၁။ ယေဟောဝါဟာ ဘယ်လိုလူတွေကို မိမိဆီ သွေးဆောင်သလဲ။ ဘုရားရဲ့ နှစ်သက်မှု ရနိုင်ဖို့ ဘာကြောင့် နိုးနိုးကြားကြား ရှိနေရမလဲ။

 ‘အဖဘုရားကို နည်းမှန်လမ်းကျ ဝတ်ပြုသူတွေဟာ စွမ်းအားတော် လမ်းပြမှုနဲ့အညီ၊ အမှန်တရားနဲ့အညီ ကိုးကွယ်မယ်။ အဲဒီလို ကိုးကွယ်မယ့်သူတွေကို အဖဘုရား ရှာနေတယ်’ လို့ ယေရှု ပြောတယ်။ (ယောဟန် ၄:၂၃) ယေဟောဝါဟာ သင့်ကို ရှာတွေ့ခဲ့သလို အဲဒီလို ကိုးကွယ်ချင်သူတွေကို ရှာတွေ့တဲ့အခါ မိမိနဲ့ သားတော်ဆီ သွေးဆောင်တယ်။ (ယောဟန် ၆:၄၄) ဒါဟာ ဂုဏ်ယူစရာပါပဲ။ ကျမ်းစာအမှန်တရားကို မြတ်နိုးသူတွေဟာ “ဘုရားသခင် လက်ခံတဲ့အရာကို သိနိုင်ဖို့ အမြဲဆန်းစစ်” ရမယ်။ စာတန်ဟာ လှည့်စားတဲ့နေရာမှာ အလွန်ကျွမ်းကျင်သူ ဖြစ်လို့ပဲ။​—ဧဖက် ၅:၁၀။ ဗျာဒိတ် ၁၂:၉။

၂။ စစ်မှန်တဲ့ဘာသာနဲ့ မှားယွင်းတဲ့ဘာသာ ရောနှောသူတွေကို ယေဟောဝါ ဘယ်လို ရှုမြင်သလဲ။

^၂ ဆိုင်းနိုင်းတောင်အနီးမှာ အစ္စရေးတွေက မိမိတို့အတွက် ဘုရားတစ်ဆူ လုပ်ပေးဖို့ အာရုန်ကို တောင်းဆိုတဲ့အခါ ဘာတွေဖြစ်ခဲ့မှန်း သုံးသပ်ကြည့်ပါ။ အာရုန်က သူတို့တောင်းဆိုတဲ့အတိုင်း ရွှေနွားရုပ်တစ်ရုပ် လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ရွှေနွားရုပ်ဟာ ယေဟောဝါကို ကိုယ်စားပြုတယ်လို့ ဆိုကြတယ်။ အဲဒီနောက် အာရုန်က “မနက်ဖြန်ကျရင် ယေဟောဝါဘုရားအတွက် ပွဲတော် ရှိတယ်” လို့ ပြောတယ်။ စစ်မှန်တဲ့ဘာသာနဲ့ မှားယွင်းတဲ့ဘာသာ ရောနှောတာကို ယေဟောဝါ လျစ်လျူရှုခဲ့သလား။ လျစ်လျူမရှုခဲ့ဘူး။ ရုပ်တုကိုးကွယ်သူ ၃,၀၀၀ လောက်ကို ကွပ်မျက်လိုက်တယ်။ (ထွက်မြောက်ရာ ၃၂:၁-၆၊ ၁၀၊ ၂၈) သင်ခန်းစာက ဘာလဲ။ ဘုရားရဲ့မေတ္တာ အမြဲခံစားချင်ရင် “မသန့်ရှင်းတာမှန်သမျှ လက်နဲ့တောင် မထိ” ရဘူး၊ ဘယ်ဖောက်ပြန်မှုမျိုးကိုမဆို တွန်းလှန်ပြီး အမှန်တရားကို ထက်ထက်သန်သန် စောင့်ထိန်းကြရမယ်။​—ဟေရှာယ ၅၂:၁၁။ ယေဇကျေလ ၄၄:၂၃။ ဂလာတိ ၅:၉။

၃၊ ၄။ လူကြိုက်များတဲ့ ဓလေ့ထုံးစံနဲ့ ပွဲနေ့တွေကို ဆန်းစစ်တဲ့အခါ ကျမ်းစာမူတွေကို ဘာကြောင့် ဂရုပြုသင့်သလဲ။

 ^၃ ဝမ်းနည်းစရာက အယူဖောက်ပြန်တာကို တားဆီးခဲ့ကြတဲ့ တမန်တော်တွေ သေဆုံးပြီးနောက် အမှန်တရား မလိုလားတဲ့ အမည်ခံခရစ်ယာန်တွေဟာ တိတ္ထိဓလေ့ထုံးစံတွေ၊ ပွဲနေ့တွေနဲ့ “အခါကြီးရက်ကြီးတွေ” ကို ခရစ်ယာန်အမည်တပ်ပြီး လက်ခံလာကြတယ်။ (၂ သက်သာလောနိတ် ၂:၇၊ ၁၀) တချို့ပွဲနေ့အကြောင်း သုံးသပ်ရင်း ပွဲနေ့တွေဟာ ဘုရားရဲ့ စွမ်းအားတော်ကို မဟုတ်ဘဲ လောကစိတ်ဓာတ်ကို ဘယ်လိုထင်ဟပ်နေမှန်း သတိပြုပါ။ အများအားဖြင့် လောကပွဲနေ့တွေမှာ တူညီချက်တစ်ခု ရှိတယ်။ အဲဒါဟာ သွေးသားဆန္ဒအတိုင်း လိုက်တာ၊ မှားယွင်းတဲ့ ဘာသာရေး ယုံကြည်ချက်တွေနဲ့ “မဟာဗာဗုလုန်” ရဲ့ ထင်ရှားတဲ့အမှတ်အသားဖြစ်တဲ့ နတ်ဆိုးပညာ လိုက်စားခြင်းကို အားပေးတာ ဖြစ်တယ်။ a (ဗျာဒိတ် ၁၈:၂-၄၊ ၂၃) လူကြိုက်များတဲ့ ဓလေ့ထုံးစံအများစုဟာ စက်ဆုပ်ဖွယ် တိတ္ထိထုံးစံတွေကနေ ဆင်းသက်လာတယ်။ အဲဒီတိတ္ထိထုံးစံတွေကို ယေဟောဝါကိုယ်တိုင် သတိပြုမိတယ်ဆိုတာ အမှတ်ရပါ။ ဒီနေ့လည်း အဲဒီပွဲနေ့တွေကို ကိုယ်တော် စက်ဆုပ်ရွံရှာမှာ သေချာတယ်။ ဒါနဲ့ပတ်သက်ပြီး ကိုယ်တော်ရဲ့ ရှုမြင်ချက်ဟာ ကျွန်တော်တို့အတွက် အရေးကြီးဆုံး ဖြစ်သင့်တယ် မဟုတ်လား။​—၂ ယောဟန် ၆၊ ၇။

