၂၀၂၀၊ နိုဝင်ဘာလမှာ ပြုလုပ်ခဲ့တဲ့ အမှုဆောင်လုပ်ငန်းဟာ ယေဟောဝါသက်သေတွေအတွက် သမိုင်းမှတ်တိုင်တစ်ခု ဖြစ်နေပါလိမ့်မယ်။ သေစေနိုင်တဲ့ ကပ်ရောဂါကြောင့် ကျွန်တော်တို့အများစု အိမ်မှာပဲ နေကြရတယ်။ ပုံမှန်လုပ်နေကျ အမှုဆောင် နည်းလမ်းတွေကို ယာယီ ရပ်ဆိုင်းထားတာတောင် ဘုရားနိုင်ငံတော်အကြောင်း ကြေညာဖို့ ဒီကမ္ဘာချီ ဟောပြောခြင်း ကင်ပိန်းကို ပြီးမြောက်အောင် လုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့ကြတယ်။ ကမ္ဘာတစ်ဝန်းမှာ သန်းနဲ့ချီတဲ့ ကြေညာသူတွေဟာ ၂၀၂၀၊ အမှတ် ၂ ကင်းမျှော်စင် ကို စီးပွားရေးလုပ်ငန်း၊ အစိုးရ အရာရှိ၊ ဆရာ ဆရာမ၊ မိတ်ဆွေ၊ ဆွေမျိုးနဲ့ ပြည်သူလူထုတွေကို ကြိုးစား ဝေငှခဲ့ကြတယ်။ ဒီကင်ပိန်းက လိုလိုလားလား လက်ခံလိုစိတ်ရှိသူ အားလုံးကို အမှန်တရား သိရှိလာစေတယ်။ ဒါ့အပြင် ပါဝင်ခဲ့သူတွေလည်း ပျော်ရွှင်ပြီး ဘုရားရေးရာ လန်းဆန်းမှုတွေ ရရှိခဲ့ကြတယ်။

ဒါကတော့ ကမ္ဘာတစ်ဝန်းက ညီအစ်ကို ညီအစ်မတွေရဲ့ တွေ့ကြုံမှုနဲ့ မှတ်ချက်တချို့ ဖြစ်ပါတယ်–

သြစတြေးလျမှာ နေတဲ့ အသက် ၁၈ နှစ်အရွယ် နှစ်ခြင်းခံပြီးခါစ ညီအစ်မ လူစင်ဒါ ဖဲယာကင်က “ကင်ပိန်းကာလအတွင်း ကျွန်မ ကျန်းမာရေး တော်တော် မကောင်းပေမဲ့ ကျွန်မရဲ့ လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ခံနိုင်ရည် ရှိဖို့ လိုအပ်တဲ့ ခွန်အားတွေ ယေဟောဝါ ပေးခဲ့တယ်လို့ ခံစားရတယ်” ဆိုပြီး ပြောတယ်။

ကင်ပိန်းက မိသားစုအတွက် ဘယ်လို အကူအညီ ဖြစ်စေခဲ့တယ်ဆိုတာ နယူးဇီလန်နိုင်ငံက ဖခင်တစ်ယောက် ဒီလိုပြောတယ်– “ကျွန်တော်တို့မှာ အသက် ၇၊ ၉၊ ၁၁ နှစ်နဲ့ ၁၃ နှစ်အရွယ် သမီး လေးယောက် ရှိတယ်။ ဒီကမ္ဘာချီကင်ပိန်းကို ဖခင်ယေဟောဝါ စေခိုင်းတဲ့ တာဝန်အဖြစ် သဘောထားတဲ့အတွက် နေ့တိုင်း အမှုဆောင်လုပ်ငန်းမှာ ဆက်ပါဝင်နိုင်ခဲ့တယ်” လို့ ပြောပြတယ်။

