Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

Welke loopbaan moet ik kiezen?

Welke loopbaan moet ik kiezen?

Hoofdstuk 22

Welke loopbaan moet ik kiezen?

’WAT ga ik met de rest van mijn leven doen?’ Vroeg of laat kom je voor deze vraag, deze uitdaging, te staan. Je kunt kiezen uit een overweldigende reeks mogelijkheden — de geneeskunde, de handel, de schone kunsten, het onderwijs, computerwetenschappen, de techniek, een ambacht. En misschien ben je dezelfde mening toegedaan als de jongere die zei: „Volgens mij is succes . . . het behouden van de gerieflijke levensstandaard waarmee je bent opgegroeid.” Of misschien droom je er net als anderen van je financiële omstandigheden te verbeteren.

Maar is er bij succes meer betrokken dan alleen materieel gewin? Zal een wereldse loopbaan, welke dan ook, je ware voldoening schenken?

’Alles was zinloos’

Aanlokkelijk, opwindend, lucratief! Zo schilderen films, de tv en boeken een wereldse carrière dikwijls af. Maar om het zogenaamde succes te bereiken, moeten carrièrejagers vaak in een strijd op leven en dood met elkaar wedijveren om erkenning. Dr. Douglas LaBier vertelt dat jonge volwassenen, velen „met een bliksemcarrière in de geavanceerde technologie, gevoelens van ontevredenheid, angst, depressiviteit, leegte en paranoia melden, naast een hele scala van fysieke klachten”.

Lang geleden wees koning Salomo op de nutteloosheid van louter werelds succes. Mede doordat Salomo over vrijwel onbeperkte middelen beschikte, leverde hij een verbazingwekkende reeks prestaties op allerlei gebied. (Lees Prediker 2:4-10.) Toch kwam Salomo tot de conclusie: „Ik, ja ik, wendde mij tot al mijn werken die mijn handen hadden verricht en tot het harde werk waaraan ik hard had gewerkt om het tot stand te brengen, en zie! alles was ijdelheid [„Ik stelde vast dat alles zinloos was”, GNB] en een najagen van wind.” — Prediker 2:11.

Een baan mag dan rijkdom en erkenning opleveren, maar iemands ’geestelijke behoeften’ kunnen er niet door bevredigd worden (Matthéüs 5:3). Degenen die hun leven louter rond werelds succes opbouwen, zullen dan ook geen ware voldoening vinden.

Een loopbaan die voldoening schenkt

Koning Salomo geeft de raad: „Het slot van de zaak, nu alles is gehoord, is: Vrees de ware God en onderhoud zijn geboden. Want dit is de gehele verplichting van de mens” (Prediker 12:13). De voornaamste verplichting voor christenen in deze tijd is het prediken van de Koninkrijksboodschap (Matthéüs 24:14). En jongeren die hun verplichting tegenover God ernstig opvatten, voelen zich gedrongen een zo volledig mogelijk aandeel aan dat werk te hebben — zelfs als zij zich van nature niet tot de prediking aangetrokken voelen. (Vergelijk 2 Korinthiërs 5:14.) In plaats van een wereldse baan voor hele dagen te zoeken, hebben duizenden er de voorkeur aan gegeven als volle-tijdprediker of pionier te dienen. Anderen dienen in het buitenland als zendeling of werken op een bijkantoor van het Wachttorengenootschap.

Emily, die een carrière als directiesecretaresse opgaf om pionierster te worden, zegt: „Ik ben echt van dit werk gaan houden.” Ja, de volle-tijddienst is de meest bevredigende en opwindende loopbaan die je je maar kunt denken! En welk grotere voorrecht zou iemand kunnen hebben dan een van „Gods medewerkers” te zijn? — 1 Korinthiërs 3:9.

Heeft een universitaire opleiding voordelen?

De meeste pioniers voorzien met part-timewerk in hun onderhoud. Maar als je nu later een gezin moet onderhouden? Iemand zal er beslist nooit spijt van krijgen dat hij zijn jonge jaren aan de dienst voor God heeft besteed! Maar zou het toch niet verstandig zijn als een jongere eerst een universitaire graad behaalt en zich misschien later aan de bediening wijdt?