^၄ ပွဲနေ့တချို့ကို ယေဟောဝါ မနှစ်သက်မှန်း ခရစ်ယာန်စစ်တွေဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော်တို့ သိထားကြတယ်။ ဒါကြောင့် အဲဒါတွေနဲ့ လုံးဝမပတ်သက်ဖို့ အခိုင်အမာ ဆုံးဖြတ်ထားရမယ်။ ပွဲနေ့တွေကို ယေဟောဝါ မနှစ်သက်ရတဲ့ အကြောင်းရင်းကို ပြန်သုံးသပ်တာဟာ ဘုရားရဲ့မေတ္တာ မခံစားရစေတဲ့အရာ မှန်သမျှကို ရှောင်မယ်ဆိုတဲ့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ သန္နိဋ္ဌာန်ကို ခိုင်မာစေတယ်။

၅။ ဒီဇင်ဘာ ၂၅ မှာ ယေရှုမွေးတာ မဟုတ်မှန်း ဘာကြောင့် အသေအချာ ပြောနိုင်သလဲ။

^၅ ယေရှုရဲ့ မွေးနေ့အကြောင်း ကျမ်းစာမှာ မဖော်ပြဘူး။ တကယ်တော့ ယေရှုရဲ့ မွေးနေ့ကို အတိအကျ မသိရဘူး။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီဒေသရဲ့ ချမ်းစိမ့်တဲ့ ဆောင်းရာသီ ဒီဇင် ဘာ ၂၅ မှာ ယေရှုမွေးတာ မဟုတ်မှန်း ကျွန်တော်တို့ အသေအချာ ပြောနိုင်တယ်။ b တစ်ချက်အနေနဲ့ ယေရှုကို မွေးဖွားချိန်မှာ “သိုးထိန်းတွေ . . . ကွင်းပြင်မှာ” သိုးထိန်းနေတယ်လို့ လုကာ မှတ်တမ်းတင်တယ်။ (လုကာ ၂:၈-၁၁) “ကွင်းပြင်မှာ” တစ်နှစ်လုံး သိုးထိန်းလေ့ရှိရင် ဒီမှတ်တမ်းဟာ ထူးခြားမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဘက်သလီဟင်မြို့မှာ ဆောင်းမိုးရွာပြီး နှင်းကျတတ်လို့ သိုးအုပ်ကို အမိုးအကာအောက်မှာပဲ ထားကြတယ်။ ဒါကြောင့် သိုးထိန်းတွေလည်း “ကွင်းပြင်မှာ” ရှိနေကြမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါ့အပြင် ဆီဇာဩဂတ်စတပ်က လူဦးရေစာရင်း သွင်းဖို့ အမိန့်ထုတ်ပြန်လို့ ယောသပ်နဲ့ မာရိ ဘက်သလီဟင်မြို့ကို သွားခဲ့ရတယ်။ (လုကာ ၂:၁-၇) ဆီဇာက ရောမအုပ်ချုပ်မှု မလိုလားသူတွေကို ဆောင်းရာသီရဲ့ အချမ်းဆုံးလမှာ ဘိုးဘေးတွေရဲ့ ဇာတိမြို့ကို သွားဖို့ အမိန့်ထုတ်မှာ မဟုတ်ဘူး။

၆၊ ၇။ (က) ခရစ္စမတ်ပွဲဓလေ့ထုံးစံတွေရဲ့ ရင်းမြစ်ကို ဘယ်နေရာမှာ တွေ့နိုင်သလဲ။ (ခ) ခရစ္စမတ်လက်ဆောင်ပေးတာနဲ့ ခရစ်ယာန်စစ်တွေ လက်ဆောင်ပေးတာ ဘယ်လို ကွာခြားသလဲ။

^၆ ခရစ္စမတ်ပွဲရဲ့ ရင်းမြစ်ကို ကျမ်းစာမှာ မတွေ့ရဘူး၊ လယ်ယာစိုက်ပျိုးရေးနတ်ဘုရား ဆက်တန်အတွက် ကျင်းပတဲ့ ရောမဆက်တန်နေလီယာပွဲအစရှိတဲ့ ရှေးခေတ်တိတ္ထိပွဲတွေမှာပဲ တွေ့ရတယ်။ အလားတူ၊ သူတို့ရဲ့ယူဆချက်အရ မစ်သရနတ်ဘုရားကို ကိုးကွယ်သူတွေဟာ ဒီဇင်ဘာ ၂၅ မှာ “မရှုံးနိမ့်နိုင်တဲ့ နေမင်းရဲ့ မွေးနေ့ပွဲ” ကို ကျင်းပခဲ့ကြတယ်လို့ ကက်သလစ်စွယ်စုံကျမ်းသစ်က ဆိုတယ်။ ခရစ်တော် သေဆုံးပြီးနောက် သုံးရာစုခန့်၊ “အထူးသဖြင့် ရောမမှာ နေဝတ်ပြုရေး ခေတ်စားချိန်မှာ ခရစ္စမတ်ပွဲကို အစပြုခဲ့ကြတယ်။”