တိုက်နယ်လုပ်ငန်းမှာ ပါဝင်နေတဲ့ ကာဂျီဆိုနဲ့ လေဒီယာ မာရူမိုက မယုံကြည်သူ ဆွေမျိုးတွေဆီ အီလက်ထရောနစ်နည်းနဲ့ မဂ္ဂဇင်းတွေ ပို့ပေးခဲ့တယ်။ ဒါကို ဆွေမျိုးတွေ ကျေးဇူးတင်လေးမြတ်ကြတယ်။ ကာဂျီဆိုရဲ့ ဆွေမျိုး ဆရာဝန်တစ်ယောက်က ဒီမဂ္ဂဇင်း အချိန်ကိုက် ရောက်လာတာပဲလို့ ပြောတယ်။ သူ့ရဲ့ လူနာတချို့မှာ ဘုရားသခင်နဲ့ ကျမ်းစာအကြောင်း မေးခွန်းတွေ ရှိနေပြီး သူ့ရဲ့ သားသမီးတွေကိုယ်တိုင်လည်း မှော်အတတ်တွေ လိုက်စားနေတယ်လို့ ပြောတယ်။ အဲဒီညနေမှာပဲ သူ့ကို မာရူမို ဆက်သွယ်ပြီး သင်အံမှု စခဲ့တယ်။ အခုဆိုရင် တစ်ပတ်ကို နှစ်ကြိမ် ကျမ်းစာလေ့လာနေပြီ။

အွန်တာရီယိုမြို့က ရှေ့ဆောင်ညီအစ်မ ဆိုရိုယာ သောမ်ဆင်က “ပိုအရေးကြီးတဲ့အရာကို အာရုံစိုက်ဖို့၊ လုပ်စရာ အလုပ်တွေ အများကြီး ကျန်နေသေးတယ်ဆိုတာ သိလာဖို့ ကင်ပိန်းက ကူညီပေးတယ်။ ယေဟောဝါရဲ့ မေတ္တာကိုလည်း ပြန်သတိရစေပြီး ဘုရားက ဘယ်သူ့ကိုမှ မပျက်စီးစေချင်ဘူးဆိုတာ သိလာစေတယ်။ ဒါက ကင်ပိန်းမှာ အင်တိုက်အားတိုက် ပါဝင်ဖို့ ကျွန်မကို ကူညီပေးတယ်” လို့ ပြောတယ်။

ဗြိတိသျှ ကိုလံဘီယာမှာ နေတဲ့ ညီအစ်မတစ်ယောက်က “ဒီလို တကယ့်ကို စိတ်ဖိစီးစရာ အချိန်မျိုးမှာ အပျက်သဘော ခံစားချက်တွေကို တိုက်လှန်ဖို့ အရန်ရှေ့ဆောင် လုပ်မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်။ ဒါက ကျွန်မကို ပျော်ရွှင်စေပြီး မိသားစုအတွက်လည်း အကူအညီ ဖြစ်စေခဲ့တယ်” လို့ ပြောတယ်။

ကနေဒါ ဌာနခွဲက ပေးပို့တဲ့ မှတ်တမ်းအရ ကင်ပိန်းကြောင့် မိသားစုဝင် အချင်းချင်း ပိုရင်းနှီးလာတယ်။ ကလေးငယ်တွေလည်း စာရေးသက်သေခံဖို့ ရိုးရှင်းတဲ့ စာလေးတွေ ရေးတာ၊ စာအိတ်တွေမှာ တံဆိပ်ခေါင်း ကပ်ပေးတာ၊ လိပ်စာ ရှာပေးတာတွေ လုပ်လို့ အမှုဆောင်မှာ အသုံးဝင်တယ်လို့ ခံစားလာရတယ်။

တိုက်နယ်လုပ်ငန်းမှာ ပါဝင်နေတဲ့ ညီအစ်ကိုနဲ့ ညီအစ်မ တရိုမီစတိုက “မြောက်ဘက်ပိုင်းမှာ နိုဝင်ဘာလဟာ တစ်နှစ်တာရဲ့ အမှောင်ဆုံးအချိန်ပဲ။ ဒါကြောင့် စိတ်ဓာတ်မကျအောင် ကူညီပေးတဲ့ ကင်ပိန်းအတွက် ညီအစ်ကို ညီအစ်မတွေ၊ အထူးသဖြင့် ရှေ့ဆောင်တွေ တကယ့်ကို ကျေးဇူးတင်ခဲ့ကြတယ်” လို့ ပြောတယ်။

