ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വം സ്വീക​രി​ച്ച പൗലോസ്‌ ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള സുവി​ശേ​ഷം തീക്ഷ്‌ണ​ത​യോ​ടെ ഘോഷി​ക്കു​ന്നു. അങ്ങനെ ഒരുകാ​ലത്ത്‌ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളെ ഉപദ്ര​വി​ച്ചി​രു​ന്ന പൗലോ​സി​നു​ത​ന്നെ കടുത്ത ഉപദ്ര​വ​ങ്ങൾ നേരി​ടേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്നു. ക്ഷീണമോ ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​ക​ളോ വകവെ​ക്കാ​തെ പൗലോസ്‌ ദൂര​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലേക്ക്‌ നിരവധി പ്രസം​ഗ​പ​ര്യ​ട​ന​ങ്ങൾ നടത്തുന്നു. മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തെ സംബന്ധിച്ച്‌ ദൈവ​ത്തിന്‌ ആദ്യമു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ഉദ്ദേശ്യം നിവർത്തി​ക്കു​ന്ന ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള സുവി​ശേ​ഷം അങ്ങനെ പല ദേശങ്ങ​ളി​ലും പ്രചരി​ച്ചു.

തന്റെ ആദ്യ​പ്ര​സം​ഗ​പ​ര്യ​ട​ന​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമാ​യി പൗലോസ്‌ ലുസ്‌ത്ര​യി​ലാ​യി​രി​ക്കെ, ജന്മനാ മുടന്ത​നാ​യ ഒരാളെ സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ഇതുകണ്ട ജനക്കൂട്ടം, പൗലോ​സും കൂട്ടാ​ളി​യാ​യ ബർന്നബാ​സും ദേവന്മാ​രാ​ണെന്ന്‌ ആർത്തു​വി​ളി​ച്ചു. ജനം അവർക്ക്‌ ബലിയർപ്പി​ക്കാൻ ഒരുങ്ങി. ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തെ അതിൽനി​ന്നു പിന്തി​രി​പ്പി​ക്കാൻ അവർക്കു നന്നേ പണി​പ്പെ​ടേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. എന്നാൽ പിന്നീട്‌ ഇതേ ജനക്കൂട്ടം, പൗലോ​സി​ന്റെ ശത്രു​ക്ക​ളാൽ സ്വാധീ​നി​ക്ക​പ്പെട്ട്‌ അവനെ കല്ലെറി​ഞ്ഞു. മരി​ച്ചെ​ന്നു കരുതി അവർ അവനെ അവിടെ ഉപേക്ഷി​ച്ചു​പോ​യി. എങ്കിലും പൗലോസ്‌ മരണത്തിൽനി​ന്നു രക്ഷപ്പെട്ടു. ഈ ഉപദ്ര​വ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ സഹി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നി​ട്ടും, പിന്നീട്‌ ഒരവസ​ര​ത്തിൽ പൗലോസ്‌ ലുസ്‌ത്ര​യിൽ തിരി​ച്ചെ​ത്തി പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​വാ​ക്കു​ക​ളാൽ അവി​ടെ​യു​ള്ള ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളെ ബലപ്പെ​ടു​ത്തി.

മോ​ശെ​യി​ലൂ​ടെ ദൈവം നൽകിയ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തി​ലെ ചില നിബന്ധ​ന​കൾ വിജാ​തീ​യ​രാ​യ വിശ്വാ​സി​കൾ പാലി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ ഏതാനും യഹൂദ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ സമർഥി​ച്ചു. പൗലോസ്‌ ഈ പ്രശ്‌നം അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രു​ടെ​യും യെരു​ശ​ലേ​മി​ലെ മൂപ്പന്മാ​രു​ടെ​യും മുമ്പാകെ അവതരി​പ്പി​ച്ചു. തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ ശ്രദ്ധാ​പൂർവം പരി​ശോ​ധി​ച്ച​ശേ​ഷം, പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​ന്റെ മാർഗ​ദർശ​ന​ത്തി​നു കീഴ്‌പെട്ട്‌ അവർ സഭകൾക്ക്‌ ഒരു കത്തെഴു​ത്തി: വിഗ്ര​ഹാ​രാ​ധന, ദുർന്ന​ടപ്പ്‌ എന്നിവ​യിൽനിന്ന്‌ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ഒഴിഞ്ഞി​രി​ക്ക​ണം; രക്തമോ രക്തം വാർന്നു​പോ​കാ​ത്ത മാംസ​മോ അവർ ഭക്ഷിക്കു​ക​യു​മ​രുത്‌. ഈ കൽപ്പന അനുസ​രി​ക്കു​ന്നത്‌ ഒരു “അവശ്യ​കാ​ര്യ”മാണ്‌. പക്ഷേ, ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ പിൻപ​റ്റേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നില്ല.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 15:28, 29.