^၇ တိတ္ထိတွေရဲ့ ပွဲနေ့တွေမှာ လက်ဆောင်တွေ ဖလှယ်ပြီး စားသောက်ပွဲတွေ လုပ်ကြတယ်။ ဒီနေ့လည်း ခရစ္စမတ်ပွဲတွေမှာ အဲဒီအတိုင်း လုပ်ကြတယ်။ ခရစ္စမတ်လက်ဆောင်တွေ ပေးတာဟာ ၂ ကောရိန္သု ၉:၇ မှာ တွေ့ရတဲ့ စိတ်ထားမျိုးနဲ့ပေးတာ မဟုတ်ဘူး။ အဲဒီကျမ်းချက်မှာ “လူတိုင်း စိတ်ဆုံးဖြတ်ထားတဲ့အတိုင်း လှူဒါန်းကြပါ။ နှမြောတဲ့စိတ်၊ မလှူမနေရ ဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ မလှူပါစေနဲ့။ စေတနာစိတ်နဲ့ လှူဒါန်းတဲ့သူကိုပဲ ဘုရားသခင် ချစ်မြတ်နိုးတယ်” လို့ဆိုတယ်။ ခရစ်ယာန်စစ်တွေဟာ မေတ္တာနဲ့ လက်ဆောင်ပေးကြတယ်။  သတ်မှတ်ထားတဲ့ အထူးနေ့တစ်နေ့ရောက်မှ ပေးတာ မဟုတ်ဘူး၊ လက်ဆောင်ပြန်ရဖို့လည်း မမျှော်လင့်ကြဘူး။ (တမန်တော် ၂၀:၃၅ ကိုဖတ်ပါ။ လုကာ ၁၄:၁၂-၁၄) ဒါ့အပြင် သူတို့ဟာ ခရစ္စမတ်ပွဲရာသီရဲ့ ရုတ်ရုတ်သဲသဲ အခြေအနေကနေ၊ နှစ်ကုန်ပိုင်းမှာ လူအများ အကြွေးတင်လေ့ရှိတဲ့ ဝန်ထုပ်ကနေ လွတ်ကင်းတဲ့အတွက် အလွန် ကျေးဇူးတင်ကြတယ်။​—မဿဲ ၁၁:၂၈-၃၀။ ယောဟန် ၈:၃၂။

၈။ နက္ခတ်ဗေဒင်ဆရာတွေက ယေရှုကို မွေးနေ့လက်ဆောင်တွေ ပေးခဲ့သလား။ ရှင်းပြပါ။

^၈ ဒါပေမဲ့ နက္ခတ်ဗေဒင်ဆရာတွေလည်း ယေရှုကို မွေးနေ့လက်ဆောင် ပေးတာပဲ မဟုတ်လားဆိုပြီး တချို့ ဆင်ခြေတက်ကြမယ်။ မွေးနေ့လက်ဆောင် ပေးတာ မဟုတ်ဘူး။ ကျမ်းစာခေတ်က ထုံးတမ်းစဉ်လာအရ အသိအမှတ်ပြုထိုက်သူကို လေးစားတဲ့အနေနဲ့ လက်ဆောင်ပေးတာ ဖြစ်တယ်။ (၁ ဘုရင်များ ၁၀:၁၊ ၂၊ ၁၀၊ ၁၃။ မဿဲ ၂:၂၊ ၁၁) တကယ်တော့၊ ယေရှုမွေးတဲ့ညမှာ သူတို့ ရောက်လာတာ မဟုတ်ဘူး။ သူတို့ ရောက်လာချိန်မှာ ယေရှုဟာ နွားစားခွက်မှာ သိပ်ထားတဲ့ မွေးကင်းစကလေး မဟုတ်တော့ဘဲ အိမ်မှာ နေထိုင်နေတဲ့ လသားအရွယ် ဖြစ်နေပြီ။

၉။ ကျမ်းစာမှာပါတဲ့ မွေးနေ့ပွဲတွေနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဘာက ထူးခြားသလဲ။

^၉ ကလေးတစ်ဦး မွေးဖွားလာချိန်ဟာ အလွန်ပျော်စရာပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ ဘုရားသခင့်ကျေးကျွန်တစ်ဦး မွေးနေ့ပွဲ ကျင်းပတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း ကျမ်းစာမှာ ဖော်ပြထားတာ မရှိဘူး။ (ဆာလံ ၁၂၇:၃) အဲဒီအကြောင်း အမှတ်တမဲ့ ကျန်သွားတာလား။ မဟုတ်ဘူး။ အီဂျစ်ဘုရင် ဖာရောနဲ့ ဟေရုဒ်အန္တိပမင်းတို့ရဲ့ မွေးနေ့ပွဲအကြောင်း ကျမ်းစာမှာ ပါတယ်။ (ကမ္ဘာဦး ၄၀:၂၀–၂၂ နဲ့ မာကု ၆:၂၁–၂၉ ကိုဖတ်ပါ။) ဒါပေမဲ့ အဲဒီမွေးနေ့ပွဲနှစ်ခုစလုံး ပျော်စရာအချိန်အခါ မဟုတ်ခဲ့ဘူး။ အထူးသဖြင့် ဟေရုဒ်မင်းရဲ့ မွေးနေ့ပွဲမှာ နှစ်ခြင်းပေးသူ ယောဟန် ခေါင်းဖြတ်ခံခဲ့ရတယ်။