မိတ်ဆွေတစ်ယောက်ဆီ မဂ္ဂဇင်း ပို့ပေးပြီးနောက် မောင်နှံတစ်စုံ ပြန်ရရှိတဲ့ ကျေးဇူးတင်စာမှာ “ဒီနေ့ ကျွန်တော် ယာကုပ်ကျမ်းကို ဖတ်နေတာ။ လုပ်ရပ် မပါတဲ့ ယုံကြည်ခြင်းဟာ အသေဖြစ်တယ် ဆိုပြီး အဲဒီကျမ်းမှာ ပြောထားတယ်။ ယေဟောဝါသက်သေတွေက လူတွေကို ကျမ်းစာအကြောင်း သွန်သင်ရှင်းပြပေးဖို့ အမြဲ ကြိုးစားကြတယ်။ ယုံကြည်ခြင်း ခိုင်ခံ့စေတဲ့ လုပ်ရပ်တွေကို သူတို့ လုပ်ဆောင်နေကြတာ” ဆိုပြီး ပြောထားတယ်။

ဂရိဌာနခွဲက ဒီလိုပြောတယ်– “လူများစွာဟာ ကူးစက်ရောဂါ၊ နောက်ဆက်တွဲ ကန့်သတ်ချက်တွေနဲ့ ပိတ်ဆို့မှုတွေကြောင့် စိတ်ပန်းလူပန်း ဖြစ်နေကြတယ်။ ကင်ပိန်းက သူတို့ လိုအပ်နေတဲ့ အားပေးမှုတွေ ရရှိစေတယ်။ လူတော်တော်များများက ဒီကင်ပိန်း အစီအစဉ်ကို ‘ဘုရားရေးရာ အိုအေစစ်’ ဆိုပြီး ပြောကြတယ်။”

ညီအစ်မ ဆူဇီ ကွန်တာဂီရီ ဟာ ကျန်းမာရေး ပြဿနာတွေအပြင် မယုံကြည်သူခင်ပွန်းနဲ့ အတူ နေနေရတာတောင် အရန်ရှေ့ဆောင် လုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်။ “ကင်ပိန်းကြောင့် ကျွန်မရဲ့ အပျက်သဘောတွေ အားလုံး ပျောက်သွားတယ်။ မနက်စောစောထ အိမ်မှုကိစ္စတွေ လုပ်၊ ချက်ပြုတ်၊ အမျိုးသားကို ဂရုစိုက်ပေးပြီးတဲ့နောက် အမှုဆောင်လုပ်ငန်းမှာ စပါဝင်တယ်။ မယုံကြည်သူ ခင်ပွန်းကတောင် ညီအစ်မတွေနဲ့ ကျွန်မ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် အမှုဆောင်နေတာကို မြင်နေကျ ဖြစ်လာလို့ ‘ဒီနေ့ မင်း အမှုဆောင် မရှိဘူးလား’ ဆိုပြီး မကြာခဏ မေးတတ်လာတယ်” ဆိုပြီး ပြောတယ်။

ညီအစ်မ တာမာကီ ဟီရိုတာက အစိုးရ အရာရှိတွေကို စာရေးသက်သေခံခဲ့တယ်။ သူ ဒီလိုပြောတယ်– “စာရေးပြီး ပထမဦးဆုံး သက်သေခံခဲ့သူဟာ ယေဟောဝါပါ။ ဘုရားက လူသားတွေအတွက် စာစောင် ၆၆ စောင် ရေးသားခဲ့တယ်။ ဒီစာစောင်တွေကို ဖတ်ပြီး လူတွေ ဘုရားနဲ့ ရင်းနှီးလာစေဖို့ ဖြစ်တယ်။ ဒီနည်းလမ်း ဘယ်လောက် ထိရောက်တယ်ဆိုတာ ယေဟောဝါ သိတယ်။ ဒီကင်ပိန်းကတော့ တကယ့်ကို မမေ့နိုင်စရာ အခါသမယပါပဲ။”

ညီအစ်မ မဟာရာဂျာ ဗီဂျယာနဲ့ အမာရာနသန် အမူတာဟာ မထင်မှတ်ဘဲ လိပ်စာ တစ်ခုတည်းကို စာရေးဖို့ တာဝန်ပေးခံခဲ့ရတယ်။ လက်ခံရရှိသူက ပထမစာကို မဖွင့်ကြည့်ဘဲ လွှင့်ပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးနောက် ဒုတိယတစ်စောင် ထပ်တွေ့တယ်။ နှစ်စောင်တောင် ပို့ထားတာဆိုတော့ သိပ်အရေးကြီးလို့ ဖြစ်မယ်လို့ တွေးမိတယ်။ မဂ္ဂဇင်းကို ဖတ်တယ်။ ဖတ်ပြီးနောက် ဒုတိယစာ ပို့ပေးတဲ့ ညီအစ်မကို ဖုန်းပြန်ခေါ်ပြီး ကျမ်းစာသင်အံမှု လက်ခံခဲ့တယ်။

