcellen worden interferonen en interleukinen gewonnen, die worden gebruikt om bepaalde virusinfecties en vormen van kanker te behandelen.

Mogen christenen een behandeling aanvaarden waarbij bloedfracties worden gebruikt? De Bijbel gaat daar niet specifiek op in, dus iedereen moet zich bij zijn beslissing door zijn eigen geweten laten leiden en zich tegenover God verantwoorden. Sommigen weigeren alle fracties, omdat ze redeneren  dat Gods wet aan Israël bepaalde dat het bloed van een dier ‘op de grond uitgegoten’ moest worden (Deuteronomium 12:22-24). Anderen, die transfusies met vol bloed of de hoofdbestanddelen van bloed natuurlijk weigeren, aanvaarden misschien wel een behandeling waarbij een bloedfractie wordt gebruikt. Ze redeneren dat je op een bepaald moment niet meer kunt zeggen dat fracties die uit bloed gewonnen zijn nog het leven vertegenwoordigen van het wezen waaruit het afkomstig is.

Denk bij het nemen van een beslissing in verband met bloedfracties na over de volgende vragen: Als ik alle bloedfracties weiger, besef ik dan dat ik daarmee ook bepaalde geneesmiddelen om ziekten te bestrijden of bloedingen te stoppen, weiger? Zou ik aan een arts kunnen uitleggen waarom ik één of meer bloedfracties wel of niet aanvaard?

Chirurgische procedures. Dat zijn onder andere hemodilutie en het gebruik van een cell-saver. Bij hemodilutie wordt bloed uit het lichaam omgeleid, vervangen door een vloeistof die het plasma aanvult en later aan de patiënt teruggegeven. Bij gebruik van de cell-saver wordt het bloed tijdens de operatie opgevangen en aan de patiënt teruggegeven. Het bloed wordt teruggewonnen uit een wond of lichaamsholte, wordt gewassen en gefilterd en dan weer aan de patiënt toegediend. Omdat de manier waarop deze technieken worden toegepast  per arts kan verschillen, moet een christen van tevoren vragen wat zijn arts van plan is.

Als je een beslissing over deze procedures moet nemen, is het goed je af te vragen: Als iets van mijn bloed buiten mijn lichaam wordt geleid en de circulatie ervan zelfs een tijdlang wordt onderbroken, laat mijn geweten dan toe dat ik dit bloed nog als een deel van mezelf zie, zodat het niet nodig is het  ‘op de grond uit te gieten’? (Deuteronomium 12:23, 24) Zou mijn door de Bijbel gevormde geweten er moeite mee hebben als tijdens een medische procedure iets van mijn eigen bloed wordt afgenomen, gemodificeerd en in mijn lichaam wordt teruggebracht? Als ik alle medische procedures weiger waarbij het gebruik van mijn eigen bloed betrokken is, besef ik dan dat ik ook bloedonderzoek, dialyse of het gebruik van een hart-longmachine weiger?

Een christen moet zelf beslissen wat er tijdens een chirurgische procedure met zijn eigen bloed gedaan mag worden. Hetzelfde geldt voor medische onderzoeken en gangbare behandelingen waarbij een kleine hoeveelheid van iemands eigen bloed wordt afgenomen, misschien gemodificeerd wordt en dan weer wordt geïnjecteerd.