၁၀၊ ၁၁။ မွေးနေ့ပွဲကျင်းပတာကို ကနဦးခရစ်ယာန်တွေ ဘယ်လို ရှုမြင်ခဲ့ကြသလဲ။ ဘာကြောင့်လဲ။

^၁၀ “မွေးနေ့ပွဲ ကျင်းပတာကို တိတ္ထိဓလေ့အဖြစ် ကနဦးခရစ်ယာန်တွေ ယူမှတ်ကြတယ်” လို့ ကမ္ဘာ့စွယ်စုံကျမ်းက ဖော်ပြတယ်။ ဥပမာ၊ လူတစ်ဦးစီမှာ ကိုယ်စောင့်နတ် ရှိ တယ်၊ ကိုယ်စောင့်နတ်ဟာ လူတစ်ဦး မွေးဖွားချိန်မှာ ရောက်လာပြီး သူ့ကို တစ်သက်လုံး ကြည့်ရှုစောင့်ရှောက်ပေးတယ်ဆိုပြီး ရှေးဂရိလူမျိုး ယုံကြည်ကြတယ်။ အဲဒီကိုယ်စောင့်နတ်ဟာ “မွေးနေ့ရှင်နဲ့မွေးနေ့ချင်းတူတဲ့ နတ်ဘုရားနဲ့ လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်စွာ ပတ်သက်နေတယ်” လို့ မွေးနေ့ဆိုင်ရာ ရှေးရိုးဓလေ့စာအုပ်က ပြောတယ်။ မွေးနေ့တွေဟာ ရှေးကတည်းက နက္ခတ်ဗေဒင်၊ ဇာတာခွင်နဲ့ ဆက်စပ်နေတယ်။

^၁၁ မွေးနေ့ဓလေ့ထုံးစံတွေဟာ တိတ္ထိနဲ့ နတ်ဆိုးပညာကနေ အစပြုလာတဲ့အတွက် ဘုရားရဲ့ ရှေးခေတ်ကျေးကျွန်တွေ ငြင်းပယ်ခဲ့ရုံသာမက သူတို့ရဲ့ယုံကြည်မှုအရလည်း အဲဒါတွေကို ငြင်းပယ်ကြတာ ဖြစ်နိုင်တယ်။ ဘာကြောင့်လဲ။ သူတို့ဟာ နှိမ့်ချပြီး ကျိုးနွံမှုရှိသူတွေ ဖြစ်လို့ပဲ။ မိမိတို့ ကမ္ဘာပေါ် ရောက်လာတာဟာ မွေးနေ့ပွဲ ကျင်းပရလောက်တဲ့အထိ အရေးမကြီးဘူးလို့ ယူမှတ်ကြတယ်။ c (မိက္ခာ ၆:၈။ လုကာ ၉:၄၈) သူတို့ဟာ အဖိုးတန် အသက်ဆုလက်ဆောင်အတွက် ယေဟောဝါရဲ့ ဘုန်းတော်ကို ချီးမွမ်းပြီး ကျေးဇူးတင်ကြတယ်။ d​—ဆာလံ ၈:၃၊ ၄။ ၃၆:၉။ ဗျာဒိတ် ၄:၁၁။

၁၂။ သေတဲ့နေ့ဟာ မွေးတဲ့နေ့ထက် ဘယ်လိုနည်းနဲ့ ပိုကောင်းနိုင်သလဲ။

^၁၂ သစ္စာရှိရှိ သေဆုံးသွားသူအားလုံးဟာ ဘုရားရဲ့ မှတ်ဉာဏ်မှာ ရှိနေပြီး အသက်ပြန်ရှင်လာမှာ သေချာတယ်။ (ယောဘ ၁၄:၁၄၊ ၁၅) “နာမည်ကောင်းဟာ တန်ဖိုးကြီးတဲ့ဆီထက် ပိုကောင်းတယ်။ သေဆုံးတဲ့နေ့ကလည်း မွေးဖွားတဲ့နေ့ထက် ပိုကောင်းတယ်” လို့ ဒေသနာ ၇:၁ မှာ ပြောထားတယ်။ “နာမည်ကောင်း” ဆိုတာ ဘုရားရဲ့အမှုတော်ကို သစ္စာရှိရှိ ထမ်းဆောင်ခြင်းကနေ ရရှိတဲ့ နာမည်ကောင်းကို ဆိုလိုတယ်။ ထူးခြားတာက ခရစ်ယာန်တွေ ကျင်းပရမယ့် တစ်ခုတည်းသော အောက်မေ့ရာပွဲဟာ မွေးဖွားခြင်းနဲ့မဟုတ်ဘဲ သေခြင်းနဲ့ပတ်သက်တယ်။ အဲဒါဟာ ယေရှုရဲ့သေခြင်း ဖြစ်ပြီး သူ့ရဲ့ “နာမည်” ကောင်းဟာ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ကယ်တင်ခြင်းအတွက် အဓိကကျတယ်။​—လုကာ ၂၂:၁၇-၂၀။ ဟီဘရူး ၁:၃၊ ၄။