ဒေသခံ အရာရှိတစ်ဦးက မဂ္ဂဇင်းကို လက်ခံရရှိပြီးနောက် သီရိလင်္ကာ ဌာနခွဲကို ဖုန်းဆက်တယ်။ သူဟာ ခရစ်ယာန် ဖြစ်ပေမဲ့ ယေဟောဝါသက်သေတွေနဲ့ တစ်ခါမှ မဆုံဖူးဘူးလို့ ပြောတယ်။ မဂ္ဂဇင်းနဲ့ ဝက်ဘ်ဆိုက်ထဲက အကြောင်းအရာတွေကို ချီးမွမ်းပြီးနောက် “ကျွန်မ ယေဟောဝါသက်သေတစ်ယောက် ဘယ်လို ဖြစ်နိုင်မလဲ” လို့ မေးတယ်။ ညီအစ်ကိုတွေလည်း သူ့ဆီ လည်ပတ်ဖို့ ချက်ချင်း စီစဉ်ခဲ့ကြတယ်။

နိုင်ငံရေးအကြောင်း မကြာခဏ ဆွေးနွေးလေ့ရှိတဲ့ ကျောင်းမှာ တက်တဲ့ အသက် ၁၃ နှစ်အရွယ် ကြေညာသူက နိုဝင်ဘာ ကင်ပိန်းကနေ ဘယ်လို အကူအညီ ရခဲ့ကြောင်း အခုလို ပြန်ပြောပြတယ်– “ကျွန်တော် နိုင်ငံရေးမှာ ဘာကြောင့် ကြားနေရသလဲဆိုတာ ဆရာတွေကို ရှင်းပြဖို့ ယုံကြည်စိတ်ချမှု ပိုရှိလာပြီ။ ဒီကင်ပိန်းက ကျွန်တော့်ယုံကြည်ခြင်းကို ပိုခိုင်ခံ့လာစေတယ်။”

ညီအစ်မ မာဂစ် ဟယ်ရင်းလည်း အဲဒီလို ခံစားခဲ့ရတယ်။ သူ ဒီလိုပြောတယ်– “ကျွန်မရဲ့ ရဲစွမ်းသတ္တိနဲ့ စိတ်အားထက်သန်မှု ပိုတိုးများလာတယ်။ အစမှာတော့ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင်တွေနဲ့ အစိုးရ အရာရှိတွေကို သက်သေခံရမယ်လို့ တွေးမိတာနဲ့တင် ကြောက်နေခဲ့တာ။ ကိုယ့်ယုံကြည်ချက်တွေကို နူးညံ့သိမ်မွေ့စွာ ခုခံတတ်လာတာက အနာဂတ်အတွက် ကောင်းတဲ့ အလေ့အကျင့်ပါပဲ။”

အကြီးအကဲတစ်ယောက်ကလည်း “ကျန်းမာရေး ပြဿနာတွေကြားက ကြိုးစားပြီး ရှေ့ဆောင် လုပ်ကြတဲ့သူတွေကြောင့် စိတ်ထိမိခဲ့တယ်။ သူတို့ မလုပ်လည်း ရတာပဲ။ ဒါပေမဲ့ ကင်ပိန်းမှာ အတတ်နိုင်ဆုံး ပါဝင်ခဲ့ကြတယ်။ သူတို့ ပြခဲ့တဲ့ ပျော်ရွှင်မှု၊ ယေဟောဝါနဲ့ ညီအစ်ကို ညီအစ်မတွေအတွက် ကျေးဇူးတင်လေးမြတ်မှုတွေက မြင်တွေ့ရသူ အားလုံးကို ဝမ်းသာမျက်ရည် ကျစေတဲ့အထိပါပဲ” လို့ ပြောတယ်။

ကမ္ဘာတစ်ဝန်းက တခြား တွေ့ကြုံမှုတွေလည်း အများကြီး ရှိပါသေးတယ်။ ပြောပြလို့တောင် ကုန်မှာ မဟုတ်ဘူး။ သန်းနဲ့ချီတဲ့ လူတွေကို ဘုရားသခင့် နိုင်ငံတော်သတင်း ပြောပြရတာ တကယ့်ကို ပျော်ရွှင်စရာပါပဲ။—ယောဟန် ၁၅:၁၁။