രണ്ടാമത്തെ പ്രസം​ഗ​പ​ര്യ​ട​ന​ത്തി​നി​ടെ പൗലോസ്‌ ബെരോവ (ഇന്ന്‌ ഗ്രീസി​ന്റെ ഭാഗം) സന്ദർശി​ച്ചു. അവിടെ താമസി​ച്ചി​രു​ന്ന യഹൂദർ അതീവ താത്‌പ​ര്യ​ത്തോ​ടെ വചനം കൈ​ക്കൊ​ള്ളു​ക​യും പൗലോസ്‌ പഠിപ്പി​ച്ചത്‌ ശരിയാ​ണോ എന്നറി​യാൻ ദിവസ​വും തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ പരി​ശോ​ധി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. അവി​ടെ​യും പൗലോ​സിന്‌ ഉപദ്രവം നേരിട്ടു. അങ്ങനെ അവൻ ഏഥൻസി​ലേ​ക്കു പോയി. അവിടെ അഭ്യസ്‌ത​വി​ദ്യ​രാ​യ ഒരുകൂ​ട്ടം ഏഥൻസു​കാ​രു​ടെ മുമ്പാകെ പൗലോസ്‌ ഗംഭീ​ര​മാ​യ ഒരു പ്രസംഗം നടത്തി. നയം, വിവേകം, വാക്‌ചാ​തു​ര്യം എന്നിവ​യു​ടെ കാര്യ​ത്തിൽ അനുക​ര​ണീ​യ​മാ​യ ഒരു പ്രസം​ഗ​മാ​ണത്‌.

മൂന്നാ​മ​ത്തെ പര്യട​ന​ത്തി​നു​ശേ​ഷം പൗലോസ്‌ യെരു​ശ​ലേ​മി​ലേ​ക്കു പോയി. പൗലോസ്‌ ദേവലാ​യം സന്ദർശി​ച്ച​തി​നെ​ത്തു​ടർന്ന്‌ ചില യഹൂദ​ന്മാർ ചേർന്ന്‌ ഒരു കലാപം ഇളക്കി​വി​ട്ടു. പൗലോ​സി​നെ കൊല്ലു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു അവരുടെ ഉദ്ദേശ്യം. റോമൻ പടയാ​ളി​കൾ ഇടപെട്ട്‌ അവനെ രക്ഷപ്പെ​ടു​ത്തി. അവർ അവനെ പിടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​പോ​യി ചോദ്യം​ചെ​യ്‌തു. റോമൻ പൗരനാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ റോമൻ ദേശാ​ധി​പ​തി​യാ​യ ഫേലി​ക്‌സി​നു മുമ്പാകെ തന്റെ വാദമു​ഖ​ങ്ങൾ അവതരി​പ്പി​ക്കാൻ പൗലോ​സിന്‌ അവസരം ലഭിച്ചു. പൗലോ​സി​നെ​തി​രെ നിരത്തിയ ആരോ​പ​ണ​ങ്ങൾക്കൊ​ന്നും തെളിവു ഹാജരാ​ക്കാൻ യഹൂദ​ന്മാർക്കു കഴിഞ്ഞില്ല. ഫേലി​ക്‌സി​നു​ശേ​ഷം ദേശാ​ധി​പ​തി​യാ​യി അധികാ​ര​ത്തിൽവന്ന ഫെസ്‌തൊസ്‌, തന്നെ യഹൂദ​ന്മാ​രു​ടെ കൈയിൽ ഏൽപ്പി​ക്കു​മെന്ന ഘട്ടമെ​ത്തി​യ​പ്പോൾ ഉപരി​വി​ചാ​ര​ണ​യ്‌ക്ക്‌ തന്നെ കൈസ​റു​ടെ മുമ്പാകെ ഹാജരാ​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ പൗലോസ്‌ അപേക്ഷി​ച്ചു. അപ്പോൾ ഫെസ്‌തൊസ്‌, “കൈസ​റു​ടെ അടു​ത്തേ​ക്കു​ത​ന്നെ നീ പോകും” എന്നു പറഞ്ഞു.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 25:11, 12.

വിചാ​ര​ണ​യ്‌ക്കാ​യി പൗലോ​സി​നെ കടൽമാർഗം ഇറ്റലി​യി​ലേ​ക്കു കൊണ്ടു​പോ​യി. എന്നാൽ കപ്പൽച്ചേ​ത​ത്തെ തുടർന്ന്‌ മാൾട്ടാ ദ്വീപിൽ അവന്‌ ശൈത്യ​കാ​ലം കഴിച്ചു​കൂ​ട്ടേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. ഒടുവിൽ റോമി​ലെ​ത്തി​യ അവൻ രണ്ടുവർഷം ഒരു വാടക വീട്ടിൽ താമസി​ച്ചു. പടയാ​ളി​ക​ളു​ടെ കാവലി​ലാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും തന്നെ കാണാ​നെ​ത്തു​ന്ന​വ​രോ​ടൊ​ക്കെ പൗലൊസ്‌ തീക്ഷ്‌ണ​ത​യോ​ടെ ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള സുവി​ശേ​ഷം അറിയി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.

—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 11:22–28:31 വാക്യ​ങ്ങ​ളെ ആധാര​മാ​ക്കി​യു​ള്ളത്‌.