၁၃၊ ၁၄။ လူကြိုက်များတဲ့ အီစတာပွဲဓလေ့ထုံးစံရဲ့ ရင်းမြစ်ဟာ ဘာလဲ။

^၁၃ အီစတာပွဲဟာ ခရစ်တော်ရဲ့ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းပွဲ ဖြစ်တယ်လို့ ဆိုကြပေမဲ့ တကယ်တော့ မှားယွင်းတဲ့ဘာသာကနေ အရင်းခံတယ်။ အီစတာဆိုတဲ့ အမည်ကိုယ်နှိုက်က အင်္ဂလို-ဆက်ဆွန်လူမျိုးတွေ ကိုးကွယ်တဲ့ အရုဏ်ဦးနဲ့ နွေဦးပေါက် နတ်ဘုရားမ အီအောစတာ ဒါမှမဟုတ် အက်စ္စထရီကနေ ဆင်းသက်လာတယ်။ ဥနဲ့ ယုန်ဟာ အီစတာပွဲနဲ့ ဘယ်လို ဆက်စပ်သလဲ။ ဥတွေဟာ “ဘဝအစနဲ့ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်း အထိမ်းအမှတ်အဖြစ် ထင်ရှားတယ်” လို့ ဗြိတိန်နီကာစွယ်စုံကျမ်းက ဆိုတယ်။ ယုန်ဟာ မျိုးပွားနိုင်စွမ်းရဲ့ အထိမ်းအမှတ် ဖြစ်တယ်။ ဒါကြောင့် အီစတာဟာ ခရစ်တော်ရဲ့ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းပွဲအဖြစ် မသိမသာ အသွင်ပြောင်းထားတဲ့ မျိုးပွားခြင်းထုံးတမ်းစဉ်လာ ဖြစ်တယ်။ e

^၁၄ မိမိသားတော်ရဲ့ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်း အောက်မေ့ပွဲ ကျင်းပဖို့ စက်ဆုပ်ဖွယ် မျိုးပွားခြင်းထုံးတမ်းစဉ်လာ အသုံးပြုတာကို ယေဟောဝါ ခွင့်ပြုပါ့မလား။ ခွင့်ပြုမှာ မဟုတ်ဘူး။ (၂ ကောရိန္သု ၆:၁၇၊ ၁၈) တကယ်တော့ ကျမ်းစာက ယေရှုရဲ့ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်း အောက်မေ့ပွဲကို ကျင်းပဖို့ မမှာဘူး၊ ကျင်းပခွင့်လည်း မပေးဘူး။ ဒါကြောင့် အီစတာအမည်နဲ့ အဲဒီလိုကျင်းပတာဟာ ပိုလို့တောင် သစ္စာမဲ့ရာရောက်တယ်။

၁၅။ ဟယ်လိုဝင်းပွဲရဲ့ ဇာစ်မြစ်ဟာ ဘာလဲ။ ဒီပွဲကို ကျင်းပဖို့ ရွေးချယ်ထားတဲ့ နေ့ရက်ဟာ ဘယ်လို အထူးအဓိပ္ပာယ်ရှိသလဲ။

^၁၅ ဟယ်လိုဝင်းပွဲဟာ စုန်းမတွေ၊ မှင်စာတွေ၊ ဆန်းကြယ်တဲ့ မွမ်းမံဆင်ယင်မှုတွေကြောင့် လူသိများပြီး သူတော်စင်နေ့ရဲ့ အကြိုပွဲလို့လည်း ခေါ်တယ်။ ဒီပွဲဟာ ဗြိတိန်နဲ့ အိုင်ယာလန်မှာရှိတဲ့ ရှေးဆဲလ်တစ်လူမျိုးကနေ စတင်တယ်။ သူတို့ဟာ နိုဝင်ဘာ ၁ ရက်နဲ့ အနီးဆုံး လပြည့်နေ့မှာ “နွေကုန်ဆုံးချိန်” လို့ အဓိပ္ပာယ်ရတဲ့ စဲမ်ဟိန်းပွဲကို ကျင်းပကြတယ်။ စဲမ်ဟိန်းပွဲအတွင်း လူ့ဘုံနဲ့ ဝိညာဉ်ဘုံ ခြားထားတဲ့ အကာ ပွင့်သွားပြီး နတ်ကောင်းနတ်မြတ်တွေနဲ့ နတ်ဆိုးတွေဟာ ကမ္ဘာပေါ် လှည့်လည်သွားလာတယ်လို့  သူတို့ ယုံကြည်ကြတယ်။ လူသေတွေရဲ့ ဝိညာဉ် အိမ်ပြန်လာတဲ့အတွက် မိသားစုတွေက လာလည်တဲ့ တစ္ဆေတွေကို ကျေနပ်တဲ့အထိ ကျွေးမွေးကြတယ်။ ဒါကြောင့် အခုခေတ် ကလေးတွေဟာ တစ္ဆေတွေ၊ စုန်းမတွေလို ဝတ်စားဆင်ယင်ပြီး တစ်အိမ်တက်ဆင်း သွား၊ မုန့် မကျွေးမချင်း နောက်ပြောင် ဆော့ကစားတဲ့အခါ စဲမ်ဟိန်းပွဲရဲ့ ထုံးတမ်းစဉ်လာတွေကို မရည်ရွယ်ဘဲ လိုက်နေကြတယ်။

၁၆၊ ၁၇။ (က) လက်ထပ်ဖို့ စီစဉ်နေတဲ့ ခရစ်ယာန်မောင်နှံတွေဟာ ဒေသခံ မင်္ဂလာပွဲဓလေ့တွေကို ကျမ်းစာမူတွေနဲ့အညီ ဘာကြောင့် ဆန်းစစ်သင့်သလဲ။ (ခ) ဆန် ဒါမှမဟုတ် တစ်ခုခုကို ကြဲတာလိုမျိုး ဓလေ့ထုံးစံတွေနဲ့ပတ်သက်ပြီး ခရစ်ယာန်တွေ ဘာကို ထည့်စဉ်းစားသင့်သလဲ။

^၁၆ မကြာခင် “[မဟာဗာဗုလုန်]မှာ သတို့သား၊ သတို့သမီးရဲ့ အသံကိုလည်း ကြားရတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။” (ဗျာဒိတ် ၁၈:၂၃) ဘာကြောင့်လဲ။ တစ်ချက်အနေနဲ့ မင်္ဂလာဆောင်တဲ့နေ့ကစပြီး အိမ်ထောင်ကို ညစ်ညူးစေနိုင်တဲ့ နတ်ဆိုးပညာကြောင့် ဖြစ်တယ်။​—မာကု ၁၀:၆-၉။

