बाइबलले बताएअनुसार एक जना विद्रोही स्वर्गदूतले ईश्‍वरको शासन गर्ने अधिकारमाथि प्रश्‍न खडा गर्ने दुस्साहस गऱ्‍यो। त्यसलाई पछि सैतान र दियाबल भनियो। त्यसले मानिसहरू ईश्‍वरको डोऱ्‍याइ र शासनविना खुसी हुन सक्छन्‌ भनेर दाबी गऱ्‍यो। दुःखको कुरा, हाम्रो प्रथम बुबा आदम र आमा हव्वाले सैतानको देखासिकी गरे अनि ईश्‍वरको शासन गर्ने अधिकार स्विकार्न नचाहेको देखाए।—उत्पत्ति ३:१-६; प्रकाश १२:९.

आदम र हव्वाले ईश्‍वरलाई आफ्नो शासकको रूपमा नस्विकारेकाले तिनीहरूले सुन्दर बगैँचारूपी घर र स्वस्थ भएर सधैँभरि बाँच्ने आशा गुमाउनुपऱ्‍यो। (उत्पत्ति ३:१७-१९) तिनीहरूको निर्णयले तिनीहरूको भावी सन्तानलाई पनि असर गऱ्‍यो। बाइबलले आदमले पाप गरेकोले “पाप संसारमा प्रवेश भयो अनि पापद्वारा मृत्यु” व्याप्त भयो भनेर बताउँछ। (रोमी ५:१२) “एउटाले अर्कोलाई दबाएर मानिसले आफैलाई हानि पुऱ्‍याइरहेको” छ र यो पनि पापले निम्त्याएको दुःखदायी नतिजा हो। (उपदेशक ८:९) हो, मानिसले मानिसमाथि शासन गर्दा सधैँ समस्या नै निम्तिन्छ।

बाइबलमा उल्लेख गरिएको पहिलो मानव शासक निम्रोद हुन्‌। तिनले यहोवाको शासनाधिकारको विरोध गरेका थिए। निम्रोदको समयदेखि यता शक्‍तिशाली मानिसहरूले आफ्नो अख्तियारको दुरुपयोग गरेको पाइन्छ। लगभग ३,००० वर्षअघि बुद्धिमान्‌ राजा सुलेमानले वरपरको अवस्थाबारे यसो भने: “अत्याचारमा परेकाहरूको आँसु मैले देखेँ तर तिनीहरूलाई सान्त्वना दिने कोही थिएन। अत्याचारीहरू शक्‍तिशाली थिए तर जो अत्याचारमा परेका थिए, तिनीहरूको पक्ष लिएर तिनीहरूलाई सान्त्वना दिने कोही थिएन।”—उपदेशक ४:१.

आज पनि अवस्था यस्तै छ। सन्‌ २००९ मा संयुक्‍त राष्ट्र सङ्‌घको एउटा प्रकाशनमा खराब शासन व्यवस्था नै “हाम्रो समाजमा बढ्‌दो खराब कुराहरूको एउटा मुख्य जड हो” भनी लेखिएको थियो।

हामीलाई असल शासक र असल सरकार चाहिन्छ। हाम्रो सृष्टिकर्ताले पनि त्यस्तै प्रतिज्ञा गर्नुभएको छ।

ईश्‍वरले एउटा राज्य अर्थात्‌ सरकार स्थापना गर्नुभएको छ र त्यसले मानव सरकारको ठाउँ लिनेछ अनि “यो राज्यले चाहिँ सदासर्वदा शासन गर्नेछ।” (दानिएल २:४४) थुप्रै मानिसले यही राज्यको लागि प्रार्थना गर्दै छन्‌। (मत्ति ६:९, १०) तर ईश्‍वर आफैले यो सरकार चलाउनुहुनेछैन। उहाँले एक जना योग्य व्यक्‍तिलाई शासक हुन रोज्नुभएको छ। त्यो व्यक्‍ति को हो?