De bijbel zegt natuurlijk niet met zoveel woorden hoeveel jaar onderwijs een christelijke jongere moet genieten. Evenmin laat de bijbel zich veroordelend uit over onderwijs. Jehovah, de „Grootse Onderwijzer”, moedigt zijn volk aan goed te lezen en zich duidelijk uit te drukken (Jesaja 30:20; Psalm 1:2; Hebreeën 5:12). Bovendien kan onderwijs ons begrip van de mensen en van de wereld waarin wij leven, verruimen.

Is een universitaire graad echter altijd de enorme hoeveelheid tijd en geld die erin gaat zitten waard? * Hoewel statistieken te kennen geven dat academici hogere salarissen verdienen en minder vaak werkloos zijn dan degenen met een middelbare-schooldiploma, herinnert het boek Planning Your College Education ons eraan dat deze statistieken alleen maar gemiddelden zijn. In werkelijkheid ontvangt slechts een minderheid van de academici een buitensporig hoog salaris; de overigen verdienen een loon dat daar ver onder ligt. Bovendien kunnen de hoge inkomens die aan academici worden toegekend ook het resultaat zijn van factoren als „ongewone bekwaamheden, motivatie, de gunstige werkgelegenheid in een bepaalde streek, . . . speciale talenten” — en niet simpelweg van hun opleidingsniveau.

„Een [academische] graad is niet langer een garantie voor succes op de arbeidsmarkt”, aldus het Amerikaanse Ministerie van Arbeid. „Het percentage [academici] dat werkzaam is in de vrije beroepen, de technische sector of op directieniveau . . . is kleiner geworden, omdat deze beroepssectoren zich niet snel genoeg hebben uitgebreid om het groeiende aanbod van afgestudeerden te absorberen. Bijgevolg heeft ruwweg één op de vijf afgestudeerden die zich tussen 1970 en 1984 op de arbeidsmarkt presenteerden, een baan geaccepteerd waarvoor in de regel geen academische graad vereist is. Dit te grote aanbod van academici zal waarschijnlijk wel tot het midden van de jaren ’90 voortduren.”

Verdere feiten om te overdenken

Een universitaire graad mag dan al of niet je kansen op een baan vergroten, één ding valt niet te ontkennen: „De overgebleven tijd is kort geworden”! (1 Korinthiërs 7:29) Zou, afgezien van alle vermeende voordelen, een opleiding van vier jaar of langer aan een universiteit de beste manier zijn om die resterende tijd te gebruiken? — Efeziërs 5:16.

Zou een universitaire opleiding een stimulans vormen om je geestelijke doeleinden te verwezenlijken of juist een ontmoediging? Bedenk dat een hoog inkomen geen prioriteit is voor een christen (1 Timótheüs 6:7, 8). Toch werden in een door bestuursleden van Amerikaanse universiteiten opgesteld rapport de hedendaagse studenten beschreven als ’carrière-gericht, geïnteresseerd in materieel succes, met zichzelf bezig’. Een groep studenten zei: „Geld. Het lijkt wel of geld het enige is waar we over praten.” Welke uitwerking zou het op jou hebben als je in een sfeer van intense wedijver en zelfzuchtig materialisme terechtkwam?

De universiteiten zijn niet meer het toneel van rellen, zoals in de jaren ’60. Maar dat het op de universiteiten niet meer zo’n heksenketel is, betekent nog niet dat het een heilzame omgeving is. Uit een Amerikaans onderzoek naar het leven op de campus bleek dat „studenten nog steeds een haast onbeperkte vrijheid genieten in persoonlijke en sociale aangelegenheden”. Er wordt overvloedig gebruik gemaakt van drugs en alcohol en vrije seks is eerder regel dan uitzondering. Als voor universiteiten in jouw land hetzelfde geldt, zou het je door het studentenleven dan moeilijk kunnen vallen moreel rein te blijven? — 1 Korinthiërs 6:18.

Nog iets om bij stil te staan is het goed gedocumenteerde verband dat er bestaat tussen blootstelling aan hoger onderwijs en een zich minder „houden aan fundamentele religieuze leerstellingen” (The Sacred in a Secular Age). De druk om goed mee te komen, heeft sommige christelijke jongeren ertoe gebracht geestelijke activiteiten te verwaarlozen, waardoor zij een gemakkelijke prooi werden voor de wereldse denkwijze die door de universiteiten wordt gepropageerd. Het geloof van sommigen heeft schipbreuk geleden. — Kolossenzen 2:8.