^၁၇ တစ်နိုင်ငံနဲ့ တစ်နိုင်ငံ ဓလေ့ထုံးစံတွေ မတူကြဘူး။ အပြစ်ကင်းပုံရတဲ့ ဓလေ့ထုံးစံတချို့ဟာ သတို့သား၊ သတို့သမီးနဲ့ ဧည့်သည်တွေကို “ကံကောင်း” စေတယ်လို့ ယူမှတ်ရတဲ့ ဗာဗုလုန်ထုံးတမ်းတွေကနေ မြစ်ဖျားခံတာ ဖြစ်နိုင်တယ်။ (ဟေရှာယ ၆၅:၁၁) အဲဒီလို ထုံးတမ်းစဉ်လာတစ်ခုကတော့ ဆန် ဒါမှမဟုတ် တစ်ခုခု ကြဲတာ ဖြစ်တယ်။ အစားအစာဟာ မကောင်းဆိုးဝါးတွေကို စိတ်ကျေနပ်စေတဲ့အပြင် သတို့သား၊ သတို့သမီးကို အန္တရာယ်ကင်းစေတယ်ဆိုတဲ့ အယူအဆကနေ အဲဒီထုံးစံ စတင်လာတာ ဖြစ်မယ်။ ဒါ့အပြင် ဆန်ဟာ မျိုးပွားခြင်း၊ ပျော်ရွှင်ခြင်း၊ အသက်ရှည်ခြင်းနဲ့ ဆန်းကြယ်စွာ ဆက်စပ်နေတာ ကြာမြင့်နေပြီ။ ထင်ရှားတာက ဘုရားသခင့်မေတ္တာ အမြဲခံစားချင်သူတိုင်း အဲဒီလို ညစ်ညမ်းတဲ့ ဓလေ့တွေကို ရှောင်ရမယ်။​—၂ ကောရိန္သု ၆:၁၄–၁၈ ကိုဖတ်ပါ။

၁၈။ လက်ထပ်ဖို့ စီစဉ်နေတဲ့ မောင်နှံနဲ့ မင်္ဂလာပွဲတက်ဖို့ ဖိတ်ခေါ်ခံရသူတွေကို ဘယ်ကျမ်းစာမူတွေက လမ်းညွှန်ပေးသင့်သလဲ။

^၁၈ ယေဟောဝါရဲ့ ကျေးကျွန်တွေဟာ မင်္ဂလာပွဲနဲ့ မင်္ဂလာဧည့်ခံပွဲတွေမှာ ခရစ်ယာန်ဂုဏ်သိက္ခာကို ထိပါးစေမယ့်၊ သူတစ်ပါးရဲ့ အမှားအမှန်သိစိတ်ကို ထိခိုက်စေမယ့် လောကဓလေ့ထုံးစံတွေကို လုပ်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဥပမာ၊ နာကြည်းစေတဲ့ ထေ့လုံးငေါ့လုံးတွေ၊ လိင်နဲ့ပတ်သက်ပြီး စောင်းချိတ်ပြောတာတွေကို ရှောင်ကြတယ်။ ကြင်စဦးမောင်နှံနဲ့ တခြားသူတွေကို စိတ်အနှောင့်အယှက် ဖြစ်စေနိုင်တဲ့ ပြက်လုံးတွေ၊ စကားတွေကိုလည်း  ရှောင်ကြတယ်။ (ပညာအလိမ္မာ ၂၆:၁၈၊ ၁၉။ လုကာ ၆:၃၁။ ၁၀:၂၇) ဒါ့အပြင် တော်ရုံသင့်ရုံ မဟုတ်ဘဲ “မိမိစည်းစိမ်အကြောင်း ဝါကြွား” ရာရောက်တဲ့ ကြီးကျယ်ခမ်းနားလွန်းတဲ့ မင်္ဂလာဧည့်ခံပွဲမျိုးကို ကျင်းပမှာ မဟုတ်ဘူး။ (၁ ယောဟန် ၂:၁၆) တကယ်လို့ သင်ဟာ လက်ထပ်ဖို့ အစီအစဉ်ရှိရင် သင့်ရဲ့ အထူးနေ့ရက်ကို ပြန်သတိရတိုင်း ဝမ်းနည်းစရာ မဟုတ်ဘဲ ပျော်စရာ ဖြစ်စေဖို့ ယေဟောဝါ အလိုရှိမှန်း ဘယ်တော့မှ မမေ့ပါနဲ့။ f

၁၉၊ ၂၀။ အရက်ခွက် မြှောက်ပြီး ဆုမွန်ကောင်းတောင်းခြင်းရဲ့ ရင်းမြစ်နဲ့ပတ်သက်ပြီး လောကစာပေတစ်ခုက ဘာပြောသလဲ။ အဲဒီဓလေ့ကို ခရစ်ယာန်တွေ ဘာကြောင့် လက်မခံနိုင်သလဲ။

^၁၉ မင်္ဂလာပွဲနဲ့ မိတ်ဆုံစားပွဲတွေမှာ ရေပန်းစားနေတဲ့ ဓလေ့တစ်ခုက အရက်ခွက် မြှောက်ပြီး ဆုမွန်ကောင်းတောင်းတာ ဖြစ်တယ်။ ၁၉၉၅ ခုနှစ်ထုတ် အရက်နဲ့ ယဉ်ကျေးမှုဆိုင်ရာ နိုင်ငံတကာ လက်စွဲစာအုပ်က “အရက်ခွက် မြှောက်ပြီး ဆုမွန်ကောင်း တောင်းတာဟာ . . . ရှေးအချိန်က နတ်ဘုရားတွေကို အရက်ယမကာ ပူဇော်သွန်းလောင်းပြီး . . . ‘အသက်ရှည်ပါစေ၊’ ‘ကျန်းမာပါစေ’ လို့ ဆုတောင်းပေးတဲ့ လူမှုရေးဓလေ့ ဖြစ်နိုင်တယ်” လို့ဆိုတယ်။

