1. Летописи 17:1-27

17  Кога се насели во својот дворец,+ Давид му рече на пророкот Натан:+ „Еве, јас живеам во дворец од кедрово дрво,+ а ковчегот+ на Јеховиниот сојуз се наоѓа под шатор“.+  Тогаш Натан му рече на Давид: „Направи сѐ што ти лежи на срце,+ зашто вистинскиот Бог е со тебе“.+  Но во таа ноќ на Натан му дојде Божјата реч:+  „Оди и речи му на мојот слуга Давид: ‚Вака вели Јехова: „Ти нема да ми изградиш куќа за да живеам во неа.+  Јас не сум живеел во куќа од денот кога го изведов Израел до денес,+ туку постојано одев од шатор до шатор и од едно место до друго.+  Додека патував наоколу со целиот Израел,+ дали некогаш на некој од судиите на Израел, на кои им заповедав да му бидат пастири на мојот народ, му реков: ‚Зошто не ми изградивте дом од кедрово дрво?‘ “ ‘+  Затоа сега вака кажи му на мојот слуга Давид: ‚Вака вели Јехова над војските: „Јас те зедов од пасиштето, откај стадото што го чуваше+ за да му бидеш водач+ на мојот народ Израел.  И ќе бидам со тебе каде и да појдеш+ и ќе ги истребам сите твои непријатели+ од пред тебе. Ќе ти направам име+ исто како името на големите луѓе што се на земјата.+  И ќе му одредам место на својот народ Израел, ќе го засадам+ за да живее на своето место и никој повеќе нема да го вознемирува. Неправедниците+ нема повеќе да го угнетуваат како порано,+ 10  како тогаш кога му поставував судии+ на својот народ Израел. Ќе ги понижам сите твои непријатели.+ И ти јавувам дека јас, Јехова, ќе ти изградам дом.*+ 11  Кога ќе дојде времето да отидеш кај своите прататковци,+ ќе го подигнам по тебе твојот потомок, еден од твоите синови,+ и ќе го зацврстам неговото царство.+ 12  Тој ќе ми изгради дом,+ а јас ќе го утврдам за навек неговиот престол.+ 13  Јас ќе му бидам татко,+ а тој ќе ми биде син.+ Својата милост* нема да ја одвратам од него+ како што ја одвратив од твојот претходник.+ 14  И ќе го утврдам во својот дом+ и во своето царство+ за навек. Неговиот престол+ ќе трае довека“ ‘ “. 15  Така Натан му ги пренесе на Давид сите овие зборови и целото видение.+ 16  Потоа цар Давид дојде, седна пред Јехова+ и рече: „Кој сум јас,+ Јехова Боже, и што е мојот дом,+ та ме доведе до тука?+ 17  И како да е и тоа премалку во твои очи,+ Боже,+ па уште зборуваш што ќе биде со домот на твојот слуга во далечна иднина+ и погледна на мене како на угледен човек,+ Јехова Боже! 18  Што би можел уште да ти каже Давид за честа што му ја укажуваш на својот слуга,+ кога ти добро го познаваш својот слуга?+ 19  Јехова, заради својот слуга и според своето срце+ ти си ги направил сите овие големи дела, и сите нив ги објави.+ 20  Јехова, никој не е како тебе+ и освен тебе нема Бог+ — сето она што го чувме со свои уши го потврдува тоа. 21  Кој друг народ на земјата е како твојот народ Израел?+ Него го откупи, вистински Боже, за да биде твој народ,+ и си стекна име правејќи големи и застрашувачки дела,+ зашто истера други народи+ од пред својот народ, кого го откупи од Египет. 22  И одреди твојот народ Израел да биде твој народ+ довека, а ти, Јехова, стана негов Бог.+ 23  Затоа сега, Јехова, нека се исполни за сите времиња она што го кажа за својот слуга и за неговиот дом и направи така како што вети. 24  Твоето име+ нека биде достојно за доверба и големо+ довека, и нека се зборува: ‚Јехова над војските,+ Богот на Израел,+ навистина е Бог на Израел‘.+ Домот на твојот слуга Давид секогаш нека стои пред тебе.+ 25  Зашто ти, Боже мој, му откри на својот слуга дека ќе му изградиш дом.+ Затоа твојот слуга ти се моли тебе. 26  Навистина, Јехова, ти си вистински Бог+ и ти му го даде ова добро ветување на својот слуга.+ 27  Те молам, благослови го домот на својот слуга за да остане довека пред тебе.+ Зашто, кога ти, Јехова, ќе го благословиш, ќе биде благословен довека“.+

Фусноти

Изразот „дом“ овде се однесува на царска лоза, односно на династија.
Или: „лојална љубов“. Види ја фуснотата за 1Мо 19:19.