Alternatieven voor een universitaire opleiding

Met het oog op deze feiten hebben veel christelijke jongeren besloten geen universitaire opleiding te volgen. Velen hebben bemerkt dat de opleiding die in de gemeenten van Jehovah’s Getuigen geboden wordt — vooral op de wekelijkse theocratische bedieningsschool — hun een voorsprong heeft gegeven bij het vinden van werk. Hoewel zulke jongeren geen academische graad bezitten, leren zij evenwichtig te zijn, hun gedachten goed onder woorden te brengen en zich op een behoorlijke manier van verantwoordelijkheden te kwijten. Bovendien volgen sommigen terwijl zij op de middelbare school zitten een cursus typen, computerprogrammering, autoreparatie, machinebankwerken, of iets dergelijks. Zulke vaardigheden kunnen zich goed lenen voor part-timewerk en er is vaak veel vraag naar. En hoewel veel jongeren het beneden hun waardigheid achten om ’met hun handen te werken’, spreekt de bijbel daar lovend over (Efeziërs 4:28; vergelijk Spreuken 22:29). Ja, Jezus Christus zelf leerde zo goed een ambacht dat hij „de timmerman” werd genoemd! — Markus 6:3.

Het is waar dat in sommige landen de arbeidsmarkt zo door academici is overspoeld dat het zelfs moeilijk is aan een doodnormale baan te komen zonder de een of andere aanvullende opleiding. Maar dikwijls zijn er praktijk- of beroepsopleidingen, technische scholen en verkorte academische studies die je veelgevraagde vaardigheden bijbrengen tegen een minimuminvestering van tijd en geld. Vergeet ook nooit dat er een factor is waarmee werkgelegenheidsstatistieken geen rekening houden: Gods belofte om voor degenen te zorgen die geestelijke belangen op de eerste plaats stellen. — Matthéüs 6:33.

De vooruitzichten op werk en de onderwijssystemen verschillen van plaats tot plaats en van land tot land. Jongeren hebben uiteenlopende bekwaamheden en voorkeuren. En hoewel een carrière in de christelijke bediening als nuttig wordt aanbevolen, is het toch een kwestie van persoonlijke keuze. Jij en je ouders moeten derhalve bij de beslissing hoeveel onderwijs goed voor je is, zorgvuldig alle factoren die erbij betrokken zijn, afwegen. ’Een ieder moet zijn eigen vracht dragen’ bij het nemen van zulke beslissingen. — Galaten 6:5.

Als je ouders er bijvoorbeeld op staan dat je naar de universiteit gaat, heb je geen andere keus dan hun te gehoorzamen zolang je onder hun toezicht staat (Efeziërs 6:1-3). * Misschien kun je thuis blijven wonen en het vermijden helemaal in het studentenwereldje op te gaan. Kies een studierichting waarin niet wereldse filosofieën centraal staan. Let op je omgang (1 Korinthiërs 15:33). Houd jezelf geestelijk sterk door vergaderingbezoek, velddienst en persoonlijke studie. Sommige jongeren die gedwongen waren de universiteit te bezoeken, hebben zelfs kans gezien te pionieren door een rooster te kiezen waarbij dit mogelijk was.

Kies je loopbaan met zorg en onder gebed, zodat je er niet alleen persoonlijk geluk door verwerft, maar ook in staat bent ’schatten in de hemel te vergaren’. — Matthéüs 6:20.

[Voetnoten]

^ ¶15 In de Verenigde Staten bedragen de kosten van een universitaire opleiding gemiddeld ruim $10.000 per jaar! Het kost een student vaak jaren om zijn studieschuld af te lossen.

^ ¶26 Misschien is een langdurige universitaire opleiding niet nodig om je ouders tevreden te stellen, maar kun je een andere, kortere opleiding volgen waardoor je toch een waardevol diploma in je bezit krijgt.

Vragen ter bespreking

◻ Waarom brengt een wereldse carrière vaak geen persoonlijk geluk?

◻ Waarom zouden alle godvrezende jongeren een carrière in de volle-tijddienst moeten overwegen?

◻ Wat zijn naar men beweert de voordelen van hoger onderwijs, en gaan die beweringen altijd op?

◻ Welke gevaren zou universitair onderwijs kunnen opleveren?

◻ Welke alternatieven voor universitair onderwijs kan een jongere overwegen?

[Inzet op blz. 175]

Een baan mag dan rijkdom en erkenning opleveren, maar iemands ’geestelijke behoeften’ kunnen er niet door bevredigd worden

[Inzet op blz. 177]

„Een [academische] graad is niet langer een garantie voor succes op de arbeidsmarkt”