^၂၀ မှန်ပါတယ်၊ လူများစွာဟာ အရက်ခွက် မြှောက်ပြီး ဆုမွန်ကောင်း တောင်းတာကို ဘာသာရေးနဲ့ဆိုင်တဲ့၊ အယူသီးတဲ့ လုပ်ရပ်အဖြစ် မရှုမြင်ကြဘူး။ အရက်ခွက် မြှောက်ပြီး ဆုမွန်ကောင်း တောင်းတဲ့ဓလေ့ဟာ “မိုးကောင်းကင်” ဒါမှမဟုတ် သဘာဝလွန် စွမ်းအားရှင်ဆီ ကောင်းချီး တောင်းခံနေတာလို့ ရှုမြင်ကြမယ်။ ဒီလိုတောင်းခံတာဟာ ကျမ်းစာနဲ့ မညီဘူး။​—ယောဟန် ၁၄:၆။ ၁၆:၂၃။ g

၂၁။ ဘာသာရေးနဲ့ မဆက်နွှယ်ပေမဲ့ လူကြိုက်များတဲ့ ဘယ်ပွဲတွေကို ခရစ်ယာန်တွေ ရှောင်ရမလဲ။ ဘာကြောင့်လဲ။

^၂၁ မဟာဗာဗုလုန်က တိုက်ရိုက်ဖြစ်စေ၊ သွယ်ဝိုက်ဖြစ်စေ ထောက်ခံအားပေးတဲ့၊ ဒီ လောကရဲ့ ထိုးကျနေတဲ့စံနှုန်းတွေ ထင်ဟပ်တဲ့ပွဲတွေကို နိုင်ငံတချို့မှာ ကျင်းပခွင့် ပြုကြတယ်။ နှစ်စဉ်ကျင်းပတဲ့ အဲဒီ ကခုန်မြူးထူးပွဲတွေမှာ ယုတ်ညံ့တဲ့အကတွေကို အသားပေးတယ်။ လိင်တူသမားတွေရဲ့ ဘဝပုံစံတွေကိုတောင် ချီးကျူးဂုဏ်ပြုကြတယ်။ ယေဟောဝါကို ချစ်မြတ်နိုးသူဟာ အဲဒီလိုပွဲမျိုးမှာ ပါဝင်၊ ကြည့်ရှုသင့်သလား။ အဲဒီလိုလုပ်ရင် မကောင်းမှုကို တကယ်ပဲ ရွံမုန်းတယ်လို့ ဆိုနိုင်မလား။ (ဆာလံ ၁:၁၊ ၂။ ၉၇:၁၀) “အချည်းနှီးဖြစ်တဲ့အရာတွေကို မကြည့်မိအောင် ကျွန်တော့်မျက်စိကို လွှဲပေးပါ” လို့ ဆုတောင်းခဲ့တဲ့ ဆာလံဆရာရဲ့ စိတ်သဘောဟာ အတုယူစရာ သိပ်ကောင်းတယ်။​—ဆာလံ ၁၁၉:၃၇။

၂၂။ ခရစ်ယာန်တစ်ဦးဟာ မိမိရဲ့ အမှားအမှန်သိစိတ်နဲ့အညီ ပွဲနေ့မှာ ပါဝင်သင့်မသင့် ဘယ်အခါမျိုးမှာ ဆုံးဖြတ်ရမလဲ။

^၂၂ ခရစ်ယာန်တစ်ဦးဟာ လောကပွဲနေ့မှာ ပါဝင်နေတယ်လို့ တခြားသူတွေ မထင်မှတ်စေဖို့ အထူး ဂရုစိုက်ရမယ်။ “ဒါကြောင့် စားတာဖြစ်ဖြစ်၊ သောက်တာဖြစ်ဖြစ်၊ ဘာကိစ္စပဲဖြစ်ဖြစ် ဘုရားသခင်ရဲ့ ဘုန်းတော်ကို ထောက်ပြီး အရာရာကို လုပ်ဆောင်ကြပါ” လို့ ပေါလု ရေးခဲ့တယ်။ (၁ ကောရိန္သု ၁၀:၃၁။ စာမျက်နှာ ၁၅၈-၁၅၉ မှာပါတဲ့ “ ပညာရှိဆုံးဖြတ်ချက်တွေ ချခြင်း” လေးထောင့်ကွက်ကို ကြည့်ပါ။) ဓလေ့ထုံးစံ ဒါမှမဟုတ် ပွဲနေ့တစ်ခုဟာ မှားယွင်းတဲ့ဘာသာနဲ့ လုံးဝ မဆက်နွှယ်ဘူး၊ နိုင်ငံရေး၊ အမျိုးသားရေးနဲ့ မပတ်သက်ဘူး၊ ကျမ်းစာမူတွေကို မချိုးဖောက်ဘူးဆိုရင်တော့ ခရစ်ယာန်တစ်ဦးစီဟာ ပွဲနေ့မှာ ပါဝင်သင့်မသင့် ကိုယ်ပိုင် ဆုံးဖြတ်ချက်ချရမယ်။ တစ်ချိန်တည်းမှာ တိုက်မိလဲစရာ မဖြစ်စေဖို့ သူတစ်ပါးရဲ့ အမြင်ကိုလည်း ထည့်စဉ်းစားရမယ်။

