स्तोत्रं ३९:१-१३

  • जीवन क्षणभंगुर

    • माणूस फक्‍त श्‍वासासारखा (, ११)

    • “माझ्या अश्रूंकडे दुर्लक्ष करू नकोस” (१२)

दावीदचं गीत. संचालकासाठी सूचना. यदूथून*+ याच्या चालीवर गायलं जावं. ३९  मी म्हणालो: “आपल्या जिभेने पाप करू नये+म्हणून मी सांभाळीन. दुष्ट माणूस माझ्यासमोर असेपर्यंत,मी आपल्या तोंडाला लगाम घालीन.”*+  २  मी गप्प बसलो आणि शांत राहिलो;+चांगल्या गोष्टींबद्दलही बोललो नाही. पण माझं दुःख असह्‍य झालं.  ३  माझं हृदय आतल्या आत धुमसत होतं.* मी विचार करू लागलो,* तेव्हा माझ्या मनात आग धगधगत होती. मग मी म्हणालो:  ४  “हे यहोवा माझं आयुष्य अगदी थोडं आहे;आणि मला मोजकेच दिवस देण्यात आले आहेत, हे ओळखायला मला मदत कर.+ माझं जीवन किती क्षणभंगुर* आहे हे मला कळू दे.  ५  खरंच, तू मला अगदी थोडे दिवस* दिले आहेस;+माझा जीवनकाळ तुझ्यापुढे काहीच नाही.+ माणूस कितीही खंबीर वाटत असला, तरी तो नुसता श्‍वासासारखा आहे.+ (सेला )  ६  खरंच, माणूस सावलीसारखा फिरत असतो. तो उगाचच धावपळ* करत राहतो. तो संपत्ती साठवतो, पण तिचा उपभोग कोण घेईल हे त्याला माहीत नसतं.+  ७  हे यहोवा, मग मी कशाची आशा बाळगू? तूच माझी एकमेव आशा आहेस.  ८  माझ्या सगळ्या अपराधांपासून मला वाचव.+ मला तुच्छ लेखण्याची मूर्ख माणसाला संधी देऊ नकोस.  ९  मी अबोल झालो;मला तोंड उघडता येईना,+कारण हे सर्व तू केलं होतंस.+ १०  तू माझ्यावर आणलेली पीडा दूर कर. तुझ्या हाताच्या तडाख्यांमुळे मी अगदी गळून गेलोय. ११  तू माणसाच्या अपराधाची शिक्षा देऊन त्याला सुधारतोस;+कपड्यांना जशी कसर लागते, तसा तू, त्याने साठवलेल्या मौल्यवान गोष्टी खाऊन टाकतोस. खरंच, माणूस फक्‍त श्‍वासासारखा आहे.+ (सेला ) १२  हे यहोवा, माझी प्रार्थना ऐक. माझी मदतीची याचना ऐक.+ माझ्या अश्रूंकडे दुर्लक्ष करू नकोस. कारण माझ्या सर्व वाडवडिलांसारखाच मीही तुझ्यासमोर एखाद्या विदेश्‍यासारखा,+तात्पुरत्या आलेल्या एखाद्या प्रवाशासारखा* आहे.+ १३  माझा मृत्यू होऊन मी कायमचा निघून जाण्याआधी,तुझी निष्ठुर नजर माझ्यावरून हटव, म्हणजे मी आनंदी होईन.”

तळटीपा

किंवा “आपलं मुस्कट बांधीन.”
शब्दशः “गरम झालं.”
किंवा “उसासे टाकत होतो.”
किंवा “कमी काळाचं.”
शब्दशः “चार बोटांची रुंदी.”
शब्दशः “गोंगाट.”
किंवा “परक्या माणसासारखा.”