၂၃၊ ၂၄။ ယေဟောဝါရဲ့ ဖြောင့်မတ်တဲ့ စံနှုန်းတွေအကြောင်း ဘယ်လို ကောင်းစွာ သက်သေခံနိုင်သလဲ။

^၂၃ လူကြိုက်များတဲ့ ပွဲနေ့တချို့ဟာ မိသားစုတွေ၊ မိတ်ဆွေတွေနဲ့ စုဆုံဖို့ အခွင့်အခါကောင်းပဲလို့ လူများစွာ ယူမှတ်ကြတယ်။ ဒါကြောင့် ကျမ်းစာနဲ့ညီတဲ့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ရပ်တည်ချက်ဟာ မေတ္တာမဲ့တယ်၊ အစွန်းရောက်တယ်လို့ တစ်ယောက်ယောက် အထင်လွဲသွားရင် ယေဟောဝါသက်သေတွေဟာ မိသားစုတွေ၊ မိတ်ဆွေတွေနဲ့ စုဆုံပေါင်းသင်းရတာကို တန်ဖိုးထားကြောင်း ကြင်ကြင်နာနာ ရှင်းပြနိုင်တယ်။ (ပညာအလိမ္မာ ၁၁:၂၅။ ဒေသနာ ၃:၁၂၊ ၁၃။ ၂ ကောရိန္သု ၉:၇) ကျွန်တော်တို့ဟာ ချစ်ရသူတွေနဲ့ တစ်နှစ်ပတ် လုံး စုဆုံပေါင်းသင်းချင်ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘုရားသခင်နဲ့ ဖြောင့်မတ်တဲ့ စံနှုန်းတွေကို ကျွန်တော်တို့ မြတ်နိုးတဲ့အတွက် အဲဒီလိုပျော်စရာ အချိန်အခါတွေမှာ ဘုရားကို စိတ်ထိခိုက်စေမယ့် ဓလေ့ထုံးစံတွေနဲ့ မစွန်းထင်းသွားစေချင်ဘူး။​—“ စစ်မှန်တဲ့ဝတ်ပြုရေးဟာ အလွန်ပျော်ရွှင်စေ” လေးထောင့်ကွက်ကို ကြည့်ပါ။

^၂၄ သက်သေခံတချို့ဟာ စိတ်ရင်းမှန်နဲ့ မေးမြန်းလာသူတွေကို သမ္မာကျမ်းစာ အမှန်တကယ် သွန်သင်ရာက ဘာလဲ h စာအုပ်ရဲ့ အခန်း ၁၆ မှာပါတဲ့ အချက်အလက်တွေ သုံးပြီး ကောင်းကောင်း ရှင်းပြခဲ့ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ဟာ အငြင်းပွားဖို့ မဟုတ်ဘဲ သူတို့စိတ်ကို ထိမိစေဖို့ဆိုတာ သတိရပါ။ “ဆားခတ်ထားတဲ့ အစာဟာ အရသာရှိသလို ယဉ်ကျေးတဲ့စကားတွေဟာ နှစ်သက်စရာ ဖြစ်စေတယ်။ ဒါကြောင့် စကားပြောဆိုတဲ့အခါ အမြဲ ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့ကြပါ။” လေးစားမှုရှိပါ၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့ပါ။​—ကောလောသဲ ၄:၆။

၂၅၊ ၂၆။ သားသမီးတွေကို ယုံကြည်ခြင်း ခိုင်ခံ့အောင်၊ ယေဟောဝါကို ချစ်မြတ်နိုးလာအောင် မိဘတွေ ဘယ်လို ကူညီပေးနိုင်သလဲ။

^၂၅ ယေဟောဝါရဲ့ ကျေးကျွန်တွေဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော်တို့ဟာ ဗဟုသုတကြွယ်ကြတယ်။ တချို့အချက်ကို ဘာကြောင့် ယုံကြည်ပြီး ကျင့်သုံးရသလဲ၊ တချို့အချက်ကို ဘာကြောင့် ရှောင်ရသလဲဆိုတာ ကျွန်တော်တို့ သိထားကြတယ်။ (ဟီဘရူး ၅:၁၄) ဒါကြောင့် မိဘတို့၊ ကျမ်းစာမူတွေကို စဉ်းစားဆင်ခြင်တတ်အောင် သားသမီးတွေကို သင်ပေးပါ။ ဒါဟာ သားသမီးတွေကို ယုံကြည်ခြင်း ခိုင်ခံ့အောင်၊ သူတို့ရဲ့ ယုံကြည်ချက်အကြောင်း မေးမြန်းလာသူတွေကို ကျမ်းစာနဲ့ အဖြေပေးနိုင်အောင်၊ ယေဟောဝါရဲ့ မေတ္တာကို ယုံကြည်စိတ်ချလာအောင် ကူညီရာရောက်တယ်။​—ဟေရှာယ ၄၈:၁၇၊ ၁၈။ ၁ ပေတရု ၃:၁၅။

^၂၆ “စွမ်းအားတော် လမ်းပြမှုနဲ့အညီ၊ အမှန်တရားနဲ့အညီ” ဘုရားကို ကိုးကွယ်သူတိုင်းဟာ ကျမ်းစာနဲ့မညီတဲ့ ပွဲနေ့တွေမှာ မပါဝင်တဲ့အပြင် ဘဝကဏ္ဍတိုင်းမှာ ရိုးသားမှုရှိဖို့လည်း ကြိုးစားကြတယ်။ (ယောဟန် ၄:၂၃) အခုခေတ် လူအများစုကတော့ ရိုးသားမှုကို လက်တွေ့မကျဘူးလို့ ယူမှတ်ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘုရားရဲ့ နည်းလမ်းတွေဟာ အမြဲတမ်း အကောင်းဆုံး ဖြစ်မှန်း နောက်အခန်းမှာ တွေ့ရလိမ့်မယ်။